Ali Gاز این ۵-۶ مربی ذکرشده ، ۳تاشون معاصر و نسبتاً جدید هستند، که با درنظر گرفتن تاریخ کهن و پرافتخار یوونتوس، نکته جالبی هست. بنظرم یکی از دلایل موفقیت یوونتوس طی این سال ها، جدا از فاکتورهای فنی و کیفی واضح، این هست که خیلی خودش با تغییرات فوتبال وقف میده. و مربی های خوش فکری که حتی پیشبینی میکنند ورزش و تاکتیک های تیم ها اروپا به چه سمتی میره و مال یووه رو، یک قدم از اون جلوتر سوق میدن. و جالبیش اینه این بیشتر امتیازگرفتن این دو-سه مربی معاصر ، یعنی الگری کنته و شاید لیپی، همزمان بت مدرن شدن فوتبالی بوده که به مفهوم برابری بیشتر تیم ها و تورنمنت ها بوده.شاید ۳۰سال پیش تیم اخر جدول سری آ حرفی برای گفتن نداشت، اما اینچند ساله تیم هایی مثل اسپال و ساسولو و اتلانتا از اون پایین و حتی سری ب میان و تیم های بالا جدول، مثل یوونتوس غافلگیر میکنند. اینکه با قوی تر شدن حریفان و لیگ، همچنان تونستند رکوردشکنی کنند، به نوبه خودش آمار جالبی هست.
