طرفداری- کافو، دفاع راست اسبق تیم ملی برزیل که توانست به همراه این تیم به قهرمانی جهان دست یابد، در خصوص برخی از مهم ترین دیدار های زندگی اش صحبت کرده است. در ادامه، صحبت های او را به نقل از FFT، مرور خواهیم کرد.
5 دسامبر 1992؛ پالمیراس 2-4 سائوپائولو
این دیدار رفت فینال قهرمانی پائولیستا بود. تنها یک هفته قبل از آن که بارسلونا را در جام باشگاه های جهان 1-2 شکست دادیم. ما 2-4 بردیم، من هم یک گل بسیار زیبا به ثمر رساندم. روی تک تک گل های سائوپائولو نیز تاثیر گذار بودم. در آن بازی بود ما متوجه شدیم که نباید از هیچ تیمی بترسیم.[سائوپائولو پس از شکست دادن بارسلونا، توانست در دیدار برگشت با نتیجه 1-2 به پیروزی دست یابد.]
24 مارس 1996؛ سانتوس 0-6 پالمیراس
این یکی از بزرگ ترین بازی های من در برزیل بود. در این دیدار هم گلزنی کردم. اون پالیمراس بازیکن هایی چون ریوالدو، ژالمینیا، روکه جونیور و ... داشت. خیلی از آن ها را در سلسائو ملاقات کرده بودم. کسی نمی توانست آن تیم را متوقف کند. شاید کمتر از شش ماه، ما بیش از 100 گل به ثمر رساندیم. دوران خوبی بود.
10 ژوئن 1998؛ برزیل 2-1 اسکاتلند
این اولین و آخرین گل من در جام جهانی بود. البته خب می توان اینگونه گفت. می دانید که بعضی از آن اسکاتلندی ها به گلزنی من کمک کردند. [شوت کافو پس از برخورد به دروازه بان و شانه بازیکن اسکاتلند وارد دروازه شد]. اما دیدن نامم در جدول گلزنان، جادویی بود. نسبت به جام جهانی 1994، متفاوت بود. من در آن دوران بیش از گذشته برای تیم ملی مهم بودم.
17 دسامبر 2000؛ آاس رم 1-0 لاتزیو
پس از این بازی، ما از قهرمانی مان در ایتالیا مطمئن بودیم. همچنین به یک دلیل دیگر، این بازی، یکی از بازی های ماندگار من است. من سه بار با دریبل سر پا، ندود را جا گذاشتم. یکی از بهترین بازیکنان جهان را!
26 ژوئن 2002؛ برزیل 1-0 ترکیه
همه در مورد فینال جام جهانی صحبت می کنند، اما این دیدار از آن نیز حساس تر بود. همچنین در دیدار برابر ترکیه، من بهتر بازی کردم. ما یک دیدار بسیار سخت در مرحله گروهی برابر آن ها داشتیم و در آن زمان، به عنوان مدعی فتح تورنمنت شناخته نمی شدیم. نیمه نهایی، یک داستان کاملاً جدا دارد.
2 آگوست 2004؛ میلان 3-2 چلسی
این دیدار دوستانه، اما خاطره انگیز است. ژوزه مورینیو به تازگی در چلسی مشغول به فعالیت شده بود و من توانسته بودم در میلان به جایگاه ثابت دست یابم. در این دیدار، من علاوه بر گلزنی موفق شدم پاس گل نیز ارسال کنم. در پایان این دیدار، او (مورینیو) دستم را تکان داد و گفت که کمتر مقابل تیمش دوندگی داشته باشم! در آن لحظه می دانستم در فوتبال، می توانم خیلی کار های دیگری نیز انجام بدهم.