طرفداری- نوآوری پپ در مالکیت توپ. نوآوری کلوپ در گیگن پرسینگ. نوآوری ژوزه در استراتژی بازی. نوآوری کونته و اسپالتی در داشتن سرعت بیشتر و حتی نوآوری زیدان در مبحث تعادل کنش- واکنش.
انتظارات؟! چیزی که هم می تواند شما را بکشد و هم می تواند شما را سراپا نگه دارد و البته بعضی وقت ها هم کاملا معکوس عمل کند. مثل وقتی که منتظر شیرموز خوشمزه ات نشسته ای و فروشنده برایت یک لیوان آب هویج کوفتی می آورد. به شخصه انتظار من از فصل جدید همین شیر موز است، مگر اینکه فکر تابستان و جام جهانی برایمان همان آب هویج بدمزه را بیاورد.
چرا انتظار شیرموز؟ چرا انتظار یک فصل تاکتیکی خوشمزه؟
سه علت باعث این انتظار می شوند:
اول - فصل دوم نبرد جزیره: کرایوف زمانی به پپ گفته بود "فصل دوم مربیگری در یک باشگاه بسیار سختر از فصل اول خواهد بود" و خوب ما می دانیم که علاوه بر پپ، مورینیو هم این را می داند، کونته هم این را می داند و کلوپ هم در دومین فصلی که از ابتدا روی نیمکت می نشیند این را می داند. همگی این را می دانند و چاره چیست؟ فقط یکی از آنها می تواند قهرمان شود و حداقل سه نفر از آنها با این خطر مواجه هستند که در صورت از دست دادن قهرمانی چمدانشان را ببندند.
پس " نیاز" به قهرمانی وجود دارد و " نیاز" باعث خلاقیت می شود, باعث نبوغ می شود و باعث تکامل ایده های تاکتیکی در فصل دوم.. خلاقیت, نبوغ و تکامل مانند اینکه کلوپ در لیورپول این بار راه حلی پیدا کند تا علاوه بر شکست دادن تیم های بزرگ, تیم های کوچک را نیز گیم آور کند. راه حلی مثل " بازی معکوس!" اینکه هرچقدر در مقابل تیم های بزرگ به توپ داشتن اهمیت می دهد, در مقابل تیمهای کوچک که با جمع شدن, توپ بازی طولی شما را خراب می کنند به پرسینگ شدید و غافلگیر کردن اهمیت بدهد.. خلاقیت, نبوغ و تکامل مانند اینکه گواردیولا در منچسترسیتی روی ایده اصلیش "فشار از تمام پست ها و تمام محورها در تمام بازی و بازی ها و با تمام توان در تمام وضعیت های دفاع و حمله" بیشتر کار کند تا مانند فصل قبل اسیر عدم تعادل بین ایجاد شدت در حمله و ایجاد شدت در دفاع نشود.
خلاقیت, نبوغ و تکامل مانند اینکه ژوزه در منچستریونایتد به صورت ویژه و دو فوریتی دنبال خلق راه حلی برای مدرن کردن استراتژی بازی اش باشد, دنبال راه حلی برای بسط ویژگی های پوگبا در طولی کردن حملاتش باشد و او را مقید به حرکت با ضرب کمتر بکند و همچنین دنبال راه حلی برای ایجاد تفاهم بین یک مهاجم ایستا, ضربتی و داخل باکس (لوکاکو) با توپ گرفتن های سریع السیر یک تیم متکی به پرس های غافلگیر کننده بگردد.. بله, خلاقیت و نبوغ و تلاش برای کامل شدن همان انتظاری ست که توسط این دیوانگان تاکتیک قرار است در فصل جدید برای ما شیرموز سرو کنند.
دوم - همچنان بارسلونا, همچنان رئال مادرید: همچنان بارسلونا و رئال مادرید در اوج قدرت هستند و همچنان هر فصل فوتبالی را برای ما جذاب تر می کنند اما اگر نیمه اول دوئل الکلاسیکو را در آمریکا مشاهده نموده باشید مطمئنا بارها به خودتان گفته اید : " اوه چه قدر سریع بازی می کنند؟ وای چه قدر پشت هم موقعیت خلق می کنند؟ " این سریع بازی کردن و زیاد موقعیت خلق کردن برای رئال مادرید یک تاکتیک امتحان پس داده است که زیدان آن را در تیم تدوین نموده و در بارسلونا با اینکه پیشینه مرجوعی از اینگونه بازی کردن وجود دارد اما حالا والورده با سابقه درخشان بازی سریع در بیلبائو و با گفتگویی یازده ساعته در ریازور با بیلسا(استاد سریع بازی کردن) قبل از قبول پیشنهاد بارسلونا یک بار دیگر این نکته طلایی را یادآور می سازد که " ققنوس از خاکستر خود بلند می شود".
و حالا ما با دو تیم سریع روبرو هستیم که به خوبی با متدهای ایجاد چینش طولی, بازی یک و نیم ضرب, حرکت های اینترلب و اورلب مدام تمام اعضای تیم, پرسینگ شدید با محورهای موازی و حملات چند موج آشنا هستند و البته راه حل های بسیار جدیدتری نیز توسط مربیان آنها خلق می شوند و همین یعنی دادن آدرس ویتامینه های معروف مادرید و کاتالان و خوب آنجا شیرموز سرو خواهد شد احتمالا.
سوم - انتظاراتی که اسپالتی و تیمش ایجاد کردند: این شیرموز واقعا خوردن دارد, چون چند سال را برایش صبر کردیم و همش آب هویج تورینی به خوردمان دادند؛ اما حالا آشپزی به نام اسپالتی پیدا شده که تیمش سخت دفاع می کند و راحت حمله.. تیمش در دفاع به سختی تمام فضاها را می بندد و در حمله به راحتی فضاها را باز. تیمش حاصل جمع تعادل یک گروه قدرتی پنج نفره در عقب و یک گروه سرعتی پنج نفره در جلو است.
بله تیم اینترمیلان به راز اصلی بازی کردن یعنی تعادل دست یافته و با آن سه برد عالی کسب نموده است و اکنون آنها در فصل جدید قرار است با این استراتژی برای آلگری و تیم محکم و چهارپارچه اش چالش آفرین باشند و خوب اگر شما فکر می کنید این مسئله به پویایی بیشتر تاکتیک های بازی در سری آ نمی انجامد ما اینطور فکر نمی کنیم و منتظر شیرموز نشسته ایم.