طرفداری - در یادداشت اخیر، اشاره شد که یوونتوس در این تابستان سیاست ثبات را به انقلاب ترجیح داده است. تیم در سطح بالایی قرار دارد و بازیکن آینده دار زیادی نیز به صورت قرضی در تیم های دیگر بازی می کنند که می توانند به مرور به ترکیب تیم اضافه شوند. قبل از آنکه بازیکنان یوونتوس از کاردیف به فرودگاه تورین برسند، همه در مورد نقل و انتقالات تابستانی این تیم صحبت می کردند. موفقیت تاریخی مکس الگری و شاگردانش، با شکست در فینال کاردیف، در پاورقی دیده می شود. این یک حقیقت تلخ است که بیانکونری در ماه های آینده باید با آن روبرو باشد.
در فوتبال شما دقیقا به اندازه آخرین بازی خود، خوب هستید.
این یک جمله معمول در فوتبال است و در فینال کاردیف، بیانکونری در بدترین زمان ممکن، شب خوبی نداشت و باعث شد تاریخ سازی اش در کسب 6 اسکودتوی متوالی و سه دوگانه داخلی متوالی، کمتر دیده شود. بنابراین باید از این جمله معروف دوری کرد و به فکر آینده بود.
خوشبختانه مدیران یوونتوس به خوبی می دانند که در آستانه چه کار بزرگی بوده اند و به همین دلیل قرارداد الگری در پایان فصل به سرعت تمدید شد. تمدید قرارداد الگری نشان داد مدیران به تیم و مربی خود اعتماد کامل دارند و بالاخره پس از اتفاقات کالچوپولی در پی ثبات هستند زیرا یوونتوس در تمام این سال ها، مجبور به تغییراتی گسترده بوده است. در سال 2014، آنتونیو کونته در روز دوم تمرینات پیش فصل از تیم کنار کشید و در طول 12 ماه، پیرلو، ویدال و توز نیز از تیم جدا شدند.
فصل گذشته، شاهد جدایی پل پوگبا و آلوارو موراتا بودیم اما به نظر می رسد در این تابستان، مدیران بیشتر از آنکه در پی خرید بازیکن جدید باشند، به فکر حفظ ستاره های تیم هستند. فصل نقل و انتقالات تابستانی یوونتوس، کم سر و صداتر از هر سال است.
شاید هواداران یوونتوس هنوز به کابوس کاردیف فکر می کنند اما چنین شب هایی می تواند برای هر تیمی پیش آید. نام هایی مانند داگلاس کوستا، استیون انزونزی و فدریکو برناردسکی در اطراف یوونتوس به گوش می رسند که البته این بازیکن باعث پیشرفت ترکیب تیم خواهند شد. مطمئنا خرید بازیکن های با کیفیت بالا، به پیشرفت ترکیب یوونتوس برای فصل آینده کمک می کند اما به همان اندازه، حفظ ستاره های فعلی نیز مهم هستند. تنها بازیکن بزرگی که شایعاتی در مورد جدایی او به گوش می رسید، لئوناردو بونوچی بود که او در کنار کیه لینی و بوفون، قویا این شایعات را رد کرد.
در حالی که تمام ستاره های یوونتوس، قراردادی طولانی مدت با باشگاه دارند، یعنی دیگر شاهد انقلاب در ترکیب تیم نخواهیم بود و فقط مساله پیشرفت ترکیب خواهد بود. حالا مدیران می توانند به جدایی بازیکنان کم اثرتر فکر کنند. نتو یکی از کسانی است که می تواند باشگاه را ترک کند تا جای دیگری، بیشتر بازی کند و بیانکونری ظاهرا قصد دارد به جای او شزنی را جذب کند و این قطعا اولین پیشرفت در ترکیب است. نتو می تواند با حدود 8 میلیون یورو باشگاه را ترک کند و شزنی با رقمی در حدود 16 میلیون یورو به تورین برود. در خط دفاع، همانطور که الگری دیروز گفت، تیم کامل است و تنها تغییر ممکن است حضور دی شیلیو به جای لیخشتاینر باشد.
دو نام دیگری که می توانند با نام های بزرگتری جایگزین شوند، ماریو لمینا و استفانو استورارو هستند. یوونتوس به احتمال فراوان یک هافبک صاحب نام مانند انزونزی را جذب خواهد کرد. اگر ورودی های یووه در خط هافبک دو بازیکن بزرگ باشند، باید شاهد خروج استورارو و لمینا باشیم اما به احتمال فراوان الگری معتقد است که استورارو برای نیمکت تیمش مفید خواهد بود و احتمال خروج لمینا و ورود انزونزی، در حال حاضر بیش از هر فرضیه دیگری است. بنابراین در خط هافبک نیز شاهد پیشرفت ترکیب خواهیم بود و نه انقلاب. جدایی توماس رینکون، با توجه به اینکه در همین ژانویه خریداری شده، بعید به نظر می رسد و سران بیانکونری در پی فروش لمینا با حدود 20 میلیون یورو و خرید انزونزی با رقمی در حدود 40 میلیون یورو خواهند بود.
بیشترین تغییرات احتمالا در خط حمله اتفاق می افتد اما باز هم نیاز به انقلاب نیست. پاتریک شیک و داگلاس کاستا گزینه های جدی یوونتوس برای ارتقای کیفیت تیم هستند. شیک می تواند به جای مویزه کین در یوونتوس باشد و مهاجم 17 ساله، به صورت قرضی به تیم دیگری در سری آ برود و کسب تجربه کند. بدین ترتیب اگر کوستا و شیک به یوونتوس بپیوندند، با وجود کوادرادو و پیاتسا، هیچ کمبودی در 4 پست هجومی بیانکونری دیده نخواهد شد. نام هایی مانند برناردسکی و کیتا بالده نیز برای تقویت خط حمله به گوش می رسند اما به نظر می رسد مهاجم فیورنتینا، گزینه جانشین کاستا، در صورت عدم توافق خواهد بود و کیتا نیز یک موقعیت تجاری است که به دلیل شرایط بازار، اگر به تیم اضافه شود هزینه زیادی در بر نخواهد داشت.
با توجه به اینکه از میانه های فصل گذشته، الگری سیستم خود را به 4-2-3-1 تغییر داد و گویا قصد دارد همین ترکیب را ادامه دهد، در پی جذب بازیکنانی برای همین سیستم است. شاید به همین دلیل است که از خرید تولیسو منصرف شده و به جای او انزونزی را مورد هدف قرار داده است زیرا ترکیب 4-2-3-1 یوونتوس نیاز به یک هافبک دفاعی خوب و قدرتمند دارد و نه هافبک باکس مانند تولیسو. در این بین یووه می تواند با سیستم های آلترناتیو 4-3-3، 3-5-2 و 3-4-3 نیز بازی کند. این یعنی یک ترکیب کامل و خلاق برای استفاده از هر سیستمی که تیم نیاز داشته باشد.
آینده یوونتوس درخشان است و پس از چند فصل، بالاخره می توان شاهد یک تابستان باشکوه بود که به جای انقلاب، تنها شاهد ارتقاء ترکیب باشیم.
