اختصاصی طرفداری- حضور عزت الله اکبری در فینال وزن 86 کیلوگرم مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، آن هم با حضور مدعیانی چون حسن یزدانی، علیرضا کریمی و محمد جواد ابراهیمی کم تر از یک شگفتی نبود. عزت و آبروی کشتی ایران در مسابقات جهانی 2013 که حتی خداحافظی اش از دنیای کشتی به دلیل آسیب دیدگی شدید از ناحیه نخاع به گوش می رسید، پس از حدودا 2 سال، در ابتدا مصدومیتش را شکست داد و سپس مدعیان بزرگ وزنش را، تا در فینال حریف حسن یزدانی شود. اکبری اراده و غیرت را معنا کرد و با حضورش در فینال مسابقات انتخابی تیم ملی خیلی چیزها را به خیلی ها اثبات کرد.
خواندن صحبت هایش پس از گذراندن آن روزهای تلخ و خاکستری برای علاقمندان به کشتی جالب خواهد بود.
| مصاحبه اختصاصی طرفداری با عزت الله اکبری، نایب قهرمان مسابقات جهانی 2013: |
طرفداری: پس از نایب قهرمانی در بازی های آسیایی، دچار مصدمیت شدیدی شدی که برای مدتی از کشتی دور شدی.
آسیب دیدگی که برایم رخ داد بسیار حاد بود و زندگی ام را تحت الشعاع خود قرارداد. تمامی پزشکان پس از معاینه با نا امیدی از وضعیتم سخن می گفتند و توصیه می کردند که دور کشتی را خط بکشم. آن ها می گفتند اگر تمرینات سنگین را ادامه دهم و دوباره کشتی بگیرم، ممکن است قطع نخاع شوم. با چنین صحبت هایی که از جانب پزشکان به گوشم رسیده بود، دیگر امیدی برایم باقی نماند و همه چیز را از دست رفته می دیدم.
طرفداری: مدتی هم زمزمه خداحافظی زودهنگامت از دنیای قهرمانی به گوش رسیده بود.
کاملا درست است. زندگی برایم تباه شده بود و مجبور بودم در جوانی خیلی زود با کشتی وداع کنم. دیگر کار شب و روزم شده بود تماشای عکس های گذشته ام بر روی تشک و اشک ریختن و آه و افسوس خوردن. تشخیص انتخاب راه درست از غلط برایم سخت شده بود. در نهایت تصمیم گرفتم به توصیه پزشکان گوش کنم و از تشک کشتی فاصله بگیرم.
طرفداری: پس چه شد که عزت الله اکبری بار دیگر به کشتی بازگشت؟
به خاطر مصدومیتم مجبور بودم مدت طولانی را به استراحت بپردازم و هیچ میلی به بازگشت دوباره بر روی تشک نداشتم. زیرا ترس از قطع نخاع شدن خواب و خوراک برایم باقی نگذاشته بود. اما وقتی از پس استراحت طولانی مدت دردهایم کمتر شد، با اسرار و حمایت های مربی ام بار دیگر کفش های کشتی ام را پوشیدم و با توکل بر خداوند پا بر روی تشک گذاشتم، اما باز هم جرات ریسک انجام تمرینات سنگین را نداشتم.
طرفداری: اما در مسابقات اوپن حاضر شدی و پس حدودا دو سال دوری از مسابقات کشتی های قابل قبولی گرفتی.
لطف خداوند شامل حالم شد. برای مسابقات اوپن تقریبا 5 جلسه تمرین کشتی داشتم و فقط سعی می کردم با انجام تمرینات آمادگی جسمانی در شرایطی قرار گیرم که توان ایستادن مقابل حریفان را داشته باشم. تنها هدفم از حضور در مسابقات اوپن این بود که خود را بیازمایم که آیا می توانم بار دیگر کشتی بگیرم یا خیر. تمامی صحبت های پزشکان در خصوص احتمال قطع نخاع شدنم دائما در گوشم بود و لحظه ای از فکرم جدا نمی شد. حتی مربی ام به خاطر ه ترس و دلهره ای که بابت مصدومیتم داشت، نتوانست کنار تشک برای کوچ کردنم حاضر شود. اما با دعای خیر پدر و مادرم و لطف خداوند توانستم آن مسابقات را به پایان برسانم و سهمیه مسابقات انتخابی را کسب کنم و از نظر بسیاری از کارشناسان با اینکه از تمرینات سنگین فاصله داشتم، نتیجه قابل قبولی کسب کردم.
طرفداری: فاصله زمانی بین مسابقات اوپن و مسابقات انتخابی برای کشتی گیری که مدت ها از تمرینات سنگین دور بود، زمان بسیار کمی برای آماده سازی بود. چگونه خودت را به این فرم از آمادگی رساندی ، آن هم در شرایطی که خطر مصدومیت گذشته تهدیدت می کرد.
نمی خواستم در مسابقات انتخابی حریف دست و پا بسته ای باشم و با خودم عهد کردم که اگر قرار است در انتخابی کشتی بگیرم باید به اندازه تمرین کنم که فقط برای قهرمانی پا بر روی تشک مسابقات بگذارم. هر چند ترس از تشدید مصدومیت در وجودم بود، ما یا علی گفتم و تمریناتم را جدی تر دنبال کردم. تا جایی که فشار تمریناتم به قدری زیاد شده بود که گاهی اوقات می خواستم از انجام تمرینات فرار کنم. از لحاظ روحی فشار زیادی را متحمل شدم. از لحاظ جسمی نیز تمرینات سنگین باعث شده بود دچار آسیب دیدگی های دیگری می شوم. اما من راهم را انتخاب کرده بودم و می خواستم در انتخابی معادلات را بر هم بزنم.
طرفداری: برویم به مسابقات انتخابی، یکی از سنگین ترین مسابقات انتخابی در وزن 86 کیلوگرم در طول سال های اخیر با حضور عنوان داران جهان و المپیک که تو هم یکی از همین مدعیان بودی. اما در مقابل کشتی گیران اردونشین و آماده ای چون حسن یزدانی و علیرضا کریمی، کسی فکرش را نمی کرد که عزت الله کبری که حتی تا مرز خداحافظی از کشتی پیش رفته بود، با کنار زدن کشتی گیرانی چون محمد جواد ابراهیمی و علیرضا کریمی به فینال برسد.
همه آماده بودند، حریفانم عنوان داران جهان و المپیک بودند و از همه مهم تر اینکه مدت های طولانی در اردوهای تیم ملی حضور داشتند و در کوران مسابقات بودند. اما کشتی یک جنگ تمام عیار است و من هم همانطور که گفتم خود را از قبل مهیای رقابت با همه خوب های این وزن کرده بودم.
طرفداری: از کشتی هایت در مسابقات انتخابی بگو. به نظر می رسید مرحله به مرحله تحلیل می رفتی، اما حریفانت دور به دور تازه بدنشان راه می افتاد.
درست است. جو سالن مسابقات خیلی برایم سنگین بود، زیرا خیلی وقت بود که در چنین جوی کشتی نگرفته بودم. برای کشتی اولم استرس زیادی داشتم اما سعی کردم بر استرسم غلبه کنم و خدا را شکر کشتی اول را به خوبی پشت سر گذاشتم. در کشتی دوم فشار زیادی را متحمل شدم که این فشار تا پایان کشتی همراهم بود. کشتی به کشتی وضعیت برایم سخت تر می شد و شرایط بدنی ام افت می کرد. اما فکر کردن به روزهای سخت و شب بیداری های از ترس قطع نخاع شدن لحظه ای از ذهنم جدا نمی شد و انگیزه ام را دو چندان می کرد. خداوند کمکم کرد و پس از پشت سر گذاشتن چند کشتی سنگین به فینال رسیدم. اما با بدنی کاملا بی جان و تحلیل رفته.
طرفداری: اما در فینال مقابل حسن یزدانی خوب ظاهر شدی و تنها کشتی گیری بودی که از او پوئن گرفتی. حتی پس از آن باز هم اقدام به زیرگیری از یزدانی کرده بودی، در حالی که پیش از تو هیچ کشتی گیری حتی جرات دست زدن با پای او را هم نداشت.
حسن یزدانی قهرمان المپیک است و کشتی گرفتن با او بسیار دشوار است. دوام آوردن مقابل یزدانی اصل کار آسانی نیست. من پیش از فینال دو کشتی بیشتر از یزدانی گرفته بودم و دیگر بدنم جانی نداشت. با این وجود تمام تلاشم را در فینال به کار بردم، اما حریفم از من بهتر بود و برنده شد و این پیروزی را به او تبریک می گویم. برای یزدانی در مسابقات جهانی آرزوی موفقیت می کنم و امیدوارم بهترین نتیجه ممکن را کسب کند.
طرفداری: برنامه ات برای آینده چیست؟ سن زیادی نداری و اگر بخواهی می توانی چند سال دیگر در بالاترین سطح کشتی بگیری.
باز هم می گویم که خداوند را شاکرم که توانستم آن روزهای ناگوار را پشت سر گذاشته و به کشتی برگردم. اگر خدا بخواهد در آینده بهتر از این خواهم شد. دست از تمرین کردن بر نمی دارم بلکه زحمت هایم را دوچندان می کنم تا بتوانم حداقل انتظاراتی که خودم از خودم دارم را برآورده کنم.
طرفداری: در صورت تغییر اوزان کشتی و اضافه شدن اوزانی همانند 80 کیلوگرم آیا با شرایط وزنی که هم اکنون داری و نسبت به سایر 86 کیلویی ها سبک تر هستی، به یک وزن پایین تر می روی؟
به هیچ وجه به وزن پایین فکر نمی کنم. من در 74 کیلوگرم به خاطر کاهش وزن های زیاد متحمل صدمات روحی و جسمی فراوانی شدم و نمی خواهم بار دیگر ان روزهای تلخ را تجربه کنم. همه چیز در آینده مشخص می شود.
طرفداری: حرف آخر.
قدردان زحمات خانواده ام هستم و امیدوارم بتوانم ذره ای از محبت هایشان را جبران کنم . همچنین از مربی عزیزم آقای مهدی رضایی کلانتری نیز نهایت تشکر را دارم که زحمات فراوانی برایم کشید تا بار دیگر به سطح اول کشتی کشور بازگردم. امیدوارم خداوند این لیاقت را به من بدهد تا در آینده بتوانم بار دیگر دل هموطنانم را شاد کنم.
