طرفداری- دوشنبه، 24 آوریل 2017 و در پی پیروزی 4-1 رم برابر پسکارا، سری آ پر گل هفته تاریخ خود را پشت سر گذاشت؛ اما ایتالیا همیشه به فوتبال دفاعی معروف بوده است. نویسنده گاردین در یادداشتی فلش بکی به کم گل ترین هفته تاریخ سری آ زده است؛ و البته هفته ای که تیم های لالیگایی همتایان ایتالیایی خود را در گل نزدن روسفید کردند!
اولویت اول ما کلین شیت است - prima, non prenderlo - این اولین فرمان کاتناچوست. زمانی که این سیستم تاکتیکی توسط باشگاه‌های ایتالیایی در دهه شصت به شهرت رسید چیزی بسیار پیچیده‌تر از انبوهی مدافع با یک لیبرو پشت سرشان محسوب می‌شد، گل نخوردن هدف کلیدی در عمق قلبِ تیره و کلبی‌مسلک آن بود.
خبرنگار معروف ایتالیایی جیانی بررا اینطور می‌پنداشت که یک بازی بی نقص فوتبال 0 -0 تمام می‌شود و منطقش از این دست بود: گل‌ها عمدتاً نتیجه اشتباهات در برهه‌ای از بازی هستند، از این رو دیداری بدون گل بازی‌ای بدون اشتباهات مورد اشاره است. اشتباهات البته در بازی‌های بدون گل هم پیش می‌آیند، اما نتیجه 0 -0 یعنی در نهایت هیچکدام از آن اشتباهات آنقدر بزرگ نبوده‌اند که منجر به گل و تغییر در نتیجه بازی شود.
تا به امروز هم به صحبت‌های بررا، به چشم اعلام جنگی تمام عیار علیه هنر گلزنی نگاه می‌شود. ولی اینطور نیست، بررا تنها پیش‌بینی میکرد اگر اجرای سیستم‌های مایل به کاتناچو به تکامل و بلوغ می‌رسیدند چه نتیجه‌ای در انتظار می‌بود. با این حال، تقابلی فرهنگی بین هواداران رمانتیک فوتبال که مشتاق سرگرمی بودند و تئوریسین‌های فوتبالی مثل بررا که چشم‌اندازی از خلوص تاکتیکی اگرچه با احتمال آینده‌ای مرگ‌آور را تصویر می‌کردند پیش آمد. هر چه گل زده - یا مجاز به زده شدن - کمتر، بازی بی‌نقص‌تر و هر چه بازی بی‌نقص‌تر می‌شد، به عنوان منبع سرگرمی تقلیل می‌یافت.
پس، بسته به آنکه در کدام سوی فنس هستید: ایتالیا چه زمانی در سری آ در دستیابی به مجموعه‌ای از بی‌نقص‌ترین/فاجعه‌بار‌ترین نتایج نزدیک شد؟ اینها نتایج مسابقات یکشنبه، دوم فوریه 1969 هستند:
- فیورنتینا 0 -0 رم
- اینتر 1 -0 لانروسی
- یوونتوس 1 -0 آتالانتا
- پالرمو 0 -0 کالیاری
- پیسا 1 -1 تورینو
- سمپدوریا 1 -1 میلان
- وارسه 1 -1 بولونیا
- ورونا 1 - 0 ناپولی
کسالت‌بار بودنش نفرت‌انگیز است اما قرینگی نتایجش احترام‌بر‌انگیز. این نُه گل در هشت دیدار، این هفته را به تنها دور بازی‌های تاریخ سری آ بدل کرد که مجموع گل‌های زده‌اش دو رقمی نشد؛ و از آن نُه گل یکی پنالتی بود و یکی هم گل به خودی.
با اینکه فوتبال اسپانیا هیچوقت کاتناچوی خشک را جدی نگرفت، اما باشگاه‌هایش نسبت به نتایجی که این سیستم در ایتالیا به وجود آورده بود غبطه می‌خوردند و این منجر به شیفتی در سطح اول فوتبال اسپانیا به مدلی دفاعی‌تر شد. معادل بی‌نقص/فاجعه رقابت‌های قهرمانی لالیگا این مجموعه نتایج را در پی داشت:
- بارسلونا 4 -0 گرانادا
- لاس پالماس 1 -0 پونتِوِدرا
- سابادل 0 -0 رئال مادرید
- والنسیا 0 -0 مالاگا
- اتلتیکو مادرید 1 -0 رئال زاراگوزا
- رئال سوسیداد 1 -0 الچه
- کوردوبا 0 -0 دپورتیوو لا کرونیا
- اتلتیک بیلبائو 1 -0 اسپانیول
گلباران بارسلونا برابر گرانادا اثر نتایج را کمابیش از بین برد، کاتالان‌ها به تنهایی همان‌قدر گل زدند که 15 تیم دیگر لیگ؛ و تاریخ این هفته رقابت‌ها؟ باز هم یکشنبه، دوم فوریه 1969، زمانی که 32 تیم از ثروتمند‌ترین و پرتماشاگر‌ترین لیگ‌های دنیا روی هم رفته 17 گل به ثمر رساندند؛ فقط یکی از باشگاه‌ها توانست - یا اگر مایلید 'اجازه یافت' - تا بیش از یک بار توپ را به تور بچسباند.
بسته به نقطه نظرتان، این تاریخ خیلی خاص در تاریخ فوتبال، یا روزی بود که 'استراتژی صفر' به بالاترین حد کارکرد تاکتیکی و سازمانی خود رسید یا اینکه حضیضی برای این ورزش بود و لکه‌ای منزجر‌کننده از فقر شایع جاه‌طلبی تهاجمی در این بازی لاتین اروپایی را نمایان کرد.
