BARCELONA NIGHTSشاید راجع به سه بازیکن که از بارسا رفتن همیشه بخواد صحبت بشه. به نظر من :
1- دنی آلوز با جون و دل واسه بارسا بازی کرده و همیشه دوستش خواهم داشت و هیچوقت علیه بارسا حرفی نزده و امسالم نیمار بود که دنی رو برد به پاریس نه برعکس. دنی یه عنصر مهم تو دوران افتخار انگیز بارسا بوده و بی انصافیه اگه بهش بد بگیم.
2- نیمار اصلا به خاطر پول نرفت پاریس. نیمار فقط و فقط واسه این رفت که از زیر سایه مسی بیرون بیاد. حتی نه واسه توپ طلا. البته کسی از توپ طلا بدش نمیاد. اما نیمار خواست به همه بگه خودش ابر ستاره است و باید با مسی مقایسه بشه. چالش بسیار بزرگیه ولی پذیرفت. البته اونور هم احتمالا ناصر بهش قول داده بود که علاوه بر تو دنی و امباپه رو میگیرم و تیم رو واسه چمپیونز میبندم. وگرنه نیمار خر نبود که بره پاریس و میتونست یونایتد یا سیتی بره که لیگشون بسیار جذاب تره. نیمار آدم بدی نیست ولی دل تموم هوادارای بارسا رو شکوند. بد رفت. من نه دوستش دارم و نه بدم میاد ازش. انصافا هنوزم مونده به مسی برسه. پخته تر باید بشه هنوز.
3- فیگو منفور هست و بوده و خواهد بود برای یک بارسایی. چون مستقیم به رعال رفت. دل میلیون ها هوادار رو شکوند. جوری که انگار از اولش هم بارسایی نبوده وگرنه نمیرفت رعال. تازه با توپ طلا رفت رعال. توپ طلاش هم به اسم رعال شد الکی. تا ابد برای یک بارسایی اصیل فیگو منفور خواهد بود. کاری کرد نابخشودنی. مثل این میمونه که کریس بیاد بارسا. یا راعول میومد بارسا. یا کاسیاس. من اگه رعالی هم بودم فیگو رو دوست نداشتم
