طرفداری - ماروتا دیرتر از سایر مدعیان اروپایی اولین خرید خود را رسمی کرد اما مطمئنا مکس آلگری حاضر بود به همین اندازه صبور باشد تا مهم ترین بازیکن لیستش خریداری شود. داگلاس کوستا، هافبک برزیلی بایرن مونیخ، از مهم ترین بازیکنانی بود که آلگری از مدیریت درخواست داشت و سرانجام پس از کش و قوسی 1 ماهه، درخواستش اجابت شد. داگلاس از آن دسته بازیکنانی است که یوونتوس در حال حاضر بازیکنی از لحاظ سبک بازی حتی نزدیک به او نیز ندارد و تنها شاید خوان کوادرادو را بتوان به نحوی با او مقایسه کرد. از این حیث خرید داگلاس برای یوونتوس در فصل آینده بسیار حیاتی خواهد بود. اما او دقیقا چه ویژگی هایی دارد که تا این حد نسبت به سایر بازیکنان یوونتوس متمایز می شود؟
نام داگلاس کوستا از زمان حضور در شاختار دونتسک وارد رسانه های مطرح اروپایی شد. جایی که او زیر نظر میرشا لوچسکو به خوبی مسیر پیشرفت را آغاز کرد و موفق شد هویت مشخصی به سبک بازی اش ببخشد. بر خلاف آنچه بسیاری از هواداران عامیانه فوتبال تصور می کنند، پست اصلی داگلاس کوستا سمت راست خط تهاجمی تیم یا همان اصطلاح عامیانه، وینگر راست، است. داگلاس در شاختار دونتسک زیر نظر لوچسکو در قالب سیستم های 1-3-2-4 و 1-4-1-4 تقریبا تمامی 6 فصل را به عنوان بازیکن پشت تک مهاجم در سمت راست حضور داشت. او عضوی از آن خط آتش رویایی شاختار دونتسک بود. خط حمله ای که ویلیان را در چپ، مخیتاریان را در پست 10، داگلاس را در سمت راست و لوئیس آدریانو را در پست 9 می دید. به این جمع در نیمکت بازیکنانی همچون ادواردو یا تکسیرا نیز اضافه می شدند.
پیوستن به بایرن مونیخ و کار زیر نظر پپ گواردیولا اما تغییراتی را در پست بازی داگلاس ایجاد کرد. گواردیولا ترجیح داد تا با توجه به شرایط تیمش و حضور مهره های کلیدی بسیار زیاد در کناره های زمین، از داگلاس در سمت چپ بهره ببرد. اینجا بود که بازیکن برزیلی به خوبی انعطاف پذیری خود را برای بازی در تمامی پست های تهاجمی به رخ کشید. جک واتسون، تاکتیک نویس انگلیسی، در این باره می نویسد:" داگلاس در تمامی نقاط خط تهاجمی تیم می تواند بازی کند. او حتی در طول بازی نیز این توانایی را دارد که به طور مداوم با تحرک بالایش پست خود را عوض کند." داگلاس در اولین فصل خود در بایرن مونیخ زیر نظر گواردیولا تقریبا تمام فصل را در چینش های مختلف این سرمربی(3-4-3، 1-3-3-3، 1-4-1-4 و ...) به عنوان بازیکن سمت چپ خط تهاجمی تیم به میدان رفت و حضور موفقیت آمیزی در ترکیب بایرن داشت. او در آن فصل رتبه پنجم جدول پاس گل را در بوندس لیگا به خود اختصاص داد تا زیر نظر گواردیولا به خوبی گامی رو به جلو برداشته باشد.
فصل گذشته اما زیر نظر آنچلوتی اوضاع برای داگلاس به خوبی فصل اول حضورش در مونیخ نبود. مصدومیت های بد موقع در چند مقطع سرعت پیشرفت او را در بایرن کند کرد و همچنین باعث شد تا حضورش به عنوان یار ثابت در ترکیب آنچلوتی با تردیدهایی از سوی این سرمربی رو به رو شود. داگلاس فصل گذشته نیز تقریبا در تمامی بازی هایی که به میدان رفت به عنوان بازیکن تهاجمی سمت چپ در سیستم 1-3-2-4 آنچلوتی انجام وظیفه کرد.
مهم ترین نکته در سبک بازی داگلاس، تکنیک باور نکردنی او و توانایی هایش در موفقیت در نبردهای یک در مقابل یک است. برای بهتر درک کردن این مسئله کافی است تا به آمار او در فصل گذشته نگاه کنیم. تصویر زیر جدول رده بندی بهترین بازیکنان بوندس لیگا را از لحاظ تعداد نبردهای یک در مقابل یک موفق نشان می دهد. جایی که می بینیم داگلاس علی رغم اینکه دقایق بسیار بسیار کمتری از سایر بازیکنان حاضر در این جدول به میدان رفته، اما توانسته از لحاظ تعداد نبرد یک در مقابل یک موفق در رتبه ششم قرار گیرد و از لحاظ درصد نبردهای موفق نیز با 62 درصد رتبه سوم را به خود اختصاص دهد.
در همین مورد اگر به آمار دو فصل پیشِ داگلاس رجوع کنیم(فصلی که تعداد دقایق بیشتری به میدان رفته) می بینیم که اوضاع بهتر هم می شود. تصویر زیر جدول مشابهی را در فصل 2014/2015 نشان می دهد. جایی که داگلاس با 88 نبرد یک در مقابل یک موفق با فاصله بسیار اندکی در رتبه سوم قرار گرفته است.
کلارک ویتنی، تاکتیک نویس بلیچر ریپورت، در مطلبی که به طور مفصل پیرامون کوستا به نگارش در آورده، مهم ترین ویژگی او را توانایی هایش در مجموع پارامترهای تهاجمی عنوان می کند. وقتی به آمار وبسایت تحلیلی - آماری Squawka در همین مورد رجوع می کنیم، به خوبی می توانیم این مسئله را درک کنیم. تصویر زیر وضعیت داگلاس را در مجموع پارامترهای تهاجمی که توسط این سایت مرجع ارزشیابی شده، نشان می دهد. داگلاس از این حیث در بین 10 بازیکن برتر بوندس لیگا در فصل 2014/2015 قرار گرفته که به خوبی تاثیرگذاری او را در یک سوم تهاجمی نشان می دهد.
درباره نقاط ضعف داگلاس نیز بحث های زیادی میان تاکتیک نویسان وجود دارد. برآیند این بحث ها به ما نشان می دهد که مهم ترین نقطه ضعف داگلاس کم دقت بودن و اتکا بیش از اندازه به تکنیک و سرعت بالایش است. داگلاس در بسیاری از مواقع از «عدم قدرت تصمیم گیری» رنج می برد. مسئله ای که باعث می شود تا کیفیت بسیار بالای او در پارامترهای تهاجمی تحت تاثیر قرار گیرد. تام دویل، تاکتیک نویس مشهور دنیای فوتبال، در همین مورد می نویسد:" داگلاس یک بازیکن برزیلی از جنس تمامی برزیلی های مشهور با تکنیکی فوق العاده است اما باید بسیار بیشتر مراقب باشد. شعبده بازی همیشه زیباست، اما تکرار بیش از اندازه اش به درد سیرک می خورد." اشاره دویل مطمئنا به تاکید بیش از اندازه داگلاس به حرکات انفرادی است. مسئله ای که گفتیم او یک متخصص در آن محسوب می شود اما تکرار اغراق آمیزش می تواند روند تیم را مختل کند.
دیگر نکته منفی مهم در مورد داگلاس، ضعف او در گلزنی است. جایی که داگلاس اگر پیشرفت کند، احتمالا در بسیاری از مواقع غیر قابل مهار خواهد شد. پیشرفت در گلزنی نقش بسیار مهمی در تبدیل کردن داگلاس به یک «Inside forward» ایفا می کند(توضیح فنی در مورد این نقش). نقشی که این بازیکن برزیلی برای موفقیت بیشتر در یوونتوس باید خود را به آن نزدیک تر کند. او در طول دو فصل برای بایرن مونیخ تنها 8 گل به ثمر رسانده که برای بازیکنی با توانایی های تهاجمی او نمی تواند آمار قابل قبولی باشد.
داگلاس کوستا از جنس بازیکنانی است که یوونتوس برای اضافه کردن ابعادی جدید به خط حمله اش به آن احتیاج داشت. خرید او احتمالا مهم ترین خرید یوونتوس در تابستان امسال خواهد بود و این مسئله به قدری برای آلگری حائز اهمیت است که همین حالا بازیکنی دیگر نزدیک به همین خصوصیات(برناردسکی) در حوالی تورین دیده می شود. یوونتوس در خط حمله با حضور کوستا، دیبالا، هیگواین و شاید برناردسکی فاکتور ترس را بیش از پیش به حریفان القاء خواهد کرد. مسئله ای که قطعا در لیگ قهرمانان اروپا بسیار کاربردی خواهد بود.
