ستاره های خاموش شده؛ آدریانو و داستان یکی از بزرگترین افسوس های فوتبال

جواد رحمانی 10/29/2017 - 22:20 مشاهده پروفایل

6,842 مشاهده / 5 دیدگاه 1

از بعضی جهات داستان غم انگیز آدریانو به فوتبال ربطی ندارد. او فرانکشتاین فوتبال بود. مردی که بهترین ویژگی های تهاجمی رونالدو را با قدرتِ خالصی که در روبرتو کارلوس یافت می شد، ترکیب کرد و در دوره ای، خدای فوتبال شد. هنوز مشت او به مارکو کانیرا از اذهان پاک نشده است. او ذاتا مرد خشنی نبود اما سختی زندگی بر او غلبه کرد.

محتوای ویژه تنها برای کاربران دارای اشتراک قابل مشاهده است. (برای اشتراک کلیک کنید)

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

فلامینگو

برزیل

سلسائو

دیدگاه‌ها (5 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

. .

بازیکنای برزیلی چون اکثرا از قشر آسیب دیده اجتماع میان رفتارشون حرفه ای نیست.چون نه آموزش درست و حسابی دیدن نه تعلیم و تربیت قابل اتکایی.تنها چیزی که دیدن گرسنگی، جرم و جنایت و وحشیگری بوده.
همه اینها باعث شده اونها همیشه توی حسرت ها و عقده هاشون زندگی بکنن ولو در اوج موفقیت،ثروت و شهرت.

Javad Del Piero

واقعا بازیکن خارق العاده ای بود . چند بازیکن بودند که همیشه از تقابل با آنها بیم و هراس داشتم و هر گاه جلوی یووه قرار می گرفتند هر لحظه احتمال گلزنی شان را می دادم .
به معنای واقعی کلمه ترسناک و دلهره آور بودند ؛ چه برای بازیکنان حریف و چه برای هواداران مقابل .
آدریانو ، رونالدو ، رونالدینهو ، باتیستوتا ، کرسپو ، زامورانو و ...
این بازیکنان در قامت حریف بودند ولی همیشه برایم محترم و از تماشای بازی آنها لذت می برم .
کاش آدریانو درگیر حواشی و افت شدید نمی شد تا سالیان بیشتری در پیراهن اینتر می درخشید و ما بیشتر لذت می بردیم .
پیروز و سربلند باشید