طرفداری - تیم فوتبال پرسپولیس ایران، ساعاتی پیش و از چارچوب دور برگشت مرحله نیمه نهایی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به تساوی 2-2 مقابل الهلال بسنده کرد تا در مجموع دو دیدار رفت و برگشت با نتیجه 6-2 مقابل این تیم قدرتمند، شکست را پذیرفته و از راهیابی به مرحله فینال، بازماند.
این دیدار، چهارمین حضور پرسپولیس در مسقط برای رویارویی با نمایندگان عربستان سعودی در این فصل از رقابت های لیگ قهرمانان آسیا بود. چهار حضوری که با تلخی و در عین شایستگی، با چهار نتیجه تساوی برای سرخپوشان به پایان رسیدند. در این بین حتی با نظر کارشناسان امر داوری، 4 پنالتی پرسپولیس در این ورزشگاه گم شد تا عملا این شهر و ورزشگاه برای هواداران پرسپولیس، تا سال ها منحوس باقی بماند!
سرخپوشان در ابتدا و در دیدار آغازین خود، در این ورزشگاه پذیرای تیم الهلال در گروه چهارم مسابقات بودند. دیدار حساسی که با تساوی 1-1 با این تیم به پایان رسید. دیداری که با قضاوت قاضی سنگاپوری به انجام رسیده و صحنه حساس داوری در آن وجود نداشت.
پرسپولیس در دیدار برگشت مرحله گروهی نیز در ورزشگاه سلطان قابوس مقابل الهلال قرار گرفت و این بار، سعودی ها میزبان این دیدار بودند. دیداری که با قضاوت داور عراقی به انجام رسید و سرانجام با تساوی بدون گل پایان یافت. داور عراقی در این دیدار، یک پنالتی آشکار بر روی علی علیپور در ابتدای بازی را نادیده گرفت!
مرحله رفت دور یک چهارم نهایی و این بار مقابل الاهلی. بازهم ورزشگاه سلطان قابوس و بازهم تساوی، این بار با نتیجه 2-2. قضاوت این دیدار برعهده گروه داوری از کشور اردن قرار داشت و به عقیده کارشناسان، 2 پنالتی پرسپولیس در این دیدار بر روی مهدی طارمی و وحید امیری نادیده گرفته شدند.
و در نهایت، دیدار برگشت مرحله نیمه نهایی و بازهم مقابل الهلال. تساوی 2-2 مقابل شاگردان رامون دیاز با نمایش درخشان قاضی عمانی! داوری که به اشتباه پنالتی اول الهلال را به سود این تیم سوت زد و یک پنالتی مسلم بر روی صحنه ضربه بشار رسن را نادیده گرفت!
گفتن موضوعات فوق، دردی از هواداران فوتبال و حق خورده شده فوتبال مظلوم کشورمان را دوا نمی کند ولی کاش این پرسش از مقامات ذی ربط پرسیده شود که چگونه تن به میزبانی در عمان داده و چرا به قضاوت داوران عرب مقابل نمایندگان ایرانی اعتراض نمی کنند. داورانی که اینگونه با عملکرد ضعیف خود چه سهوی و چه عمدی، رویای چندین میلیون ایرانی را نقش بر آب می کنند. اعمال نفوذ مشخص فدراسیون فوتبال عربستان بر روی AFC و نداشتن هیچگونه کرسی از سوی ایران در مجمع، چنین حق خوری هایی را برای فوتبال دوستان، معمولی و قابل پیش بینی کرده است.
فوتبالی که پیش از پدیده های اجتماعی دیگر، تنظیم کننده هیجانات اجتماعی است، علاوه بر ضعیف های زیرساختی، مدیریتی و ساختاری، تحت الشعاع این موضوع نیز قرار گرفته است. نفوذی که بستر را برای تیم های سعودی فراهم کرده و مقابل تیم های ایرانی قرار گرفته است!
نزدیک به یک ربع قرن از آخرین قهرمانی باشگاه های ایرانی در مسابقات آسیایی و نزدیک به 40 سال از آخرین قهرمانی تیم ملی در مسابقات جام ملتهای آسیا می گذرد. نباید منکر ضعف فوتبال داخلی و پیشرفت روزافزون فوتبال سایر کشور های آسیایی بود ولی اعمال نفوذ در این مواقع حساس و نزدیک، می تواند لااقل از پایمال شدن حق طبیعی فوتبال ایران جلوگیری نماید! نفوذی که می تواند با اعطای میزبانی به کشور ثالث یا قرار گرفتن داوران عرب زبان در چنین دیدار های حساسی، بر علیه فوتبال ما باشد و صد افسوس که مسئولان مربوطه، نمی توانند یا نمی خواهند کاری در این باره انجام دهند.
