طرفداری- علیرضا کریمی، نماینده وزن ۸۶ کیلوگرم ایران با اشاره به اینکه برای دومین مرتبه بدلیل کشتی نگرفتن با حریف رژیم صهیونیستی از رسیدن به مدال طلای جهان بازمانده است، گفت:
امیدوارم مسوولان این‌بار بر خلاف قبل به قول‌شان عمل کنند و پاداش من را بدهند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، علیرضا کریمی با وجود داشتن تنها ۲۳ سال سن افتخارات زیادی را برای کشتی ایران در رده‌های سنی مختلف به ارمغان آورده و بارها باعث اهتزاز پرچم ایران در رویدادهای جهانی و آسیایی شده است. کریمی آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم ایران در گفت‌وگویی، درباره حذف ناباورانه از رقابت های کشتی آزاد زیر ۲۳ سال قهرمانی جهان بدلیل مبارزه نکردن با نماینده رژیم صهیونیستی و اینکه برای دومین مرتبه این اتفاق باعث شد از رسیدن به مدال طلای جهان در عین شایستگی بازبماند صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید:
روز وزن کشی من بعد از کشتی گیر رژیم صهیونیستی وزن کشی کردم. قرعه او ۲۳ شد و قرعه من ۲۲. ابتدا فکر کردم در همان دور اول به کشتی گیر رژیم صهیونیستی خوردم اما بعد معلوم شد من دور اول به حریف روس خوردم و کشتی گیر رژیم صهیونیستی به حریف آمریکایی خورد و برنده این ۲ مبارزه دور دوم باید به مصاف هم می رفتند. ما هم از این موضوع خوشحال شدیم چرا که تا حد زیادی اطمینان داشتیم کشتی گیر رژیم صهیونیستی مقابل حریف آمریکایی شکست بخورد و به دور دوم نرسد اما اتفاقات رخ داده کاملا بر خلاف انتظارات و پیش بینی ما بود.
کشتی من با حریف روس و مبارزه کشتی گیران آمریکا و اسراییل حدودا همزمان با هم شروع شد. من پرقدرت مبارزه را آغاز کردم و تا دقیقه ۵ مبارزه و یک دقیقه مانده به پایان ۳ بر ۲ از حریفم پیش بودم. تازه بدنم راه افتاده بود و حریف روس هم کاملا بریده بود. دنبال این بودم که امتیازات بیشتری هم از او بگیرم تا با اختلاف بالا او را شکست بدهم اما یک دقیقه مانده به پایان مبارزه به یکباره دیدم مربیانم چلنج را انداختند و اعتراض کردند. وقتی این صحنه را دیدم به آن ها گفتم من که جلو هستم و مشکلی نیست پس چرا چلنج کردید که آن ها به من گفتند حریف اسراییلی موفق به شکست کشتی‌گیر آمریکایی شد و تو باید به حریفت ببازی تا دور بعد به رژیم صهیونیستی نخوری.
وقتی این حرف را شنیدم دنیا روی سرم خراب شد. در یک آن تمام زحمات و سختی هایی که ماه ها در تمرینات و دور از خانواده به امید کسب مدال طلای جهان متحمل شده بودم از جلوی چشمانم گذشت. شوکه شده بودم و انگار سطل آب یخ را روی سرم ریختند. دیگر قدرت ایستادن روی پاهایم را هم نداشتم. دیدم ده نفر همگی فریاد می زنند "باید ببازی باید ببازی". به کشتی برگشتم کاملا وا دادم. حریف روس بلافاصله شروع کرد به حمله کردن من هم فقط ایستاده بودم. من را در خاک نشاند و به راحتی و بدون هیچ مقاومتی چند فتیله پیچ روی من اجرا کرد و در ده ثانیه کار را تمام کرد و کار من هم تمام شد.
برای دومین مرتبه است که با قرعه رژیم صهیونیستی در مسابقات جهانی مواجه می شوم. یک‌بار نیز در مسابقات جهانی جوانان در سال ۲۰۱۳ به قرعه رژیم صهیونیستی خوردم و به حقم که مدال طلا بود نرسیدم. آن زمان قهرمان آسیا هم شده بودم و به من گفتند به اندازه پاداش قهرمان جهان که ۴۰ سکه بود به تو می دهیم اما وقتی پدرم پس از مسابقات جهانی ۱۳۹۲ با نامه فدراسیون کشتی به وزارت ورزش رفت و خواستار عمل مسوولان به قول‌شان شد به او گفته بودند، "به ما ربطی ندارد که پاداش کشتی نگرفتنش مقابل رژیم صهیونیستی را بدهیم. بروید از هر کس که گفته با رژیم صهیونیستی کشتی نگیرید پاداش‌تان را از او بگیرید"در نهایت هم به جای ۴۰ سکه فقط یک کارت هدیه یک میلیون تومانی دادند و تمام!
امسال هم قرار بود به نفرات اول ۶۰ سکه پاداش بدهند اما باز هم به کشتی گیر رژیم صهیونیستی خوردم و به حقم نرسیدم و همه زحماتم بر باد رفت. براحتی قهرمان جهان می‌شدم اما این اتفاق مانع آن شد. من حریف روس را براحتی می بردم اما این اتفاق باعث شد او فینالیست شود. من دیگر فینالیست این وزن را که کشتی گیر قزاق بود را پیش از این ۴ مرتبه ده بر صفر شکست داده بودم. حتی تا ثانیه های پایانی فینال کشتی گیر روس شکست خورده بود اما در ثانیه های پایانی امتیاز گرفت و حریف قزاق را شکست داد و قهرمان شد.
من ماه‌ها برای رسیدن به مدال طلای جهان زحمت کشیدم و براحتی می‌توانستم به مدال طلای جهان برسم. قبول دارم رژیم صهیونیستی ظالم است و ظلم می‌کند اما اگر باز هم مسوولان ورزش ما براحتی زحمات من را نادیده بگیرند ظلم نیست؟ کشتی گیران وضعیت مالی خوبی ندارند و تنها دلخوشی همه ما به کسب مدال جهانی و پس از خوشحال کردن مردم، گرفتن پاداش است. از مسوولان وزارت ورزش انتظار دارم آن ها نیز اینگونه مواقع به قول و تعهداتشان عمل کنند.
اینکه می‌گویند روس را می‌بردی بعد با رژیم صهیونیستی کشتی نمی‌گرفتی حرف درستی نیست چون با اینکار کشتی گیر روس حذف می‌شد و روس ها بدلیل نفوذی که در اتحادیه جهانی دارند شدیدا معترض می‌شدند و آنوقت هم من و هم فدراسیون کشتی را محروم می کردند.
این اتفاق نه تنها بر روحیه من بلکه بر کل تیم اثر منفی گذاشت و باعث شد بچه ها در روز نخست شوکه شوند و آن‌طور که باید کشتی نگیرند. وقتی من از تشک کشتی بیرون آمدم بقیه بچه ها هاج و واج من را نگاه می کردند و به هم ریخته بودند. اگر این ات
