طرفداری- داستان باست، تقریبا در فوتبال زنان بی نظیر است. همه این چیزها، از جایی آغاز شد که لورا با دیدن پدر و مادری که دیوانه فوتبال بودند، به بازی کردن تشویق شد. تفریح خانوادگی باست، فوتبال بود و دختر کوچک خانواده هم، می خواست این راه را ادامه دهد. "والدین من در باشگاه فرهنگی اجتماعی روستای مان عضو بودند. پدرم و برادرم هردو در پست دفاع چپ بازی می کردند. برادرم چپ پاست و من هم راست پا که از مادرم به ارث رسیده. واقعا غبطه می خورم، چون دوست داشتم چپ پا باشم. اصلا از این بابت راضی نیستم."
فوتبال زنان و نگاهی به ماجراجویی جذاب لورا باست؛ دخترک روستانشین، ملی پوش شد (بخش اول)
فوتبال زنان و نگاهی به ماجراجویی جذاب لورا باست؛ دخترک روستانشین، ملی پوش شد (بخش دوم)
لیگ شروع شد و پس از ناکامی با تیم ملی انگلیس در کانادا، لورا به کشورش بازگشت تا هدف جدیدی را دنبال کند؛ قهرمانی در فینال جام حذفی با ناتس کانتی. قبل از جام جهانی، لیگ و جام حذفی تعطیل شده بود و تیم ها بازیکنان خود را در اختیار تیم ملی قرار داده بودند. با این حال دوباره زندگی به حالت طبیعی برگشته بود. این اولین فینال زنان بود که در ومبلی برگزار می شد و یک طرفش هم چلسی، تیم سابق باست بود. لورا می دانست چشم های زیادی به این بازی دوخته شده و انتظارات از او بالاست. با این حال در شبی که بازی نزدیک بود، چلسی 1-0 بازی را برد.
در عرض 12 ماه، زندگی باست عوض شد. بهترین لحظات تبدیل به بدترین لحظاتش شدند. یک عنوان لیگ را در روز پایانی از دست داد و در دیداری که ناتس کانتی 1-0 عقب بود و می توانست جبران کند، با خطا بر روی ویکی لوسادا اخراج شد تا نتیجه 3-0 شود و این باخت، به معنی از دست رفتن لیگ بود.
نگاه ها به من شکل بدی به خود گرفته بود. مهارتم به عنوان یک مدافع زیر سوال رفت. من بیشتر از هرکس دیگری منتقد خودم هستم. می دانم عواقب و نتایج اشتباهاتم چیست و چه کار باید بکنم. الان که نگاه می کنم، می بینم خیلی ها به خاطر من به فوتبال زنان علاقمند شدند. شاید بعضی چیزها را درست انجام داده ام.
سال 2016 برای باست، سالی آرام بود، اما این در مورد 2017 صدق نمی کند. یک دژاوو (آشناپنداری). همان اتفاقات که در لیدز برای لورا اتفاق افتاد، در ناتس هم قرار بود رخ دهد. شایعاتی مبنی بر مشکل مالی ناتس کانتی مخابره می شد. با این حال می گفتند این تیم می تواند تا بهار دوام بیاورد، اما نشد. 48 ساعت قبل از بازی با آرسنال، همه چیز سرجای خود بود. شوک اصلی، در روز بازی بود که یک ساعت و نیم قبل از بازی، مشخص شد ناتس از لیگ زنان کناره گیری کرده است. به گفته باست، این خبر شوک بزرگی به بازیکنان بود که هضمش بی نهایت دردناک بود. این خبر شخصا به باست گفته شد.
روزها گذشت و باست تصمیمش را گرفته بود. او می دانست زمان یک چالش بزرگ رسیده است. پس به آن سمت دنیا، یعنی استرالیا و تیم کانبرا رفت. "اینجا یاد گرفتم احساساتم را به اشتراک بگذاریم. بیشتر اجتماعی شوم و نظرات بقیه را با آرامش بهتری بپذیرم."
باست 34 ساله، هنوز هم نمی داند آینده و تقدیر برایش چه چیزی تدارک دیده است. اگر از او بپرسید، جواب قاطعی نخواهد داد. ولی یک چیز کاملا مشخص است. لورا احساس شادی می کند. "خوشحالم که در این شرایط هستم، باید بازی می کردم. نیاز داشتم که در بالاترین سطح بازی کنم و حال به این خواسته ام رسیده ام. قبل از آمدن با اینجا با مارک سیمپسون حرف زدم و توافق کردیم که برای کمپ های تمرینی نمی توانم برگردم. البته او کنار گذاشته شد. حقیقت است که نمی توانم مسیر استرالیا-انگلیس را طی کنم."
"نمی دانم آینده ام چه خواهد شد. احساس خوبی دارم، خوشحالم و خوب بازی می کنم. جایگاهم قاطع تر شده و حالم بهتر است. هرچه ذهنتان سالم تر باشد، بهتر بازی می کنید. حتی زندگی شخصی ام هم وضعیت خوبی دارد. هیچ افسوسی هم ندارم." باست دوران بازیگری دیوانه کننده خودش را چنین توصیف می کند: "پس از آنچه که طی سال های اخیر اتفاق افتاد، الان در جایی که لایقش هستم، قرار دارم."
به قلم ریچ لاورتی برای وبسایت Thesefootballtimes
