طرفداری - به عنوان پسر جوانی ناپخته به لندن آمد اما وقتی هشت سال بعد این شهر را ترک کرد، یکی از برترین بازیکنان تاریخ لیگ برتر بود. شاید بزرگترین دستاورد آرسن ونگر در آرسنال، تیری آنری بود. مردی که به بازیکن سازی مشهور است، آنری را بهتر از هر فرد دیگری ساخت. کسی که توانست تبدیل به برترین بازیکن تاریخ آرسنال شود.
گیلبرتو سیلوا، همبازی سابق تیری آنری از دومین بازیکن خارجی برتر تاریخ لیگ برتر انگلیس سخن می گوید.
دوستش داشته باشید که جز این، راهی ندارید
وقتی به آرسنال آمدم، ترک اتلتیکو مینیرو و بلو هوریزونته برایم بسیار سخت بود. من بازیکنی عادی نبودم. توانسته بودم با تیم ملی برزیل، قهرمان جام جهانی کره و ژاپن شوم و همه از من، انتظارات زیادی داشتند. همه هواداران از من می خواستند که هافبک مهاجمی مانند باشم که مثل رونالدینیو دریبل و مثل رونالدو، گل می زند. برایم خنده دار بود و از خودم می پرسیدم که «وقتی آن ها تیری آنری را دارند، دیگر چرا من را می خواهند؟»
تیری پسر فوق العاده ای بود. او همیشه از من در رختکن حمایت می کرد و می دانست که درخشش من برای موفقیت تیم در خط حمله، لازم است. بقیه با من چنین رفتاری نداشتند. راستش را بگویم یک مدت فکر می کردم همه در آرسنال به من، به اندازه توانایی ها و نقشم در تیم، اهمیت نمی دهند، بعد از مصدومیت شش ماهه ام در سال 2004، این احساس برطرف شد.
تیری از آن بازیکنانی بود که شخصیت بسیار نیرومندی دارند. اگر حرفی به نظر راستین می آمد، آن را بر زبان می آورد. می خواست همه مانند او عمل کنند و کم کاری را نمی پذیرفت. بعضی مواقع به خاطر این کارش به دردسر می افتاد اما این کارها لازمه ساخت تیم قهرمان لیگ برتر بود، تیم شکست ناپذیر تاریخ لیگ برتر. البته کار با تیری راحت بود، اما اگر ما عملکرد خوبی نداشتیم، تیری هم از دست ما ناراحت می شد. همیشه می خواست به بالاترین هدف ممکن دست یابد.
احتمالا به همین دلیل است که همه او را به عنوان یکی از برترین بازیکنان تاریخ آرسنال می شناسند؛ اگر نگوییم برترین! به نظرم برای کسب افتخارات آنری، باید عاشق کارتان باشید و آن را با شور و شوق انجام دهید. من همیشه عاشق فوتبال بودم اما هرگز در اوقات فراغتم، نمی نشستم تا بازی تیم های دیگر را ببینم. به نظرم اگر کسی او را خوب نشناسد و چنین رابطه نزدیکی با او برقرار نکند، نخواهد فهمید که وی چقدر آدم باحالی است. یک بازی تاس و مهره ای بود به نام «پریودو» که تیری آن را به ما معرفی کرد و همیشه آن را بازی می کردیم. به خصوص وقتی با اتوبوس به مسافرت می رفتیم. وقتی به من پیشنهاد کرد که این بازی را به کمپ تیم ملی برزیل ببرم، بسیار لذت بردم؛ آن زمان، درگیر جام جهانی 2006 آلمان بودیم. همه بچه های تیم ملی عاشق آن شدند! در نهایت با گل تیری آنری در دور یک چهارم نهایی از آن رقابت ها بیرون رفتیم.
قبل از بازی با تیم ملی فرانسه، یک سوتفاهم پیش آمد. ما درباره یکی از نقل قول های او صحبت کردیم که می گفت: «وقتی یک کودک بودم، می خواستم طی تمام روز فوتبال بازی کنم اما پدرم به من می گفت که اول، باید درس بخوانم». تیری گفت که فکر می کرده که ما در برزیل، به جای مدرسه رفتن، فقط فوتبال بازی می کنیم و به همین دلیل، در آن اینقدر خوب هستیم! متاسفانه برخی از همبازی های من در تیم ملی برزیل، بسیار از این حرف ناراحت شدند و آن را به خود گرفتند. البته من، منظور دیگری را از این جمله برداشت کردم و به نظرم واکنش دیگران به این جمله، کمی احمقانه بود.
آنری جز حقیقت، حرف دیگری نمی زد. اگر کمی دقت می کردیم، می دیدیم که همه ما در برزیل، مدرسه های مان را زود ترک می کردیم تا فوتبال بازی کنیم. ناراحت کننده بود که برزیلی ها عکس العمل هایی منفی به این حرف نشان دادند. ما کشور فوتبال هستیم اما چرا همه بچه های ما در خیابان ها هستند؟ شاید چون آن ها فرصت هایی برابر با بچه ها ثروتمند ندارند. به نظرم ما به این موضوع توجه نداشتیم و تیری آن را به ما نشان داد.
تیری بسیار خاص بود و می توانیم دلیل این خاص بودن را حرکاتش در زمین بدانیم. او اساس موفقیت های ما بود. همیشه توپ را طلب می کرد و اگر زیر فشار بودیم، خیلی سریع توپ را به دست می آورد و آن را از خط دفاع، به خط حمله منتقل می کرد. این کار را در سال 04-2003 بسیار خوب انجام می داد.
دسامبر گذشته من در لندن بودم و توانستم دیداری با تیری داشته باشم. او شانس کار کردن با روبرتو مارتینز و تیم ملی بلژیک را داشت و خوشحالم که در حال حاضر، این شغل را پذیرفته است. می توانم او را ببینم که روزی تبدیل به سرمربی بزرگی می شود. اخیرا پست خود به عنوان مدیر اجرایی پاناتیناکوس را ترک کرده ام و می خواهم دوباره با تیری کار کنم. نمی دانم این کار ممکن است یا نه. شاید در آرسنال با هم همکاری کنیم! باید منتظر ماند و دید.
قسمت‌های دیگر از این سری یادداشت‌ها: •100-91 • 90-81 • 80-71 • 70-61 • 60-51 • 50-41 • 40-31 • 30-21 • 20-11 • 10 (دیوید ژینولا) • 9 (پیتر اشمایکل) • 8 (پاتریک ویرا) • 7 (جانفرانکو زولا) • 6 (سرخیو آگوئرو) • 5 (دیدیه دروگبا) • 4 (دنیس برکمپ) • 3 (اریک کانتونا) • 2 (تیری آنری) • 1 (کریستیانو رونالدو)
