طرفداری- مدل کسب و کار پاری سن ژرمن، امیدواری بزرگی برای قطری ها به ارمغان آورده. این مدل کسب و کار، راهی جدید برای سرمایه گذاری شیوخ عرب در فوتبال ابداع کرده است. مسئله تزریق سرمایه ای به این گستردگی برای ارضای امیال شخصی نیست، موضوع، کسب و کاری بزرگ پیرامون توافقات تجاری، قراردادهای اسپانسرشیپ و تنوع کسب و کار است.
وقتی از رقم انتقال نیمار حرف می‌زنیم، خیلی‌ها تلاش‌های ناصر الخلیفی و همکارانش را احمقانه می‌دانند اما باید دانست که او، تاجری ماهر است.
در سال 2011، شرکت سرمایه گذاری قطری، خود را آمادۀ سرمایه گذاری گسترده ای بر روی فوتبال کرد. پاری سن ژرمن در آن زمان، سالانه 100 میلیون یورو گردش مالی داشت و 45 درصد آن مربوط به حق پخش تلویزیونی و 18 درصد آن مربوط به رقابت ها بود. آن ها تیم متوسطی بودند و در فصل 11-2010 رتبۀ چهارم لیگ فرانسه را به دست آوردند.
با روی کار آمدن شیوخ عرب و انتخاب ناصر الخلیفی به‌عنوان رییس باشگاه، همه چیز تغییر کرد. شروع سرمایه گذاری فوق العاده گستردۀ شیوخ عرب در این باشگاه، بودجۀ پاری سن ژرمن را از 23 میلیون یورو در سال 2011 به 143 میلیون یورو در سال 2012 رساند. چنین سرمایه ای، پاری سن ژرمن را تبدیل به یکی از فعال‌ترین باشگاههای دنیا کرد. البته همانطور که هزینه های پاری سن ژرمن بالا می‌رفت، درآمد این باشگاه نیز بیشتر و بیشتر می‌شد. در آمد آن ها در سال 2012 به دوبرابر درآمدشان طی سال قبل رسید.
چه چیزی پشت سر رشد قابل توجه باشگاه پاری سن ژرمن و درآمد این باشگاه از فروش است؟ QTA. بله، QTA یا همان وزارت گردشگری قطر که در پایان سال 2012، قراردادی تبلیغاتی با پاری سن ژرمن بست و ارزش این قرارداد، 600 میلیون یورو بود. این وزارت می‌خواست با این سرمایه گذاری گسترده، توریسم را در کشورش ارتقا دهد.
البته این سرمایه گذاری کلان در رادار سران یوفا دیده شد و آن ها طی فصول قبل، محرومیت‌هایی برای پاری سن ژرمن در نظر گرفتند. آن ها سرمایه گذاری شرکت QTA در پاری سن ژرمن را نیز محدود کردند و اجازه ندادند پاریسی ها طی سال های 2015 و 2016، سرمایه گذاری‌های گسترده ای انجام داده یا دستمزد بازیکنانش را افزایشی چشم گیر دهد. اما به نظر می‌آید سرمایۀ قطری‌ها بالاخره راهش به سوی بازار را یافته است.
پاریسی ها همیشه در تلاش بودند تا برندشان را معتبرتر کنند. آن‌ها قراردادهای اسپانسرشیپ سنگینی با هواپیمایی امارات (25 میلیون یورو در سال)، نایکی (20 میلیون یورو در سال) و اوردو (75 میلیون یورو طی 5 سال) بسته اند.* تورهای بین المللی آن‌ها همیشه به معروف‌تر شدن و تبلیغ برندشان کمک می‌کند و البته پاری سن ژرمن، توانسته است از استراتژی بازاریابی دیجیتال نیز به خوبی استفاده کند. چنین ترکیبی به افزایش چشم گیر درآمد آن ها کمک کرده است.
مدل کسب و کار پاری سن ژرمن، تلفیقی از تزریق سرمایه توسط شیوخ و استفاده از استراتژی‌های بازاریابی برای افزایش فروش (اسپانسرشیپ، توسعه برند و کسب اعتبار) است. اگر به ساختار باشگاه بنگریم، هزینه و سرمایه گذاری سنگینی را می‌بینیم. ثبات این مدل کسب‌وکار، بسته به این است که پاریزین‌ها می‌توانند فروش‌شان را بیشتر و برندشان را معتبرتر کنند یا نه (که تا به اینجا موفق بوده اند).
ظاهرا هزینه‌های این باشگاه در تابستان اخیر نیز در راستای همین سیاست‌ها بوده است و تا به اینجا موفقیت آفرین محسوب می‌شود. دنبال کننده‌های اینستاگرام پاری سن ژرمن در جولای 2016، شش میلیون نفر بود و حالا آن‌ها از مرز نه میلیون دنبال کننده گذشته اند. خرید نیمار که بازیکنی پرطرفدار محسوب می‌شود و در اختیار داشتن بازیکنانی از کشور برزیل، که نه تنها بازار مناسبی برای تیمهای فوتبال است، بلکه هواداران زیادی نیز در سرتاسر دنیا دارد، به محبوب‌تر شدن برند PSG و افزایش فروش آن ها کمک می‌کند.
شاید روزی آشناترین نام مخفف دنیا نه CR7 باشد و نه BBC. پاریزین ها می‌توانند با حرکت در چارچوب قوانین یوفا، افزایش اعتبار برند و کسب موفقیت در مستطیل سبز، وضعیت مالی باثباتی پیدا کنند، لیگ قهرمانان اروپا را به دست بیاورند و حتی از رقبای بزرگ خود نیز سبقت بگیرند. شاید این روزها، روزهای PSG هستند.
* آمار مربوط به سال 2016 است.
