طرفداری- تیم هاوارد، دروازه بان اسبق تیم های منچستریونایتد و اورتون شش دیدار هیجان انگیز دوران ورزشی خود را شرح داده است.
به گزارش FourFourtwo، هاوارد که هم اکنون 38 سال سن دارد و در تیم کلرادو ریپدز بازی می کند، مجموعا نزدیک به 350 بار لباس دو تیم منچستریونایتد و اورتون را بر تن کرده است. حالا او از مهم ترین لحظات دوران ورزشی اش می گوید:
| 8 آگوست 1998 / نیوجرسی مترواستارز - کلرادو رپیدز |
این نخستین بازی قابل قبول من در MLS بود؛ آن هم در ورزشگاه عظیم مترواستارز. بدیهی است که تک تک لحظات این بازی را به خوبی به یاد بیاورم. آن زمان دروازه بان بسیار جوانی بودم و واضح است که برای هر دروازه بان جوانی بازی کردن در مقابل تماشاگران، بسیار پر استرس است؛ با این وجود یک واکنش فوق العاده نشان دادم و به خودم ثابت کردم که می توانم در سطحی بالا ادامه دهم. در آن مسابقه به راحتی پیروز شدیم.
| 10 مارس 2002 / آمریکا 1 - 0 اکوادر |
این نخستین بازی من برای تیم ملی بود و هیچگاه آن را فراموش نمی کنم. مادرم از نیوجرسی به آلاباما آمده بود تا این دیدار را از نزدیک تماشا کند و ما توانستیم با تگ گل ادی لوئیس پیروز شویم. از بچگی آرزو داشتم که برای کشورم در جام جهانی به میدان روم و این بازی آغازی برای تحقق آن رویا بود.
| 10 آگوست 2003 / منچستریونایتد 1 - 1 آرسنال (4 -3 در ضربات پنالتی) |
آن بازی معنای زیادی برای من داشت. آمدن به باشگاهی مانند یونایتد برای من شگفت انگیز بود. در هنگام آن دیدار هنوز سن و سال کمی داشتم و تازه 24 ساله شده بودم. برای اولین بار بود که در ورزشگاهی مثل میلنیوم به میدان می رفتم و هرچند که آن بازی در قالب کمیونیتی شیلد (جام خیریه) برگزار می شد، اما تاکنون این اندازه از شور و هیجان را ندیده بودم. آن بازی را پیروز شدیم و من چند واکنش خوب نشان دادم و توانستم پنالتی رابرت پیرس را مهار کنم. چنین اتفاقاتی می توانند کمک زیادی به بازیکنانی بکنند که وارد یک باشگاه جدید می شوند.
| 9 سپتامبر 2006 / اورتون 3 -0 لیورپول |
این بار نیز یک اتفاق برای اولین بار می افتاد؛ این بار دربی مرسی ساید. در ابتدا آن همه حساسیت را متوجه نمی شدم اما طولی نکشید که درک کردم. پیروز شدن با به ثمر رساندن سه گل و انجام کلین شیت در مقابل هوادارنِ خودی، یک شروع خوب برای من به حساب می آمد. باید بگویم که هم با منچستریونایتد در مقابل لیورپول قرار گرفته ام و همراه با اورتون. برای من مسابقه بین اورتون و لیورپول یک اتفاق بزرگتر به حساب می آید. اورتون باشگاه من بوده و خواهد بود و نسبت به آن عواطف بیشتری دارم.
| 24 ژوئن 2009 / اسپانیا 0 -2 آمریکا |
این دیدار در قالب مرجله نیمه نهایی تورنمنتی مهم، یعنی جام کنفدراسیون ها برگزار شد و به ما فرصت می داد که با برتری در آن، به فینال رقابت ها برسیم. در مقابل یکی از بهترین تیم های ملی اسپانیا در تاریخ آن کشور قرار گرفتیم و با یک پیروزی دلچسب به مصاف برزیل رفتیم. آن دیدار باعث شده بود که توجهات بیشتری نسبت به فوتبال آمریکا شود.
| 1 جولای 2014 / بلژیک 2 -1 آمریکا |
این یک بازی حماسی بود. ما در آن دیدار با تمام وجود بازی کردیم و یکی از برزگترین بازی ها زندگی من بود. زمانی که بازی در وقت های معمول به تساوی رسید و خود را برای اوقات اضافه آماده می کردیم، فردی به من گفت که توانسته ام رکورد بیشترین مهار یک دورازه بان در طول یک بازی در جام جهانی را بشکنم، اما در آن لحظه چیزی به خاطر نمی آوردم. شکست در این بازی برای من بسیار سخت بود و می خواستیم با 120 دقیقه ای کردن مسابقه، پیروز شویم که این گونه نشد.
