طرفداری- از سری رقابت های لیگ برتر خلیج فارس و در هفته چهارم دو تیم فولاد خوزستان و گسترش فولاد تبریز به مصاف هم رفتند که این دیدار با برتری 2 بر 1 فولاد به پایان رسید.
سیدسیروس پورموسوی سرمربی فولاد پس از پیروزی تیمش به خبرنگاران گفت:
ابتدا این برد را به مجموعه بازیکنانم تبریک می گویم. به رحیم زهیوی که فردا تولدش است تبریک می گویم و این برد را به او تقدیم می کنم. واقعا بچه های ما دو بازی خیلی خوب انجام دادند و با تمام وجودشان بازی کردند. از روز اول که سرمربی فولاد شدم دنبال این بودم که حس اعتماد و حس وفاداری در تیم به وجود بیاورم و خدا را شکر که این حس در بازیکنان به وجود آمد و با قلبشان برای مردم خوزستان و هواداران فولاد بازی می کنند. تبریک می گویم به تمام هواداران که بعد از اینکه ما گل را دریافت کردیم تا دقایق پایانی بازی تیم را تشویق کردند. انشاالله با کار و تلاش بیشتر فولادی بسازیم که هواداران و مردم فولاد می خواهند. کار ما سخت بود چون چند مصدوم داشتیم و ما با اعتماد به جوانان توانستیم که موفق شویم و خدا را شکر که تعدادی از مصدومان نیز به بازی رسیدند و خدا را شکر که در دیداری که در تمام دقایق بازی شایستگی پیروزی داشتیم در نهایت برنده شدیم.
وی در مورد تعویض کردن ایمان مبعلی گفت:
ایمان در چند بازی اخیر که بازیکنان مصدوم زیادی داشتیم بسیار به تیم کمک کرد و خسته شده بود و عاشوری را آوردیم که دوندگی بیشتری داشته باشد. در این مدت ایمان بسیار خوب بازی کرد و جوانان را به خوبی هدایت می کرد.
به گزارش خبرنگار طرفداری، پورموسوی در مورد گل خوردن فولاد گفت:
من در رختکن به بازیکنان گفتم که سخت گیرانه بازی کنند اما متاسفانه روی گل که حامد لک توپ اول را گرفت بازیکنان ما کمی بی تجربه بودند که باید بیشتر کار کنیم.
وی ادامه داد:
پس از پیروزی برابر سیاه جامگان من به بازیکنانم گفتند که ما اول راه هستیم و هنوز هیچ کاری نکردیم. بازی های سخت ما در راه هستند و امیدوارم که با همین انرژی و روحیه بتوانیم به جلو برویم. تمام تلاش ما این است که فوتبالی بازی کنیم که مردم خوزستان لذت ببرند.
پورموسوی همچنین در مورد دعوای لفظی آخر بازی بین نیمکت ها گفت:
طبیعی بود این اتفاقات. بوناچیچ سالها مربی فولاد بود و نمی خواست که مقابل فولاد بازنده باشد به همین خاطر عصبانی بود.
پورموسوی همچنین در پایان بیان کرد:
طبق نذری که داشته ام پیاده به زیارتگاه علی ابن مهزیار خواهم رفت.
