مهدی کلامیچند تا نکته
۱- پوچتینو داره جا پای مربی هایی می‌ذاره که هیچکس طرفدارای تیم خودی دوستش نداشته باشن، با این مصاحبه های بچه گانه که فقط اعتبار تیم خودشو زیر سوال میبره.
۲- زمان طرح این موضوع یعنی var همه موافق بودن غیر از تاتنهام و من یونایتد. من نمی‌گم اینا دست چین شدگی یا تقلبه، ولی این موضوع چه پیامی منتقل می‌کنه؟ درست مثل نظری که سیتی و پاریس در قبال فیرپلی مالی دارن احتمالا
۳- در مورد خود var. بدون هیچ شکی این شیوه انجامش باعث میشه روح هیجان فوتبال گرفته بشه، ولی تنها چیزی نیست که باعث این موضوع میشه. خیلی اوقات بازی اتوبوسی تیم ها، یا وقت کشی بازیکنا خیلی بیشتر هیجان رو میگیره، ولی کسی پی راهی برای از بین بردن اون ها نیست، چون یکیش غیرقابل حله، و دیگری معمول و جا افتاده. اما مهم تر از همه بیایم ببینیم بودن این قانون مفیده یا مضر. فوتبال با وجود اهمیت در موضوع زیبایی، در زمینه ای با اهمیت تره. اینکه هوادار های تیم ها چه حسی دارن. خیلی تیم ها بازی زیبایی ارائه نمیکنن. ولی ممکنه تو همون شرایط هوادارای زیادی جذب کنن، مثل اتلتیکو. چون فوتبال مهم تر از زیبایی خود بازی، به خاطر رقابت هاشه که جذابیت داره. از لحاظ اقتصادی هم هوادار های تیم ها هستن که پول خرج می‌کنند و میرن استادیوم. شاید تماشاگر های زیبایی پسند فوتبال اونقدرا به اندازه هوادار ها بلیت فصل نخرن، شال دور گردن نندازن و ... میخوام بگم هوادار ها مهمن، و شاید برای یک کسی که اومده فقط فوتبال ببینه مهم نباشه حق کی پایمال شد، ولی ما همیشه درد یک بی عدالتی علیه تیممون رو تا سالها حس می‌کنیم. مثالش همون بازی ایران آرژانتین. تصور کنید تو اون جام جهانی ما ی پنالتی به دست می‌آوردیم. چقدر فرق می‌کرد؟ و ما چقدر حسرت اون پنالتی سوخته رو خوردیم؟ از این مثال ها زیاده، و از همه مهمتر تلاش جامعه فوتبال برای به حداقل رساندن این اتفاق هاست. درسته الان با سرعت پایینی انجام میشه، و خیلی اوقات نادقیق هست. ولی به اون حسرت به نظرم می ارزه
