Behzad S.hمردم اکثرا ظاهر هر قضیه را اونم فقط بلحاظ اماری میبینن ک فلان مدیر مثلا پنج تا قهرمانی سی ال و هشتا لیگ داره پس مدیر عالیی هس.اون یکی دوتا داره پس متوسطه دیگری یدونه و الی اخر!
و اغلب کاری ب تحلیل وانالیز های کلان نگر و پیچیده با درنظر گرفتن ویژگیهای هردوران تاریخی؛ امتیازات و کمبودها و تفاوتهای اساسی هر دوره و شرایط کلی اون باشگاه و رقبای اون ( فرضا دهه نود و الان) ندارن.
کاری هم ب شرایط ومقتضیات زمانه ندارن. مثلا الان با دهه نود خیلی توفیر داره اون موقع لیگ انگلیس بخاطر محرومیت از یوفا نابود شده بود. رئال از اخرین قهرمانی سی الش سی سال میگذشت و لیگا هرگز اعتبار فعلی را نداشت . خلاصه سری آ در بهترین شرایط ممکن بیرقیب بود. هروقت ی مدیر پولدار مث برلو یا کرانیوتی لاتزیو و موراتی عشقش میکشید میتونست صدتا بذاره وسط و همه ستاره های بازارو جارو کنه و اگه یذره زیرکی و هوش بخرج میداد ی مربی خوبم میاورد براحتی میشد ی تیم موفق ساخت .الان فوتبال ی صنعت پولسازشده .سرمایه گذاری خارجی پیدا شده . بازار خراب شده. لیگ برتر وحشتناک پول خرج میکنه . رئال و مدیریت جدیدش پرز با نگرشی نو با خرید زیدان بکهام فیگو رونالدو استارت دوران جدیدی را زد ک مقوله اسپانسرینگ و فروش پیراهن و تبلیغات بطور جدیتر وارد فوتبال شد.ورزشگاه های جدید ساخته شد.پولسازی از ستارگان جدید رایج شد.تفاوت دنیای جدید با دنیای قبلی مث پیکان هس با پژو پارس.
الان صد تا فقط قیمت ی ستاره مث امباپه هس ک فقط وفقط نیمفصل درخشیده.یا بلوتی ک یک فصل درخشیده ی هندونه کاملا دربسته. الان اگه بهردلیلی عقب بیفتی ب این راحتیا نمیشه ب صدر بازگشت. چون رقبا بسرعت جلو میرن. و فیرپلی و قوانین ابلهانه ای از دوران تصدی پلاتینی هم مزید برعلت شده تا شکاف موجود براحتی پر نشه.
بخاطر همین اکثرا درک نمیکنن ک برلو و سایر مدیران سابق ایتالیایی چه خیانتی ب تیمهای ایتالیا کردن.تیمای قدر ایتالیا را دراوج قدرت با سیاستهای مسخره و فساد مدیریتی و روشهای دون کیشوت وار ب حضیض ذلت کشوندن.
ویرانه ای ک الان ازاون لیگ باشکوه و بیرقیب ایتالیا بجا مونده محصول ضعف مدیریتی وفساد ساختاری اقتصادی و هزینه کرد لجام گسیخته و مدیریت هزینه ست که تک تک تیمها را نابود کردن.درحالیکه اون مقطع با مدیریت اصولی ومنطقی میشد این فاصله بعید را حفظ کنن اما الان همه چی برعکس شده.و رقبا هستن ک فاصله وحشتناکی گرفتن جوری ک یووه بهترین تیم کنونی لیگ ایتالیا دلیل شکستهای خودش در فینال را متوجه فاصله شدید فنی و نفری و قدرت اقتصادی رقبا میدونه .
ادمای ثروتمند ، فاسد امثال برلو وگالی چکی گوری کرانیوتی موجی موراتی (با روش مدیریت هزینه) در میلان اینتر فیورنتینا لاتزیو و غیره (درجریان ورشکستگی وسقوط تیمها )باعث افت فجیع سری آ و درمقابل اوجگیری غیر منطقی وغیرقابل رقابت لالیگا و(لیگ برتر البته بلحاظ مالی) شدن و اصلیترین دلیل واس اینهمه شکاف عملکرد فاجعه اینها هس.
شکوفایی دهه نود و پول فراوان و ضعف رقبا ی فرصت بزرگ بود ک سری آ رنسانس ایجاد کنه درزیرساختا و کاملا فاصله بگیره اما فرصت کاملا بهدر رفت .«مثل دوران رییس جمهور قبلی ک فضا اماده جهش اقتصادی عظیم بود بخاطر شکوفایی اقتصادی و صندوق ذخیره ارزی کلان و بخاطر نفت بالای صد دلار ک همش برعکس شد.»
اونایی ک عظمت لیگ کالچو را درک کردن و دوران اوجشو ب چشم دیدن هرگز این بیلیاقتی ضعف وفساد مدیریتی را فراموش نمیکنن.امار همیشه گویا نیست.
