آلمان همیشه در اوجسیتی پپ عالی هست. درواقع یه جورایی ترکیب بازی عمقی و نفوذی بارسا(با بودن بازیکنایی مثل دی بروین و سیلوا) و بازی با وینگ بایرن(با بودن بازیکنایی مثل سانه و استرلینگ) هست. یه جورایی میشه گفت دستش برای انتخاب تاکتیک هم نسبت به بارسا و هم نسبت به بایرن بازتر هست و مربی باتجربه تر و بهتری شده. به عنوان یه هوادار آلمان(و طبیعتا تیمای باشگاهی آلمان) معتقدم بایرن هم خیلی خوب بود ولی در اون دوران پپ سال اول چوب بازی تهاجمی و اصرار بیش از حد پپ بر بازی تهاجمی رو خورد که تو نیمه اول تو برنابئو همه بازیکنای بایرن خیمه زده بودن تو زمین رئال و میخواستن گل خارج از خونه بزنن که ضدحمله خوردن و.... سال دوم سال مصدومیت ها بود تو بازی با بارسا و واقعا دستش رو بسته بود و سال سوم واقعا بدشانسی آورد. اما مربی گری بایرن بنظرم به تکامل پپ کمک کرده و احتمالا اگه خیلی اصرار نکنه به بازی هجومی و زیبا میتونه با این ترکیبش از شانسای اصلی لیگ قهرمانان باشه.
