سیستم: 1-4-1-4
مربی: پپ گواردیولا
آنالیز:
التهاب پیرامون بازگشت پپ گواردیولا به مربیگری چشمگیر بود؛ هواداران اغلب تیمهای تاپ دنیا آرزو میکردند که پپ تیم آنها را انتخاب کند.
او بایرن مونیخ را انتخاب کرد و بایرن او را، که کنایهآمیز بود چرا که هواداران روتن (Roten) جزو معدود افرادی بودند که از سرمربی خود رضایت کامل داشتند: یوپ هینکس.
هینکس توانست با طراحی یک برنامه کامل تاکتیکی برای هر بازی، تمامی تیمهای موجود در مسیرش را در هم بکوبد و به سهگانه مشهور دست یابد. او میکرو-مدیریت فضا، فاصله بین خطوط و نقاط درگیری با حریف را به سطح جدیدی برد. حتی ماریو گومز به درخواست او نقش منظمی بازی کرد.
سپس او بازنشست شد و گواردیولا به خانه ماری مملو از پیشبینیهای شکست و شبهات وارد شد: این مردی است که هینکس را از جایگاهش "بیرون راند"، اما چطور قرار بود که او کار هینکس را تکرار کند؟
![](https://ts2.tarafdari.com/users/user7004/836241181.jpg)
خب، نیم فصل دوم بوندسلیگا در شرایطی آغاز شد که او اولین مربی تاریخ این لیگ شد که توانست نیم فصل اول را بدون شکست بگذراند.
او 1-3-2-4 هینکس را به یک 1-4-1-4 تبدیل کرد – که منحصر به فرد نیست اما فوق العاده است – و اگر چه با افزودن تعدادی بازیکن جدید آرامش کشتی را در ابتدا به هم زد، اما توانست فرهنگ و ذهنیت برد را حفظ کند.
ماریو مانژوکیچ به عنوان مهاجم هدف دیگر با ارزش محسوب نمیشود، چرا که دی بایرن (die Bayern) حرکت آزاد و مهاجمین پا به توپ را به یک گزینه فیزیکی ترجیح میدهند. میانگین مالکیت 71% آنها در نیم فصل اول نتیجه بازههای فشار بیوقفهای است که در یک سوم پایانی تولید میکنند.
به نظر میرسد ماریو گوتزه شماره 9 کاذب (false nine) منتخب پپ است و تیاگو آلکانترا گذار به تیمی مالکیت-محور را آسان کرد. فیلیپ لام با بازی کردن در خط میانی به بازی خود لایههای جدیدی اضافه کرده و بسیار عالی عمل کرده است.
در کل تقریباً هر کاری که پپ انجام داده درست و عالی عمل کرده اما این نیم فصل امتحان اصلی است: آیا غولهای آلمانی میتوانند از قهرمانی خود در لیگ قهرمانان دفاع کنند؟ تقریباً در حال حاضر این موضوع انتظار میرود.
*قسمت بعدی بروسیا دورتموند.