طرفداری- تونی سوپرانو می گفت: " 'گفتگویی که با "به یاد داری" آغاز شود، بدترین است". اما حرف او کمی درست بود. اگر خاطرات مان را به یاد نیاوریم و از آن ها با افتخار سخن نگوییم، هیچ هستیم، به خصوص که وقتی شرایط بد می شود. در مورد داندی یونایتد-باشگاه اسکاتلندی- این حرف غیرقابل قبول است. پس با تمام عشق و احترام به تونی" Vaffanculo" [غیرقابل ترجمه].
داندی یونایتد، باشگاهی که در 1909 تاسیس شد و برای 62 سال تقریبا هیچ افتخار خاصی نداشت و در عرصه رقابت های بین المللی کاری نکرده بود با انتصاب جِری کر به عنوان مربی در سال 1959، پیشرفت را آغاز کرد.-کر، موفق شد باشگاه را به ثبات رسانده و برای اهدافی بزرگتر بنجگند. اولین بار داندی توسط وی به اروپا راه یافت- در زمستان یخبندان سال 63-1962، با استفاده از یک کامیون، شروع به شکستن یخ های چمن ورزشگاه و آب کردن آن کردند. سپس چمن ورزشگاه را برداشتند و به جای آن شن و ماسه ریختند که همین اتفاق باعث شد به آن ها لقب «عرب ها» بدهند.
کر در سال 1971 بازنشسته شد اما سران داندی طولی نکشید که جایگزین مناسب را پیدا کردند. جیم مک لین، شخصی که با بازیکنان روابط خوبی داشت و قبلا برای تیم هم بازی کرده بود و تنها 34 سال داشت، به پذیرش پیشنهاد مسئولان، به عنوان مربی داندی یونایتد منصوب شد. اولین خواسته او به عنوان مربی، کرونومتر بود. در طی یکی از اولین جلسات تمرینی، او جلسه را متوقف کرد. دلیل این را را مک لین بعد ها توضیح داد:
فکر می کردم 11 مربی در زمین تمرین حضور دارند. هیچکس حاضر به دویدن نبود.
این رویکرد مک لین، فوتبال اسکاتلند را به بهترین سال های خود رساند. پدربزرگ مادریِ مک لین، برای رنجرز بازی کرده بود و همچنین پدرش هم بازیکن خوبی بود اما اوضاع پس از ازدواج تغییر کرد و بعدها به پلیموث پیوست. علاقه به تربیت علمی- مذهبی در پدر جیم باعث شد او بچه هایش را به این شیوه تربیت دهد. جیم، مدرسه را ترک کرد و به کارآموزی مشغول شد. البته بعد ها او به تیم دانشگا همیلتون پیوست و پس از تجربه ای ناموفق در داندی و کلاید، به کیلمارناک تیمی که برادر کوچکش تامی هم در آنجا بازی می کرد، ملحق شد.
به محض شروع کار در داندی ، مک لین فهمید که اگر استعدادش را پرورش دهد، می تواند جاه طلبی های بزرگ خود را ارضا کند. میانگین تماشاگران در اولین فصل حضورش 9743 نفر بود پس تصمیم گرفت زیرساخت های جوانان باشگاه را دوباره درست کند. او خود را تنها قدرت اصلی باشگاه اعلام کرد و در واقع متد او جواب داد. با اینکه در لیگ تیم میانه جدولی بودند، او داندی را به فینال جام حذفی اسکاتلند برد تا مقابل سلتیکِ یاک استین قرار گیرد. آن ها شکست خوردند اما سال های بهتری در انتظار مک لین بود.
در آن تابستان، جوانی 18 ساله از آبردین شایر به باشگاه پیوست؛ پل ویتهد جوان قرار بود 385 بازی برای تیم انجام دهد. در فصل اولش او شش گل در 12 بازی به ثمر رساند تا به تیم کمک کند در جایگاه چهارم جدول، فصل را به اتمام برساند. این بالاترین رتبه آن ها در تاریخ شان بود. البته درخشش پل ویتهد عواقبی نیز داشت. اندی گری که در 62 بازی 46 گل به ثمر رسانده بود، داندی را به مقصد آستون ویلا ترک کرد. او فقط 19 سال داشت.
مک لین ناراحت شده بود چون او ساعت ها به تمرین اختصاصی با گری می پرداخت. "استفاده از گری برای توپ هایی که به راحتی گل می کرد فایده ای نداشت. ما از او برای توپ های بد ارسال شده استفاده می کردیم. در ابتدا پای راست او به خوبی پای چپش نبود اما کمک کردیم تا پیشرفت کند" با این جمله ها مشخص شد مک لین واقعا نتوانسته رفتن گری را هضم کند.
پیشرفت خیره کننده یونایتد، مهر تاییدی بر جواز حضور آن ها در لیگ اسکاتلند بود. بر خلاف انتظارات مک لین و باور عموم، که معتقد بودند داندی می تواند بازهم همه را شگفت زده کند، تنها به لطف یک امتیاز از سقوط نجات یافتند و کار بزرگی انجام دادند. همیش مک آلپین، سنگربان داندی به لطف هشدار به موقع مک لین از رخ دادن فاجعه بدی جلوگیری کرد.
آبردین و داندی دوباشگاهی شبیه به هم بودند که به لطف اعتماد به جوانان و زیرساخت های باشگاه، نامی برای خود دست و پا کرده بودند. اتفاقات دست به دست داد تا این این دو جواز حضور در مسابقات اروپایی را به دست آورند. داندی یونایتد برای 14 فصل پیاپی در رقابت های اروپایی شرکت کرد. پیشرفت های بعدی نشان می داد بازیکنان آماده هستند در مسابقاتی جدی تر شرکت کنند اما، با وجود غلبه بر رنجرز در دسامبر 1978، آن ها فصل را در رتبه سوم تمام کردند. مک لین در مورد آن فصل گفته بود: " ساده است. هنوز به اندازه کافی خوب نیستیم." این جمله نشان می داد هنوز جاه طلبی یونایتدی ها فروکش نکرده است.
فصل آتی، داندی اولین افتخار بزرگش را به دست آورد. آن ها در جام اسکاتلند قهرمان شدند. در فینال رقابت ها با نتیجه 0-0 مقابل آبردین متوقف شدند. مک لین در برابر تیم الکس فرگوسن تغییراتی هجومی انجام داد تا بازی 3-0 شود. داندی فصل بعد از عنوان قهرمانی اش دفاع جانانه ای کرد. مقابل سلتیک در نیمه نهایی دربی محلی برگزار کردند. این بازی به حدی حساس بود که استارک گفته بود: "نمی توانید همینجوری به داندی ببازید. هیچ راهی وجود ندارد که بعد از باخت، به راحتی در شهرتان به زندگی ادامه دهید. فشار خیلی زیاد بود." با این حال داندی در فینال رنجرز را شکست داد اما رتبه شان در لیگ، بهتر از پنجمی نشد.
به قلم Daniel Harris از سایت گاردین
