اختصاصی طرفداری- بهنام احسان پور و میثم نصیری دو کشتی گیری بودند که موفق شدند با قهرمانی در مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد در اوزان 61 و 65 کیلوگرم، از دوبنده خود در تیم ملی به خوبی دفاع کرده و شانس حضور در مسابقات جهانی پاریس را برای خود افزایش دهند. در یادداشت زیر به بررسی رقابت های این دو وزن در مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد می پردازیم:
احسان پور، پیروز نبردهای تمام عیار مازندرانی ها در 61 کیلوگرم |
قهرمانی بهنام احسان پور در جنگ تمام عیار مازندرانی های وزن 61 کیلوگرم مسابقات انتخابی تیم ملی، کاملا برازنده این جوان بهشهری بود. هر چند رقابت او با ایمان صادقی در دور سوم پرحرف و حدیث بود و اگر مربیان صادقی در کوچینگ دقت بیشتری به خرج می دادند و تصمیمات سنجیده تری نسبت به اعتراض به داور می گرفتند، صادقی می توانست بر احسان پور غلبه کند و در این صورت ممکن بود سرنوشت قهرمانی این وزن تغییر کند، اما احسان پور در ادامه همان کشتی و همچنین سایر کشتی هایش به شایستگی به پیروزی رسید و باید اذعان کنیم دوبنده تیم ملی در وزن 61 کیلوگرم در مسابقات جهانی لایق اوست.
فینال وزن 61 کیلوگرم مسابقات انتخابی همانند مسابقات انتخابی جهانی اوزان غیر المپیکی بین بهنام احسان پور و مسعود اسماعیل پور برگزار شد.
پسر خلف حاج محمود اسماعیل پور در مسابقات انتخابی تا فینال پله به پله پیش روی کرد و با بهره گیری از تجربیاتش کشتی گیران جوان و باانگیزه ای چون ایمان صادقی و محمد ملکی را از پیش رو برداشت و فینالیست شد. اما زدن به زیر کتف ها و حرکت رو به جلو تاکتیک مناسبی برای غلبه بر کشتی گیر آماده ای چون بهنام احسان پور نبود. اسماعیل پور برای غلبه بر احسان پور به زیرگیری نیاز داشت، کما اینکه در فینال نخست با زیرگیری در ثانیه های پایانی به این مهم دست یافت. اما در فینال های دوم و سوم این احسان پور بود که هم گارد و هم زیر کتف هایش را به روی اسماعیل پور بست و با زیرکی و یورش های به موقع امتیازات لازم برای پیروزی در مقابل حریف خود را جمع کرد.
نبردهای اسماعیل پور و احسان پور در فینال، 3 مبارزه تماشایی را رقم زد که در پایان شایسته ترین کشتی گیر به پیروزی رسید. اما نکته مثبتی که در مسابقات انتخابی در کشتی های احسان پور دیده شد، عدم اتکای او به زیر از بغل ها بود. بهنام پس از ناکامی در دو سال پیاپی در مسابقات جهانی، حالا به این نتیجه رسیده که برای ایستادن بر روی یکی از سکوهای جهانی باید تا دندان مسلح بود. او حالا در کار کردن دست ها و باز کردن گارد حریفان هوشمند تر از قبل عمل می کند و در فضا سازی برای رسیدن به پاهای حریف و همچنین زیرگیری در برگشت ها پیشرفت چشمگیری داشته است. از همه مهم تر این که در پوئن دادن خساست بیشتری به خرج می دهد و در این زمینه دست و دلبازی گذشته را کنار گذاشته است. او مسیر درست را پیدا کرده و حالا کلاس کشتی اش جهانی شده و با ادامه این روند و رفع دیگر نقایص خود و تمرکز بیشتر بر روی نقاط قوتش، شانس مسلم مدال جهانی در پاریس خواهد بود.
خوشبختانه در این برهه از زمان پتانسیل بسیار بالایی در وزن 61 کیلوگرم کشتی آزاد کشورمان دیده می شود و در کنار با تجربه هایی چون مسعود اسماعیل پور و بهنام احسان پور، جوانانی دایه پوشیدن دوبنده تیم ملی در این وزن را دارند که اگر هر کدامشان راهی مسابقات جهانی شوند، حرف های زیادی برای گفتن خواهند داشت.
نصیری، بهترین 65 کیلوگرمی حال حاضر ایران |
برای دومین سال پیاپی، میثم نصیری به عنوان قهرمانی وزن 65 کیلوگرم مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد دست پیدا کرد. او پس از غلبه بر سید احمد محمدی مصدوم در مسابقات انتخابی تیم ملی برای حضور در مسابقات المپیک 2016، امسال در غیاب رقیب اصلی اش زجر کمتری برای دفاع از دوبنده خود در تیم ملی کشید.
محمدی که زانوی آسیب دیده خود را به تیغ جراحان سپرده بود، پس از پشت سر گذاشتن دوران نقاهت، حدود یک ماه پیش تمریناتش را برای حضور در مسابقات انتخابی از سر گرفت، اما فرصت یک ماهه زمان کمی برای رسیدن به آمادگی جهت حضور در مسابقات سنگینی چون انتخابی تیم ملی به شمار می رفت، به همین خاطر چند روز مانده به آغاز این مسابقات از شرکت در انتخابی انصراف داد.
در غیاب سید احمد، پیش بینی می شد مهدی یگانه جعفری رقیب سرسخت نصیری در مسابقات انتخابی باشد، اما باخت یگانه جعفری در همان دور اول مقابل نوید زنگنه و حذف زودهنگام او از گردونه مسابقات، مهم ترین اتفاق مسابقات این وزن را رقم زد.
در عوض فرزاد عموزاد، هم استانی یگانه جعفری در این وزن جسورانه کشتی گرفت و در اولین تجربه اش در این وزن آن هم در مسابقاتی با چنین سطح کیفی بالا، به فینال مسابقات راه پیدا کرد و در فینال هم مقابل نصیری از پیش بازنده نبود.
عموزاد امسال در مسابقات قهرمانی استان مازندران در وزن 61 کیلوگرم به میدان رفت و 6 ماه هم نمی شود که به وزن 65 کیلوگرم صعود کرده است، اما با عملکرد قابل قبول خود در این مسابقات نشان داد که در آینده حرف های زیادی برای گفتن خواهد داشت.
اما قهرمانی نصیری در مسابقات انتخابی در شرایطی که حدود یک ماه پیش در طول یک هفته دو بار سر وزن رسید و در تورنمنت های قهرمانی آسیا و بازی های کشورهای اسلامی به روی تشک رفت، بسیار ارزشمند است.
این کشتی گیر زنجانی فرصت چندانی برای برگرداندن بدنش جهت حضور در مسابقات انتخابی نداشت و با همین شرایط کشتی های خوبی در انتخابی گرفت و مطمئنا شانس نخست کادر فنی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی این وزن در مسابقات جهانی محسوب می شود. اما صرفا حضور در مسابقات جهانی نباید خانه پر آرزوهای نصیری محسوب شود. او در مسابقات جهانی رقبای سرسختی همچون فرانک چامیزو ایتالیایی را در پیش خواهد داشت که باید اذعان کنین کلاس کشتی هایشان یک سر و گردن بالاتر از نصیری است و نماینده کشورمان برای تصاحب یکی از سکوهای جهانی باید سبک کشتی خود علی الخصوصی در بخش حمله را ارتقا دهد.
او بعضا دو خم های زیبایی از کشتی گیران با گارد باز می گیرد، اما در مقابل کشتی گیرانی که پایین کشتی می گیرند و یا قدرت بدلکاری بالایی دارند، به مشکل می خورد و یافتن راه نفوذ برایش دشوار می شود. نصیری پس از المپیک ریو پخته شده و یا بهتر بگوییم بین المللی تر شده است و امیدواریم با کمک کادر فنی تیم ملی بتواند خود را به سطحی از آمادگی برساند که توان رویارویی با کشتی گیران گردن کلفت روسیه، آذربایجان، آمریکا و ایتالیا را داشته باشد.
در این وزن نباید از کنار کشتی های هجومی پیمان بیابانی که به تازگی به این وزن آمده است، به راحتی بگذریم. قهرمان سال گذشته جوانان جهان، نخستین تجربه اش را در وزن 65 کیلوگرم تجربه می کرد و با اینکه سبک تر از دیگر رقبایش بود، اما کشتی هایی کاملا هجومی به نمایش گذاشت. بیابانی در خصوص تغییر وزنش، بهترین تصمیم ممکن را گرفت و شک نکنید به زودی به یکی از مهره های کارآمد محمد طلایی در وزن 65 کیلوگرم تیم ملی تبدیل خواهد شد.