Arash Blaugranaهمین چند وقت پیش من ژاوی رو که برای بازی با استقلال اومده بود تهران از فاصله ی چند صد متری دیدم ناخودآگاه اشکم سرازیر شد
اصلا مگه میشه گریه نکرد ؟؟
بیش از یک دهه از عمرمو هر هفته برای دیدن بازیهای بارسا صرف کردم و با بالا رفتن سن اسطوره هاش منم سنم زیاد شد
گریه توی این مواقع اصلا چیز عجیبی نیست
بازیکن یا تیمی که سالهاست به پای بازیشون نشستی رو داری از نزدیک میبینی معلومه خوشحالی داره
حالا یکی مثل من با ژاوی ، یکی مثل اون بنده خدا با تیم آلمان
