طرفداری- فوتبال در آرژانتین، از ابتدا همیشه در سلطه پنج تیم بود که این پنج تیم، به پنج غول بزرگ آرژانتین شهرت داشتند: بوکاجونیورز، ریسینگ کلاب، ریورپلاته، ایندیپندنته و سن لورنزو. تعجب آور نیست که در سال 1967 و بالاخره پس از سی سال از تاسیس لیگ آرژانتین، تیمی خارج از دایره پنج غول قهرمان لیگ آپرتورای آرژانتین شد و استودیانتس مقام قهرمانی را کسب کرد. پس از قهرمانی استودیانتس، حداقل ده تیم برای یک بار هم که شده قهرمان لیگ آرژانتین شدند و در نتیجه، طلسم انحصار قهرمانی در میان پنج غول، شکسته شد اما گذشته پرشکوه و بزرگ این پنج تیم و موفقیت آن ها همچنان ادامه دار است.
باشگاه فوتبال ریورپلاته با کسب 34 عنوان قهرمانی موفق ترین باشگاه تاریخ آرژانتین است. این تیم بوینس آیرسی، در طول تاریخ خود همواره فراز و نشیب هایی از جمله سقوط اخیر به دسته دوم آرژانتین داشته است اما ارزش و سنت این باشگاه بر پایه دوران طلایی گذشته استوار است. در دهه 1940 ریورپلاته بر فوتبال آرژانتین و آمریکای جنوبی سلطه یافت. آن تیم مشهور ریورپلاته ملقب به "لا ماکینا" یکی از قدرتمندترین تیم های تاریخ آمریکای جنوبی بود. با هزینه مجموعا 45 هزار دلار برای جذب بازیکنان 20 الی 30 ساله، ریورپلاته نام میلیونرها را در آرژانتین یدک می کشید. ریورپلاته در طول یک دهه، دو قهرمانی آپرتورا را کسب کرد و خود را به عنوان قدرتی بزرگ در فوتبال آرژانتین ثابت کرد. اما به تدریج، از قدرت مالی ریورپلاته کم شد و دیگر خرید ستاره ها ادامه نیافت. در چهار سال متوالی 1937 تا 1940، ریورپلاته نتوانست با بوکاجونیورز و ایندیپندنته برای کسب قهرمانی لیگ آرژانتین رقابت کند. پس از این ناکامی، ریورپلاته اصلاحاتی در باشگاه خود ایجاد کرد و این تغییرات به تشکیل تیم افسانه ای "لا ماکینا" (ماشین) منجر شد.
در هفته هشتم آپرتورا در فصل 42-1941 ریورپلاته در استادیوم ال مونیومنتال میزبان چاکاریتا جونیورز بود. ریورپلاته با تیمی پر از استعداد، آماده ساخت دورانی موفقیت آمیز و بی سابقه بود. تیم مهمان در این بازی با حساب 2-6 مغلوب ریورپلاته شد و پس از این بازی، رسانه ها یک تصویر گرافیکی از بازی به نام لاماکینا در ستایش ریورپلاته تحت هدایت رناتو چزارینی طراحی کردند. سبک ریورپلاته که بر پایه فوتبال هجومی استوار بود، رویای ارائه فوتبال زیبا را داشت. آن ها با سیستم (W-M) یا همان 3-4-3 کنونی بازی می کردند. ریکاردو یاگی، رهبر خط دفاعی ریورپلاته بود و در کنار او، نوربرتو یاکونو و لوییس فریرا حضور داشتند. برونو رودولفی و خوزه راموس مامور حفظ میانه میدان بودند. رودولفی بیشتر نقش تخریب و راموس نقش خلاقیت و بازی سازی را بر عهده داشتند. چارو مورنو، هافبک راست تیم بود که بیشتر به سوی مرکز میدان متمایل بود و با پاس های عالی خود، حرکات خط حمله تیم را تنظیم و هماهنگ می کرد. وقتی که تیم حریف صاحب توپ بود، او اندازه مشارکت در حمله، در دفاع نیز شرکت می کرد و به مدافعان تیمش کمک می رساند. اما کیفیت جناح چپ ریورپلاته، چیزی بود که آن ها را از سایر تیم ها متمایز می کرد. آدولفو پدرنرا اعجوبه تیم ریورپلاته بود و اوبیدو وارلا، اسطوره فوتبال اروگوئه درباره پدرنرا می گوید:
من در برابر پدرنرا بازی کرده ام و هیچ کس همانند او نیست.
مهاجم ریورپلاته آن روزها، نقشی را ایفا می کرد که امروزه به آن مهاجم کاذب مدرن می گویند. پدرنرا استاد فضا سازی و موقعیت سازی برای مهاجمان تیمش بود. او از سمت چپ، نفوذ می کرد فضا را در مرکز برای حمله هم تیمی هایش مهیا می کرد. آنخل لارابونا و فلیکس لوستائو از این موضوع بسیار سود می بردند و در نهایت، لوستائو به یکی از گلزن ترین مهاجمان تاریخ لیگ آرژانتین تبدیل شد. این تعویض منطقه خاص از سوی پدرنرا بعدا الهام بخش فوتبال مجارستان و هلند شد و بعدا سایه هایی از تیم لاماکینا در حرکات پوشکاش و کرایوف دیده شد. این پویایی و تحرک تیم ریورپلاته در آن زمان چیزی جدید و نوآورانه بود. پاس های سریع، حرکات یک-دو، دریبل زدن بدون ترس و حمله با پنج بازیکن، چیزی بود که در آن زمان تیم ها نمی توانستند آن گونه بازی کنند. پیروزی 5-1 ریورپلاته برابر بوکاجونیورز و تحقیر این رقیب دیرینه به عنوان یکی از شاهکارها و زیباترین مسابقات تاریخ فوتبال یاد می شود.
ارنستو لاتزاتی، ستاره بوکاجونیورز در دهه 40 به ستایش از تیم لاماکینا و رناتو چزارینی، پرداخت:
من برابر لاماکینا، تنها با هدف برد مقابل آن ها بازی می کنم اما به عنوان یک هوادار فوتبال ترجیح می دهم تا روی سکوها بنشینم و بازی آن ها را تماشا کنم.
در بحث درباره بهترین تیم های تاریخ فوتبال، بحث معمولا درباره اینتر هررا، آژاکس کرایوف، بارسلونای گواردیولا و میلان ساکی است اما معمولا کسی از بهترین تیم تاریخ آمریکای جنوبی به عنوان برترین تیم تاریخ فوتبال یاد نمی کند. اما با این حال، لا ماکینا، نه تنها به خاطر کیفیت عالی فوتبالش، بلکه به خاطر پیشگام بودن در بسیاری از عناصر مهم فوتبال که اکنون جزوی از فوتبال مدرن هستند، در تاریخ فوتبال اهمیت دارد. تیم چزارینی، چهار بار قهرمان آپرتورا شد و دو بار نیز مقام نایب قهرمانی را کسب کردند. تاریخ مشخصی برای پایان لاماکینا ذکر نشده است اما بسیاری معتقدند که بازنشستگی آدولفو پدرنرا باعث از هم پاشیده شدن تیم بزرگ لاماکینا شد. لاماکینا، همواره یکی از بزرگ ترین تیم های تاریخ فوتبال است اما بزرگی آن ها میان اهمیت و آوازه فوتبال اروپا، گم شده است.
