شب گذشته دیدار دو تیم بایرن مونیخ و منچستر یونایتد در ورزشگاه اولدترافورد با تساوی 1-1 به پایان رسید؛ این بازی همانند بازی های حساس اروپایی از شبکه سوم یا به قول آقای خیابانی " شبکه سه" سیما پخش شد.
مزدک میرزایی، گزارشگر نام آشنا رسانه ملی نیز گزارش این بازی را عهده دار بود. با شنیدن صدای او کمی خیالمان راحت شد که حداقل مجبور نیستیم که صدای تلویزیون را به علت اشتباهات و سوتی ها ببنیدیم اما داستان کمی متفاوت بود.
با شروع بازی جناب میرزایی همانند سایر گزارشگران رسانه ملی به سوهان روح هواداران دو تیم تبدیل شدند و شروع به صحبت از وضعیت بد این روزهای یونایتد کردند و بدون دادن هیچ اطلاعات تازه ای در مورد جدال ها و درگیری های پیشین دو تیم تنها به بررسی چند آمار نه چندان درست و سطحی پرداخت.
در همان اول بازی نیز اولین اشتباه بزرگ آقای میرزایی رخ داد، گل دنی ولبک به علت خطا بازی خطرناک بر روی خاوی مارتینز مردود اعلام شد اما مزدک میرزایی دلیل مردود شدن گل را آفساید اعلام کرد. این در حالی است که در این صحنه آنتونیو والنسیا در شرایطی به ولبک پاس داد که با ولبک روی یک خط قرار داشت و به هیچ وجه این صحنه نمی توانست آفساید باشد و بی دقتی گزارشگر در این صحنه کاملا واضح بود.
در خلال بازی هواداران هیچ یک از دو تیم مخصوصا یونایتدی ها از تکه پرانی های مزدک میرزایی آسوده نبودند؛ اگر هوادار متعصب بایرن یا یونایتد باشید استرس این بازی برای شما به قدری زیاد است که اصلا حوصله شنیدن تکه های گزارشگر را ندارید.
مزدک میرزایی به شکل عجیبی سعی در ضعیف نشان دادن یونایتد داشت و حتی از بنری که هواداران لیورپول با خود به اولدترافورد آورده بودند نیز یاد کرد، در سوی دیگر مزدک از نامطمئن بودن بازی با پای مانوئل نویر می گوید، این در حالی است که نویر در بین دروازه بانان توانایی بالایی در بازی با پا دارد و بارها (بازی سوپرجام اروپا) با بازی اضافه شدن به خط حمله به بایرن کمک کرده است.
هرچه جلوتر می رفتیم جملات تمسخر آمیز مزدک میرزایی بیشتر می شد، زمانی که باواریایی ها بر روی دروازه یونایتد خیمه زده بودند، مزدک میرزایی با گفتن جملاتی مانند " تا کی میخوان در مقابل این حملات مقاوت کنند؟" یا " بازیکنان یونایتد اصلا رنگ دروازه بایرن رو هم ندیدند." هواداران یونایتد را بیشتر می آزرد.
این آزرده خاطری ها زمانی بیشتر می شد که مزدک میرزایی با اطلاعات غلط خود سعی در خود نمایی داشت، برای مثال در دقیقه 18 مزدک میرزایی به شکست یونایتد در فصل 2010/11 در برابر اتلتیکو بیلبائو در یورو لیگ اشاره کرد، این درحالی است که یونایتد در فصل مذکور به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و شکست یاد شده در فصل 2011/12 رخ داده است.
تنها یک دقیقه بعد مزدک میرزایی نقل قول معروف فرانک ریبری در مورد جایزه توپ طلا را به جایزه مرد سال اروپا نسبت می دهد و عنوان می کند که ریبری در کسب این عنوان ناکام بوده است.
مزدک میرزایی اما در ادامه با طنز هایی که اصلا در خور این مسابقه نبودند سعی در جذاب کردن گزارش خود بود، " انگار که مسابقه اسکیته!" از جملاتی بود که در آن شرایط اعصاب هواداران را بر هم ریخت.
اما ظاهرا مرونه فلینی شب گذشته به بازیکن مورد علاقه مزدک میرزایی تبدیل شده بود؛ او بارها با تکه هایی بازی نه چندان خوب فلینی را زیر سوال برد؛ " فلینی اگه سرمه ای می پوشید بهتر بود."، " با اون قدش باز هم نمی تونه سر بزنه."، " منچستر یونایتد روی چه حسابی فلینی رو خریده؟" از مجموعه تکه های مزدک میرزایی به مرونه فلینی بود. در بد بازی کردن فلینی شکی نیست اما تکرار این دست تکه کلام ها چندان جالب به نظر نمی آمد.
در نیمه دوم مزدک میرزایی که انتظار گل زدن شیاطین سرخ را نداشت پس از گل آن ها به شدت بر روی به تساوی رسیدن بازی تاکید داشت.
اما از همه این نکات که بگذریم گزارش دقیقه به دقیقه بازی بی اهمیت چارلتون در برابر لیدز یونایتد بود؛ مزدک میرزایی بارها و بارها نتیجه بازی مذکور را اعلام کرد و چندین بار به گل زنی رضا قوچان نژاد اشاره کرد. قطعا گل زنی رضا قوچان نژاد برای هوادارن مضطرب بایرن مونیخ و منچستر یونایتد اهمیت چندانی ندارد و اشاره چندین باره به این گل تنها باعث اعصاب خوردی هواداران می شود.
اما گل سر سبد اشتباهات آقای میرزایی در دقیقه 90 رخ داد، ایشان به قدری از بازی دور بودند که حواسشان به کارت زرد دقیقه 61 باستین شواین اشتایگر نبود و در هنگام اخراج این بازیکنان گمان کردند که داور به یک باره رهبر باواریایی ها را اخراج کرده است. البته مزدک میرزایی پس از این صحنه با اعلام نتیجه بازی بی اهمیت چارلتون در برابر لیدز بر روی اشتباه خود سرپوش گذاشت.
حال این سوال ما از آقای میرزایی که هرشب در برنامه " آقای گزارشگر" جوانان این مرز و بوم را که سرشار از استعداد را به علت های گوناگون تحقیر می کنند این است که
آقای میرزایی، نمره گزارش شما چند است؟
