Behzad S.hاینده ب شهر میلان تعلق داره چون مدیریت اینها هرچند دیر اما ب مسیرصحیح برگشته و دیگه دوران اینکه امثال موراتی برلو با تفریح و عشق وحال وخانوادگی تیمداری میکردن گذشته .از اونجایی ک درک این حقیقت واس برلو سخت بود مدتی دست وپا زد وب تبع اون میلانم ب دست انداز افتاد بلکه با بخت واقبال و خریدای ارزون وتغییر پیاپی مربیان فلکزده بتونه ی تیمی درسطح اتلتی یا تاتنهام یا همین رم بسازه «ک با کمترین هزینه و با خرید فروش استعدادهای جوون هرازگاهی نتایجی هم بگیره!» خوشبختانه نتونست و مجبورشد باشگاهو کامل بفروشه .اگه باشگاه همچنان دست برلو و تفکر مشابه برلو میموند حرف ازسقوط همیشگی میلان ب رده تیمای درجه دو کاملا صحیح میبود اما الان مدیریت جدید وجاه طلبی اومده ک خوشبختانه کارایی هم دارن. خیلی بیشتر از سطح انتظار ! میلان و اینتر بخاطر ثروت و جاه طلبی مدیریت لی و ژانگ براحتی برمیگردن فقط فیرپلی مانع هس ک سریعتر برگردن وگرنه پتانسیل لازم را گروهی مث سانینگ داره همون سال اول بازارو جارو کنه. درمورد میلان تفاوتی ک هس اینه اقای لی هنوز اونقدر ثروت نداره ک یک تنه کلی خرید کنه اما با ی سری اقدامات اصولی و گرفتن شریک مث الیوت تونسته توفیق کسب کنه و با درامدزایی شاید حتی از سانینگ ک ثروت بیشتری دارن موفقتر هم عمل بکنه.
با احترامی ک واس یووه رم ناپولی قائلم معتقدم اونا هم بمرور ب جایی میرسن ک چاره ای جز هزینه های بیشتر نداشته باشن وگرنه گرفتن سهمیه واس رم وناپولی و قهرمانی واس یووه سختتر خاهدشد. چون رقابت در سری آ الان چن ساله ک تقریبا وجود خارجی نداره و یووه راحت برنده میشه اما با اوج گیری میلانیها کار سخت خاهد شد .دراروپا هم با اوجگیری انگلیسیا (ک من حدس میزنم از امسال سیتی و یونایتد وچلسی ب اوج شون نزدیک میشن) کار همه مدعیان سختتر خاهدشد .
اینده میلان (و حتی اینتر ) روشن هس. داستان سری آ قطعا با الان توفیر جدی خاهد داشت.این اتفاقا باعث خوشحالیه.چون رقابت هس ک جذابیت میسازه. قهرمان شدن در میدانی ک رقیبی نیس ارزش کمی داره .اقلا واس فوتبالی های بیطرف!
