Behzad S.hپرسپولیس درایران تیم قدری هس اما اسیا ملزومات خاص خودش را داره. مشکل بزرگ برانکو و پرسپولیس بارها گفتم اصرار روی پلن اصلی و یکنواختی تاکتیکی هس و نداشتن ی پلن بی موثر هس ک بتونه درمواقع دشوار گره ها را باز کنه. وقتی تیمی باز بازی میکنه یا گل زودهنگامی میخوره پرسپولیس اصولا ی تیم دیگری میشه و فوتبال زیبایی بازی میکنه اما اگه تیمی بیاد و بازی را ببنده و روی ب ضدحملات سریع از کناره ها وعمق بیاره و توپا رو پشت دفاع بندازه کار سخت میشه.خیلی هم سخت میشه.
الان برئال نگاه کنید بخش مهم توانمندی خط حمله رئال بروی تخصص و ارسالهای تونی کروس (و البته مارسلو مودریچ) و سرزنی راموس بیل واران وبقیه مهاجما استوارهس.این بهترین راه جهت گلزنی ب تیمای بسته هس.
افسوس ک پرسپولیس ی بازیکن متخصص توی ترکیب نداره ک بتونه مث مبعلی یا خسرو توی سانتروکرنرها وایستگاهی ها توپای خطرناکی ارسال کنه و گلسازی کنه وگرنه با قاطعیت بیشتری میگفتم این تیم با عبور از مسیر سخت گروهی حتی پتانسیل فینال را هم داره. اما الان باید ب مقداری شانس و اتفاقات مثبت هم در کنار توانمندی تیمی امیدوارباشن. « اصولا در اروپا هم واس رسیدن ب قهرمانی مقداری شانس و جزییات هم مهمه.»
قطعا اگه لخویا باز بازی کنه شانس بهتری پیش میاد اگرچه ازونور باید گفت خط حمله لخویا خیلی مخوفه. الان نقطه ضعف بزرگ پرسپولیس تعداد گلای خورده هس ک از حدود استاندارد خارج هس. واکثرا ردپای گلر توش دیده میشه. برانکو باید ب رادوشویچ میدان بده وتیمش بلحاظ تاکتیکی در دفاع پرتعدادتر و محتاطتر باشه اما ایا چنین اراده ای در کادرفنی وجود داره واس تغییر در دیدگاه و ارنج وتاکتیک تیمی؟ فعلا اینو بعید میدونم !
