اختصاصی طرفداری- جابر انصاری در دیدار با سپیدرود نشان داد که اگر با نگرشی درست در پیشانی خط حمله استقلال به بازی گرفته شود می تواند نسبت به دیگر مهاجمان تیم کنونی استقلال عملکرد به مراتب مؤثرتری داشته باشد.
جابر انصاری که با صلاحدید پرویز مظلومی به استقلال آمد، در ابتدای فصلی که این مربی سکان هدایت تیم را عهده دار بود درخشش فوق العاده ای داشت اما رفته رفته عملکرد وی تحت تأثیر حواشی تیم مظلومی قرار گرفت. با روی کار آمدن منصوریان، انصاری در نیم فصل کابوس وار استقلالی ها مانند دیگر هم تیمی هایش دچار یک سردرگمی تاکتیکی بود و به ثبات رسیدن ترکیب استقلال در نیم فصل دوم لیگ شانزدهم با مصدومیت انصاری همراه بود تا این بازیکن نتواند در ترکیب رویایی آن روزهای منصوریان جایی داشته باشد.
پویایی جابر انصاری در میان مهاجمان ایستای استقلال
حکایت لیگ هفدهم اما متفاوت است. سجاد شهباززاده پس از حضور در ترکیه از یک مهاجم پویا به یک عنصر تهاجمی ایستا تبدیل شده و قربانی نیز ذاتاً ایستاست. به خاطر همین ایستا بودن است که شهباززاده در برخی از بازی های این فصل محو بوده است و قربانی نیز همواره برای از دست دادن معدود موقعیت هایی که نصیبش شده مورد انتقاد قرار گرفته است. حسن بیت سعید نیز مهاجمی تقریباً پویاست اما عدم گلزنی این مهاجم باعث شده تا این پویایی او در بازی به چشم نیاید.
اما جابر انصاری تنها وینگر/مهاجم کاملاً پویای استقلال کنونی است که این پویایی به همراه یک سری از فاکتورهای دیگر به او کمک می کند تا عملکردش نسبت به سایر مهاجمان تیم استقلال تا بدین لحظه متفاوت باشد. جابر منتظر نمی ماند تا توپ را هافبک ها به او برسانند بلکه در پشت محوطه جریمه به دنبال توپ می رود و با مدافعان و هافبک های دفاعی حریف درگیر می شود. این پویایی موجب خستگی و گاهاً سردرگمی مدافعان شده و ضریب بروز اشتباه آن ها را بالا می برد.
فضاسازی انصاری در پشت و درون محوطه جریمه
حرکات رفت و برگشتی جابر انصاری در پشت محوطه جریمه موجب می شود تا فضای لازم برای هافبک های استقلال جهت حرکت و تصمیم گیری به وجود بیاید. عکس این قضیه را می توان وقتی قربانی و شهباززاده در نوک پیکان حمله استقلال قرار دارند مشاهده کرد. بازی ایستای شهباززاده و قربانی موجب می شود تا هافبک ها به سختی در پشت محوطه جریمه برای خود فضاسازی کرده و حتی تصمیم گیری برای پاس در عمق یا پاس به کناره ها برای آنان سخت باشد. جابر خود را به ناحیه خاصی از خط هجومی استقلال محدود نمی کند و در عمق، کناره ها و پشت محوطه جریمه حضور فعالی دارد. او در بازی سپیدرود در پشت محوطه جریمه به کمک فرشید اسماعیلی می آید، با او پاس کاری کرده و خود را به محوطه جریمه می رساند و با پاس اسماعیلی گل اول دیدار را به ثمر می رساند. گل دوم و پاسکاری او با شجاعیان نیز حاصل همین سبک بازی انصاری است.
تغییری که میک مک درموت در سبک استفاده از انصاری ایجاد کرد آزاد گذاشتن این بازیکن در دیدار با سپیدرود بود. همین تغییر موجب شد تا انصاری به خوبی بتواند با بازی بدون توپ خود مدافعان را درگیر ساخته و حسن بیت سعید بیشتر در فضاهای درون محوطه فرصت جولان داشته باشد کما اینکه چند فرصت بسیار خوب گلزنی را نیز از دست داد.
به طور کلی بازی ریتم دهنده انصاری در حال حاضر جذاب تر و مؤثرتر از عملکرد مهاجمانی همچون شهباززاده و قربانی است و در برهه کنونی می تواند در جهت ادامه روند گلزنی استقلال به کمک این تیم بیاید.
