Behzad S.hنکته اول اینه ک تیمایی مث ایتالیا (بدون محاسبه این مسابقه اینو میگم) بشدت ب بازیکنای خارجی ومزدور درحقیقت وابسته هستن. ایتالیا بدون همین زایتسف خیلی سطحش پایینتر میاد.اون یکی تک ستاره کوبایی هم تازه هست ک غولیه.
این ی حقیقتیه .
واما درمورد ایران؛ تیم ملی ایران دیگه سخته ب سطح قدیم و دوران طلایی ولاسکو برگرده، اون ترکیب مشتمل بر ی نسل طلایی بود ک الان دیگه انگیزه وشوق سابق را ندارن.باید جوونگرایی تدریجی بشه و بمرور ی تلفیقی صورت بگیره. وگرنه این نسل معروف موسوی هم بلخره کنار میرن و یدفعه «مث دوران دایی کریمی توی تیم ملی » خلأ بدی ایجاد خاهد شد و حتی قهرمانی اسیا هم کاری سخت میشه. اونوقته ک هوادارای منتقد حسرت همین معروف وموسوی اینا را برای سالها میخورند.