اختصاصی طرفداری- در ادامه یادداشت قبلی ایستگاه کشتی درخصوص معرفی برترین کشتی گیران آزادکار در سال 2017 که به چهار وزن نخست اختصاص داشت، در این یادداشت به برترین های وزن دوم خواهیم پرداخت.
| وزن 74 کیلوگرم: جردن باروز |
گاهی اوقات هیچ کاری سخت تر از این نیست که اعتماد از دست رفته دیگران نسبت به خود را بازگردانید. پس از المپیک ریو جردن باروز دچار این چالش بزرگ شده بود. کشتی هایش در المپیک ریو به خصوص آن شکست مفتضحانه مقابل بکزاد عبدالرحمانوف، دیدگاه های اهالی و کارشناسان کشتی را به سمت و سویی برد که همه شان این چنین می پنداشتند که ستاره کشتی آمریکا افول کرده و باروز با روزهای اوجش خداحافظی کرده است و دیگر آن باروز همیشگی نمی شود. اما او همانطور که پس از ناکامی اش در المپیک ریو وعده داده بود که بازخواهد گشت، در مسابقات جهانی پاریس بار دیگر خود را به اثبات رساند و نشان داد که هنوز هم او را باید یکی از برترین 74 کیلوگرمی های دنیا دانست. باروز در پاریس به هیچ کس حتی ختیک تسابالوف روس رحم نکرد و برای چهارمین بار صاحب گردن آویز طلای جهان شد. حتی در نیمه نهایی انتقام آن باخت مفتضحانه را هم از عبدالرحمانوف گرفت. از هر زاویه و ابعادی که به قضیه بنگریم، بهتر از جردن باروز به عنوان برترین کشتی گیر این وزن در سال 2017 نخواهیم یافت. او با 29 سال سن هنوز سر و پاست و بی شک برای کسب دومین طلای المپیک در توکیو نقشه های زیادی در سر دارد.
پس از باروز، ختیک تسابالوف روس را می توان در جایگاه دوم برترین آزادکاران این وزن در سال 2017 قرار داد. او به تازگی از بند مصدومیت رهایی یافته و برای نخستین بار بود که در وزن 74 کیلوگرم در مسابقات جهانی حضور پیدا کرده و پیش از این در سال 2014 در وزن 70 کیلوگرم قهرمان جهان شده بود. تسابالوف به لحاظ فنی قابلیت های فراوانی دارد و در تغییر تاکتیک ها در مقابل کشتی گیران با سبک های متفاوت انعطاف خاصی از خود نشان می دهد که همین عامل باعث شده تا یکی از کشتی گیران مورد علاقه جامبولات تدیف، سرمربی تیم ملی کشتی آزاد روسیه به شمار آید. این کشتی گیر قفقازی 26 ساله است و شک نکنید از او در آینده بیشتر خواهیم شنید.
سونر دمیرتاش از ترکیه و علی شعبانوف از بلاروس را نیز می توان در جایگاه های بعدی این وزن قرار داد. دمیرتاش که در المپیک ریو به مدال برنز رسیده بود، در جهانی پاریس هم توانست بر سکوی سومی دنیا بایستد تا همچنان نامش را در بین مدعیان این وزن حفظ کند.
همچنین علی شعبانوف، کشتی گیر کهنه کار داغستانی الاصل کشور بلاروس نیز توانست در پاریس به سومین مدال برنز جهان خود دست یابد. وی پیش از این در سال های 2013 و 2014 به دو مدال برنز جهان دست پیدا کرده بود.
| وزن 86 کیلوگرم: حسن یزدانی |
اشک های حسن یزدانی پس از شکست مقابل دیوید تیلور آمریکایی در جام جهانی کرمانشاه را به خاطر دارید؟ همان اشک ها بود که خمیر مایه موفقیت های او در وزن 86 کیلوگرم را شکل داد. ابتدا قهرمانی در بازی های کشورهای اسلامی با غلبه بر ستارگانی چون شریف شریف اف و سلیم یاشار و حالا ایستادن بر سکون نخست جهان در پاریس. هر چه گشتیم شایسته تر از حسن یزدانی برای قهرمانی در وزن 86 کیلوگرم نیافتیم. او از همه 86 تایی های دنیا سرتر است، آن هم با اختلافی بسیار زیاد. در پاریس تنها ولادیسلاو والیف با آن همه حرکات و ترفندهای غیر اخلاقی که به کار بست، توانست از شکست با 10 اختلاف امتیاز مقابل دلاور کشورمان بگریزد و 4 بر 0 مغلوب شد. حتی بوریس ماکوئف، کشتی گیر داغستانی الاصل اسلواکی که جی دن کاکس را مغلوب خود کرده بود، در فینال مقابل یزدانی تاب نیاورد و قبل از به پایان رسیدن تایم مبارزه 10 بر 0 مغلوب شد. یزدانی، این پسر محجوب و با اخلاق جویباری را در حال حاضر باید پرچمدار کشتی ایران در جهان دانست و می بایست به گونه ای از این الماس گرانبها مراقبت کرد و آن را تراش داد که سال های سال بدرخشد و چشمان دنیا را خیره به خود نگه دارد. عملکرد یزدانی در سال 2017 جای هیچ حرف و حدیثی را برای انتخاب برترین 86 کیلوگرمی دنیا در این سال باقی نمی گذارد.
اما از یزدانی که بگذریم، در سایر مبارزات وزن 86 کیلوگرم مسابقات جهانی پاریس نیز شاهد رقابت های حساس و جذابی بودیم که یکی از آن ها بین والیف از روسیه و گوان اوک از کره جنوبی بود. پیروزی والیف در این مسابقه بودار و مشکوک بود و روس ها که در کسب مدال طلا در پاریس عاجز مانده بودند، برای فینالیست شدن نماینده 86 کیلوگرم خود از کمک داوران نهایت بهره را بردند و سر کشتی گیر کره ای را بیخ تا بیخ بریدند. والیف البته در مقابل سلیم یاشار شایسته پیروزی بود و در مقابل این مدعی سرسخت ترکیه ای نیازی به کمک داوران نداشت، در مقابل یزدانی هم که هر کاری مثل خفه کردن او با بند دوبنده اش کرد، نتوانست یوز ایرانی را متوقف کند.
از کشتی های بوریس ماکوئف هم نباید به سادگی گذشت و بدون شک او را باید پدیده این وزن دانست. او که بچه محل عبدالسلام گادیسوف و شامیل کودیاماگمدوف است، با شکست دادن کشتی گیران سرشناسی چون جی دن کاکس خود را به فینال رساند. در قیاس سبک کشتی های ماکوئف و والیف، فنی بودن ماکوئف به در اصطلاح کثیف و موذی کشتی گرفتن والیف برتری دارد. در نتیجه ماکوئف را باید در جایگاه بالاتری نسبت به والیف در بین برترین های این وزن قرار داد.
| وزن 97 کیلوگرم: کایل اسنایدر |
از زمانی که عبدالرشید سعدالله اف رسما اعلام کرد که به وزن 97 کیلوگرم کوچ کرده است، تمام دنیا چشم انتظار دوئل تماشایی او با کایل اسنایدر در این وزن بود، خصوصا اینکه پیش از رقابت های جهانی اسنایدر با درج پیامی در توئیتر خود از حضور سعدالله اف در 97 کیلوگرم استقبال کرد و به نوعی برای او کری خواند. لحظه شماری علاقمندان به کشتی در پاریس به پایان رسید و این دو کشتی گیر در فینال به هم خوردند و نمایشی از خود بر جای گذاشتند که سال های سال در ذهن کشتی دوستان باقی خواهد ماند، مسابقه ای که حتی آمریکایی ها از آن به عنوان مبارزه قرن یاد می کنند. نبرد اوج تکنیک روسی و اوج آمادگی جسمانی آمریکایی را کایل اسنایدر در لحظات پایانی به سود خود به پایان برد. در این دیدار لحظه ای سعدالله اف از حریف پیش می افتاد و لحظه بعد اسنایدر، تا اینکه اسنایدر با اتکا به آمادگی جسمانی و همچنین وزن سنگین تر خود آن قدر با جابه جایی پاها و کار کردن دست ها بر سر و کله سعدالله اف زد تا در ثانیه های پایانی او را از پا در آورد. هیجان ناشی از این دیدار همه علاقمندان به کشتی را سیراب کرد و امیدواریم شایعات بازگشت سعدالله اف به یک وزن پایین تر صحت نداشته باشد و بار دیگر شاهد رویارویی این دو در رقابت های آتی باشیم. کمااینکه اسنایدر بار دیگر از علاقه خود برای رقابت با سعدالله اف و همچنین رضا یزدانی در توئیتر خود یاد کرد و حس رقابتجویی خود را به رخ کشید. البته در صورت بازگشت سعدالله اف به وزن سابق خود این هیجان را باید در دوئل احتمالی او با حسن یزدانی جست و جو کرد که بی شک دست کمی از رقابتش با اسنایدر نخواهد داشت.
اما برای انتخاب برترین کشتی گیر وزن 97 کیلوگرم دنیا در سال 2017 از بین اسنایدر و سعدالله اف، قطعا اسنایدر را باید در اولویت قرار دهیم. البته مقایسه این دو کشتی گیر در چنین برهه ای از زمان اصلا منطقی به نظر نمی رسد. سعدالله اف برای نخستین بار در این وزن در چنین سطحی از مسابقات حاضر شد و وزنی به مراتب سبک تر نسبت به سایر 97 کیلوگرمی های دنیا داشت و برای جا افتادن در این وزن به زمان بیشتری احتیاج دارد.
از نکات جالب دیگر در رقابت های وزن 97 کیلوگرم مسابقات جهانی پاریس می توان به ایستادن گئورگی کتوئف بر روی سکوی سومی مسابقات جهانی یاد کرد. گرگ پشمالوی قفقازی که دو سالی است با پرچم کشور ارمنستان به کشتی بازگشته، آخرین بار در سال 2007 قهرمان جهان شد و پس از کسب مدال برنز المپیک در سال 2008 دیگر خبری از او نشد تا اینکه امسال توانست به مدال برنز وزن 97 کیلوگرم جهان برسد. او که در نیمه نهایی با اختلاف امتیاز نزدیک 2 بر 0 مقابل سعدالله اف تن به شکست داد، در رده بندی با تکیه بر تجربه و تیزهوشی الیزابر اودیکادزه را شکست داد تا این گرجستانی برای چندمین بار در رده بندی مسابقات جهانی ناکام شود و دستش از مدال کوتاه بماند.
یکی دیگر از کشتی گیرانی که می توان نامش را در بین برترین های این وزن در سال 2017 قرار داد، اصلان بک آلبروف از آذربایجان است که بر سکوی سوم رقابت های جهانی پاریس ایستاد. او مدتی است که تمریناتش را در قفقاز زیر نظر ختاگ گازیموف پیگری می کند و در سال 2017 با درخشش در جام جهانی کرمانشاه احیا شد و این سال را با مدال برنز جهان برای خود به پایان رساند. وی در کرمانشاه موفق شد کشتی گیران سرشناسی از جمله کایل اسنایدر را با شجاعت و جسارت بالای خود مغلوب کند.
| وزن 125 کیلوگرم: گنو پتریاشویلی |
در مسابقات جهانی 2017 در غیاب کمیل قاسمی، گنو پتریاشویلی و طاها آکگول حسابی به پر و پای هم پیچیدند و همانند فینال وزن 97 کیلوگرم، رقابتی داغ و مهیج در سنگین وزن شاهد بودیم که پایانش با پایان سلطه سه ساله آکگول در سنگین وزن همراه بود. فینالی که انگار نه انگار در وزن 125 کیلوگرم برگزار می شد و گویی دو کشتی گیر سبک وزن با یکدیگر رقابت می کردند. پتریاشویلی قبلا هم توانسته بود در یکی از تورنمنت های بین المللی بر آکگول چیره شود که دلیلش آماده نبودن آکگول از نظر بدنی بود، اما در پاریس در حالیکه پتریاشویلی بسیار خسته تر از آکگول نشان می داد، از اشتباهات پی در پی حریف ترکیه ای خود نهایت بهره را برد. در واقع در سال های اخیر تا به حال ندیده بودیم که آکگول در یک کشتی مرتکب این همه اشتباه شود و معمولا با احتیاط حمله می کرد و منتظر اشتباهات حریفانش بود. در مقابل پتریاشویلی هم در دو دقیقه ابتدایی به همین صورت کشتی گرفت و 4 امتیاز از حریفش پیش افتاد، اما کشتی عجولانه او در تایم دوم کاملا باب میل پتریاشویلی بود و او توانست در ثانیه های پایانی پیروزی را برای خود رقم بزند.
آکگول و پتریاشویلی را بدون شک می بایست دو ضلع قدرت در سنگین وزن کشتی آزاد دانست و انتخاب برترین سنگین وزن دنیا در سال 2017 از بین این دو کشتی گیر کار بسیار سختی است. و البته ضلع سوم این مثلث هم کسی جز کمیل قاسمی نخواهد بود. یقینا اگر جنازه کمیل هم در پاریس به روی تشک می رفت، می توانست بسیاری از معادلات این وزن را بر هم بزند. با توجه به قرعه سخت تر پتریاشویلی در مسابقات جهانی و همچنین غلبه بر آکگول در فینال، سزاوارتر است تا نماینده کشور گرجستان را در صدر برترین های این وزن در سال 2017 قرار دهیم و جایگاه دوم را برای آکگول در نظر بگیریم.
لوان بریانیدزه از ارمنستان که به مدال برنز این رقابت ها دست یافت را می توان در جایگاه سوم این رده بندی قرار داد. بریانیدزه اصلیتی گرجستانی دارد و پیش از این در سال 2010 با پرچم کشور گرجستان صاحب مدال برنز جهان شده بود.
مدال برنز نیک گیازدوفسکی از آمریکا که برای نخستین بار در مسابقات جهانی حاضر شده بود نیز ارزشمند است و او را نیز می توان پس از کشتی گیران نام برده در رده بندی برترین های این وزن در سالی که گذشت، قرار داد.
