طرفداری - بیشتر استادیوم ها در کشور ایتالیا در مالکیت شهردار هر منطقه است و باشگاه ها آن ها را برای بازی و تمرینات اجاره می کنند. این در حالی است که بیشتر این استادیوم ها برای جام جهانی 1990 ساخته یا بازسازی شدند.
پس از گذشته 27 سال، تمام این استادیوم ها نیاز دارند تا مدرن شوند اما باشگاه ها حاضر نیستند چنین سرمایه گذاری را در حالی که مالکیت این استادیوم ها در اختیار شهردار است، انجام دهند.
استادیوم دل آلپی شهر تورین مخصوص جام جهانی 1990 ساخته شد و بعد مورد استفاده تیم های یوونتوس و تورینو قرار گرفت اما این استادیوم طوری ساخته شده بود که تماشاگران از زمین بسیار دور بودند و همچنین شرایط آب و هوایی آنجا به دلیل وجود مه شدید، مطلوب نبود. یوونتوس در سال 2003 این استادیوم را خریداری کرد اما در سال 2011 استادیوم مدرن و جدیدش را تاسیس کرد. با این حال اوضاع برای سایر تیم ها اینطور پیش نرفت.
ساسولو صاحب استادیوم بود و با جنجال و سر و صدا موفق به خرید این استادیوم شد اما به دلیل ورشکستگی، آنجا دوباره توسط شهردار مصادره شد. اودینزه استادیوم 99 ساله فریولی را در سال 2012 خریداری کرد و در ژانویه 2015 آن را بازسازی کرد.
رم برای سال ها قصد دارد استادیوم مخصوص خودش را در شهر رم تاسیس کند اما همیشه مشکلاتی از سوی دولت یا شهردار و یا حتی سازمان محیط زیست ایتالیا سر راه آنها قرار می گیرد. جیمز پالوتا از سال 2011 تاکنون مشغول انجام کارهای آماده سازی برای ساخت این استادیوم است. چندین بار، قرار ملاقات و توافق ها با شهردار به تعویق افتاد و طرح ابتدایی رم، از سوی شهردار رد شد. جالوروسی مجبور شد پروژه اش را مطابق میل شهردار عوض کند اما هنوز هم اجازه کامل را دریافت نکرده است.
فیورنتینا از سال 2014 اعلام کرد که قصد ساخت استادیوم جدید دارد اما این پروژه در طول سه سال، پیشرفت بسیار کمی داشته و در حال حاضر نیز وضعیت این باشگاه چندان جالب به نظر نمی رسد و حتی زمزمه هایی در مورد فروش آن به گوش می رسد.
میلان توانست امتیاز ساخت استادیوم جدیدی را در منطقه پورتلو به دست آورد تا اینتر صاحب سن سیرو شود. چیز زیادی طول نکشید که با مالکین زمین به مشکل برخوردند و برلوسکونی این پروژه را کنار گذاشت. دو باشگاه شهر میلان اکنون توسط مالکان چینی اداره می شوند و با وجود آنکه مشتاق به حل این مشکل بوده اند، هنوز راه حل دقیقی پیدا نشده است.
وضعیت ناپولی بهتر از باشگاه های میلانی نیست. دی لورنتیس زمانی که قصد داشت سن پائولو را توصیف کند گفت: "یک توالت به تمام معنا"
رئیس ناپولی بارها مخارجی را صرف بازسازی سن پائولو کرده که مالک آن شهردار ناپل است اما زمانی که قصد داشت 20 هزار صندلی به ظرفیت آن اضافه کند و آن را به طور کامل خریداری کند، شهردار ناپل، رقم پیشنهادی او را بسیار پایین می داند و حاضر به فروش آن نیست. دی لورنتیس اخیرا اعلام کرده بود با وجود مخارجی که تا به حال انجام داده، آنها باید حتی این استادیوم را مجانی به او بدهند تا اینکه بر سر مبلغ آن کوتاه نیایند و از او اجاره بگیرند.
پالرمو و کالیاری در میان تیم هایی هستند که امیدوارند بتوانند استادیوم جدیدی احداث کنند اما با وجود شروط عجیب، شرایط برای آنها بسیار سخت است. به عنوان یکی از لیگ های معتبر اروپا، فوتبال ایتالیا به استادیوم های جدید نیاز دارد و وجود استادیوم های قدیمی که اختصاصی هم نیستند، یکی از عوامل مهم افت کیفیت این لیگ در سال های اخیر بوده است.
