40. دیکسی دین
ویلیام رالف دین در تاریخ 22 ژانویه 1907 در شهر چیشایر انگلیس متولد شد. او که یک مهاجم بود 12 سال فوق العاده را در اورتون سپری کرد و از وی به عنوان بهترین بازیکن تاریخ اورتون یاد می شود. دین اولین بازیکن تافی ها بود که پیراهن شماره 9 را بر تن کرد و بعدها به اسطوره این باشگاه تبدیل شد. دوران کودکی دین همزمان با جنگ جهانی اول بود. نام دیکسی نام مستعار دوران بچگی دین بود و به همین نام نیز مشهور شد. دین دو بار قهرمانی در لیگ انگلیس و یک بار در جام حذفی انگلیس را به همراه اورتون تجربه کرد و در 16 بازی ملی برای انگلیس 18 گل به ثمر رساند. در هر دو فصلی که اورتون قهرمان شد، دین آقای گل لیگ جزیره شد، یک بار با به ثمر رساندن 60 گل و بار دیگر با زدن 44 گل و این نشان از شم بالای گلزنی این فوق ستاره داشت. وی در 447 بازی با پیراهن اورتون 395 گل به ثمر رساند و با به ثمر رساندن مجموعا 310 گل در لیگ انگلیس ششمین گلزن برتر تاریخ رقابت های باشگاهی پنج لیگ معتبر اروپایی است. مجسمه دین در خارج از استادیوم گودیسون پارک نصب شده است. دین در تاریخ 1 مارس 1980 در سن 73 سالگی بر اثر حمله قلبی در دربی شهر لیورپول میان اورتون و لیورپول در استادیوم گودیسون پارک درگذشت. این اولین بار پس از سال ها بود که دین بازی های اورتون را از نزدیک در گودیسون پارک می دید. بیل شنکلی در خصوص وی گفت: "او در میان اشخاص واقعا بزرگی همچون بتهوون، شکسپیر و رمبرانت قرار دارد."
عکسی ماندگار از دیکسی دین که مجسمه وی بر اساس آن ساخته شد
گل شصتم دیکسی دین که در مقابل آرسنال به ثمر رسید و رکورد وی در لیگ برتر همچنان پابرجاست
تامی جانسون و دیکسی دین در پیراهن تیم ملی انگلیس
مجسمه دیکسی دین در خارج از گودیسون پارک
39. هلموت ران
هلموت ران در تاریخ 16 آگوست 1929 در شهر اسن آلمان متولد شد. وی که به عنوان مهاجم بازی می کرد بیشتر دوران فوتبالش را در تیم شهرش روت ویس اسن سپری کرد و به همراه این تیم یک بار قهرمان لیگ آلمان و یک بار قهرمان جام حذفی این کشور شد تا از وی به عنوان بهترین بازیکن تاریخ روت ویس اسن یاد شود. اوج درخشش هلموت ران به جام جهانی 1954 باز می گردد جایی که 4 گل به ثمر رساند و با زدن دو گل در دیدار فینال در مقابل مجارستان موجبات اولین قهرمانی آلمان غربی در تاریخ جام جهانی را فراهم آورد و وی در تیم منتخب جام جای گرفت. دیدار فینال جام جهانی 54 که به موقعیت افسانه ای ران کمک کرد به معجزه برن مشهور شد، زیرا بسیاری معتقدند قهرمانی در این جام که به بازسازی روحیه ضعیف شده ژرمن ها ناشی از جنگ جهانی دوم کمک فراوانی کرد. ران در جام جهانی 1958 نیز درخشید و به همراه آلمان عنوان چهارمی مسابقات را کسب کرد و با به ثمر رساندن شش گل زده دومین گلزن برتر مسابقات شد و به اولین بازیکنی تبدیل شد که در دو جام جهانی حداقل چهار گل به ثمر می زند و با ده گل زده در مجموع دو جام جهانی سومین گلزن برتر جام جهانی تا سال 1958 بود. وی در 40 بازی ملی 21 گل به ثمر رساند. وی به دلیل قدرت رهبری اش در میدان به "رئیس" معروف شد. وی پسرعموی پدربزرگ کوین پرینس بواتنگ بازیکن سابق باشگاه میلان است. در 11 جولای 2004 و در پنجاهمین سالگرد معجزه برن، مجسمه ای از ران در نزدیکی استادیوم جورج ملچز شهر اسن نصب شد. همچنین خیابانی در شهر اولده به نام وی نامگذاری شده است. سرانجام ران در تاریخ 14 آگوست 2003 دو روز قبل از جشن تولد 74 سالگی اش، پس از سپری کردن یک دوره بیماری طولانی مدت در شهر اسن درگذشت.
گل پیروزی بخش هلموت ران مقابل مجارستان در فینال جام جهانی 54
بازیکنان آلمان پس از قهرمانی در جام جهانی 54 (هلموت ران نفر دوم از سمت چپ)
هلموت ران (چپ) و یوپ پوسیپال (راست) در جشن شادی ژرمن ها پس از قهرمانی در جام جهانی 54
مجسمه هلموت ران در نزدیکی استادیوم جورج ملچز شهر اسن
38. ریکاردو زامورا
ریکاردو زامورا مارتینز در روز 21 ژانویه 1901 در شهر بارسلونا اسپانیا متولد شد. این دروازه بان 186 سانتی متری به سمبل دروازه بانی اسپانیا تبدیل شد. وی کارش را با اسپانیول آغاز نمود، اما بعدها به هر دو تیم بارسلونا و رئال مادرید پیوست. زامورا به دلیل پوشیدن کلاه پارچه ای و پیراهن یقه دار درون زمین مشهور شد و به "مقدس" ملقب شد، کاری که بعدها توسط چندین دروازه بان تقلید شد. او همچنین به دلیل روحیه ورزشکاری و شجاعتش درون دروازه مشهور شد به طوری که در سال 1929 در جریان دیدار اسپانیا در مقابل انگلیس با وجود شکستن جناغ سینه اش به کار خود درون زمین بازی ادامه داد. در آن دیدار اسپانیا با نتیجه 4-3 پیروز شد و به اولین تیم غیربریتانیایی تبدیل شد که موفق به شکست دادن انگلیس در زمین خودش می شود. زامورا به همراه جانپیرو کومبی و فرانتیشک پلانیتسکا یکی از بهترین دروازه بانان جهان پیش از جنگ جهانی دوم بود و از وی به عنوان یکی از بهترین دروازه بانان تاریخ فوتبال یاد می شود. دروازه بانی که به عنوان بهترین دروازه بان قرن بیستم اسپانیا و پنجمین دروازه بان برتر قرن جهان از نگاه IFFHS برگزیده شد. عملکرد فوق العاده وی موجب شد تا عنوان بهترین دروازه بان سال لالیگا به جایزه ریکاردو زامورا نامگذاری شود. بهترین دروازه بان قرن اسپانیا یک شیوه از دفاع کردن خاص را نام گذاری کرده است، یک راه سریع برای دفاع از خود در برابر حملات رقیب. او بازوی خود را خم می کند، رانش را می چرخاند و با ضربه شدید به توپ آن را دور می کند! اگرچه او بعدا متوجه شد که این ژست فنی اختراع خودش نبوده، اما برای همیشه با نام زامورانا شناخته می شود. البته زامورا درون و خارج از زندگی حرفه ای اش با حاشیه های فراوانی همراه بود. گفته می شود وی هر روز کنیاک می نوشید و تا سه بسته سیگار مصرف می کرد. در طول رقابت های المپیک 1920 وی پس از مشت زدن به بازیکن حریف از زمین مسابقه اخراج شد و در راه بازگشت از آن مسابقات به دلیل تلاش برای قاچاق سیگار برگ هاوانا، به زندان و جریمه نقدی محکوم شد. در سال 1922 به دلیل دروغ به مقامات مالیاتی در خصوص دستمزدی که از اسپانیول می گیرد، یک سال از حضور در میادین محروم شد. زامورا به همراه هر سه تیم اسپانیول، بارسلونا و رئال مادرید مجموعا پنج بار قهرمان جام حذفی اسپانیا شد و دو لالیگا نیز به همراه لوس بلانکوس کسب نمود. انتقال 150 هزار پزوتایی وی در سال 1930 از اسپانیول به رئال مادرید، اولین بمب نقل و انتقالاتی فوتبال اسپانیا بود. زامورا 46 بار درون دروازه اسپانیا ایستاد و به همراه این تیم مدال نقره المپیک 1920 را کسب نمود. وی همچنین در مقام مربی اتلتیکو آویاسیون (اتلتیکو مادرید فعلی) موفق شد دو بار عنوان قهرمانی لالیگا را کسب نماید. زامورا سرانجام در 8 سپتامبر 1978 در سن 77 سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
ریکاردو زامورا دروازه بان افسانه ای که در هر دو تیم بارسلونا و رئال مادرید بازی کرد
زامورا در اسپانیول
جدال ریکاردو زامورا و دیکسی دین دو ستاره فقید فوتبال
زامورا با آن پوشش را اولین بازیکن محبوب رسانه ها می دانند
37. واوا
ادوالدو جیزیدیو نتو ملقب به واوا در 12 نوامبر 1934 در شهر رسیف دیده به جهان گشود. او که به عنوان یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال برزیل شناخته می شود به "سینه فولادی" معروف بود، بازیکنی که کارش را به عنوان دروازه بان در باشگاه اسپورت رسیف آغاز نمود، پس از انتقال به واسکوداگاما، فلاویو کوستا سبک بازی وی را تغییر داد و وی را تبدیل به یک مهاجم بزرگ کرد. واوا که بیشتر دوران فوتبالش را در واسکوداگاما و اتلتیکو مادرید سپری کرد، واوا که در 20 بازی ملی 15 گل به ثمر رسانده بود، دو بار به همراه برزیل فاتح جام جهانی شد. وی در دو جام جهانی 1958 و 1962 موفق شد همراه با سلسائو قهرمانی در جام جهانی را جشن بگیرد. وی همچنین در هر دو فینال موفق به گلزنی شد و به اولین بازیکنی بدل شد که در دو فینال جام جهانی گلزنی می کند. پله، پل برایتنر و زین الدین زیدان دیگر بازیکنانی هستند که چنین افتخاری کسب کرده اند. وی در جام جهانی 1962 با به ثمر رساندن چهار گل، یکی از شش بازیکنی بود که به طور مشترک عنوان آقای گلی مسابقات را کسب نمود و در تیم منتخب جام قرار گرفت و با 9 گلی که در دو جام جهانی به ثمر رساند لقب "شیر جام جهانی" را گرفت. واوا در 19 ژانویه سال 2002 به دلیل سکته قلبی درگذشت و در قبرستان سان فرانسیسکو ده پائولا ریو دو ژانیرو به خاک سپرده شد. پس از مرگ وی فرناندو هنریکه کاردوسو رییس جمهوری وقت برزیل گفت: "مرگ واوا شکاف عظیمی در فوتبال برزیل ایجاد نمود. وی گلزنی بی نظیر، الگویی در فوتبال و سرشار از عشق و شور و احساسات بود."
از راست به چپ: پله، دی دی و واوا پس از قهرمانی در جام جهانی 1958
یکی از مشهورترین تصاویر ثبت شده در تاریخ جام جهانی: واوا خوشحال از گلزنی در فینال جام جهانی 1962
از راست به چپ: ماریو زاگالو، واوا، پله، دی دی و گارینشا (پنج ستاره برزیل فاتح دو جام جهانی 1958 و 1962)
واوا، پله، آلتایر و دی دی بر روی جلد مجله اکیپ
عکس یادگاری واوا ستاره اتلتیکو مادرید در کنار دو هم تیمی اش در تیم ملی برزیل در دیدار مقابل بوتافوگو (دی دی و گارینشا)
36. سر تام فینی
توماس فینی در روز 5 آوریل 1922 در شهر پرستون انگلیس به دنیا آمد. تام فینی که در پست وینگر بازی می کرد یکی از معدود بازیکنان تک باشگاهی تاریخ فوتبال است که تمامی دوران فوتبالش را در باشگاه شهرش پرستون سپری نمود و به همراه این تیم دو بار نایب قهرمان لیگ انگلیس شد و مجموعا 569 بار پیراهن پرستون را بر تن نمود. در سال 1961 به دلیل انجام کارهای خیریه، از امپراطوری انگلیس لقب سر را دریافت نمود. فینی در سنین نوجوانی بازیکنی ضعیف و لاغر اندام بود به طوری که در 14 سالگی فقط 145 سانتی متر قد داشت. مدتی پس از پیوستن به پرستون نورث اند جنگ جهانی دوم شروع شد و به ناچار مسابقات فوتبال متوقف گردید. به اصرار پدرش وی شغل خانوادگی یعنی لوله کشی را پیشه گرفت، اما پس از جنگ جهانی دوم، به عنوان یک فوتبالیست حقوقی 14 پوندی در یافت می کرد و به "لوله کش پرستون" ملقب شد. تاثیر و نفوذ وی در پرستون نورث اند به حدی شد که به وی و دیگر بازیکنان تیم لقب "یک لوله کش و 10 ابزارش در زمین" را دادند. وی دو بار عنوان بهترین بازیکن لیگ انگلیس را کسب نمود. 28 روز پس از اولین بازی اش برای پرستون در لیگ موفق شد برای اولین بار پیراهن تیم ملی انگلیس را در دیدار مقابل ایرلند شمالی بر تن کند و پیروزی 7-2 حاصل شود، روزی که فینی از آن به عنوان "روز افتخارش به عنوان یک فوتبالیست" نام می برد. او در طول 13 سال حضور در تیم ملی انگلیس 76 بازی انجام داد و 30 گل به ثمر رساند و رکورد 51 پیروزی را ثبت نمود. در اکتبر سال 1958 با به ثمر رساندن سی امین گل ملی اش به بهترین گلزن تاریخ تیم ملی انگلیس تبدیل شد، رکوردی که توسط سر بابی چارلتون شکسته شد. مجسمه تام فینی در موزه فوتبال ملی در شهر پرستون نصب شده است. فینی در 14 فوریه 2014 به دلیل نامعلومی در سن 91 سالگی درگذشت. بازیکنی که از وی به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ انگلیس نام برده می شود.
تام فینی در سن 11 سالگی
یکی از معروفترین عکس های تاریخ فوتبال انگلیس که مجسمه تام فینی بر اساس آن ساخته شد
فینی در کنار همسرش و دریافت عنوان OBE در سال 1961
مجسمه سر تام فینی در موزه فوتبال ملی در شهر پرستون
دیو ویلان فوتبالیست سابق انگلیس، تام فینی را به عنوان یک جنتلمن واقعی توصیف می کند و توضیح می دهد که در اولین بازی اش برای بلکبرن پس از بهبود شکستگی پایش، او مامور مهار فینی در دیدار دوستانه پیش فصل در سال 1962 بود. فینی گفت: "تو بسیار بدشانسی هستی و من قصد ندارم تو را مشغول کنم و می خواهم از طریق بازی امروز شانس بازگشت به ترکیب اصلی را پیدا کنی."
بیل شنکلی در خصوص فینی می گوید: "تام فینی در هر تیمی، در هر مسابقه ای و در هر سنی بازیکنی بزرگ بود، حتی اگر با پالتو بازی می کرد. وی بزرگترین فوتبالیستی است که تاکنون بازی کرده است." این در حالیست که سر استنلی متئوس وی را با دیگو مارادونا، پله، جورج بست و آلفردو دی استفانو مقایسه می کرد.
تام فینی اولین فوتبالیست انگلیسی که دو بار بهترین بازیکن سال جزیره شد
35. خوزه ناسازی (اروگوئه)
خوزه ناسازی یارزا در تاریخ 24 می 1901 در شهر مونته ویدئو دیده به جهان گشود. از خوزه ناسازی به عنوان یکی از بهترین مدافعین کناری تاریخ فوتبال نام برده می شود. وی که ملقب به ژنرال بزرگ است، به نظر بسیاری بهترین بازیکن تاریخ فوتبال اروگوئه است، بازیکنی که طی سال های 1923 تا 1930 همراه با اروگوئه موفق به کسب عنوان قهرمانی در دو دوره المپیک، سه دوره جام ملت های آمریکای جنوبی و اولین دوره جام جهانی شد و در سال 1935 عنوان قهرمانی جام ملت های آمریکای جنوبی را تکرار نمود. وی که دو بار عنوان بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی را کسب نمود، در سال 1930 به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی برگزیده شد و نقش بسزایی در قهرمانی اروگوئه در این مسابقات ایفا نمود. ناسازی 41 بار برای تیم مل اروگوئه به میدان رفت و در فوتبال باشگاهی اغلب در باشگاه های بلاویستا و ناسیونال عضویت داشت و دو عنوان قهرمانی در لیگ اروگوئه حاصل تلاش وی بود. ناسازی را یک مدافع قدرتمند وصف می کنند که هم از سرعت بالایی برخوردار بود و هم به خوبی دفاع را پوشش می داد و در واقع یک پشتیبان و رهبر ذاتی بود. خوزه ناسازی عاقبت در تاریخ 17 ژوئن 1968 در مونته ویدئو جان به جان آفرین تسلیم گفت.
خوزه ناسازی
خوزه ناسازی (نفر چهارم ایستاده از چپ) به همراه اروگوئه فاتح المپیک
خوزه ناسازی (سمت چپ) کاپیتان تیم ملی اروگوئه در فینال جام جهانی 1930 و ژان لانگنوس داور مطرح بلژیکی
دیدار فینال جام جهانی 1930
عکس یادگاری در کنار خوزه ناسازی
34. نیلتون سانتوس
نیلتون دوس سانتوس در تاریخ 16 می 1925 در شهر ریودوژانیرو برزیل متولد شد. از وی به عنوان یکی از بهترین مدافعان چپ تاریخ فوتبال یاد می شود و برزیلی ها وی را بهتر از روبرتو کارلوس می دانند. یک بار وی گفت: "من به بازیکنان امروزی بابت پولی که می گیرند، هرگز غبطه نمی خورم، بلکه حسرتم به خاطر آزادی آن ها در نفوذ کردن به سمت دروازه حریف است." نیلتون سانتوس تمامی دوران فوتبالش را در باشگاه بوتافوگو سپری کرد، 718 بار برای این تیم به میدان رفت و رکورددار بازی در بوتافوگوست. استادیوم باشگاه بوتافوگو به نام وی نامگذاری شده است و در سال 2009 مجسمه ای از سانتوس در بخش غربی استادیوم نصب شده است. به دلیل دانش فراوانش از ورزش فوتبال به "دائرةالمعارف" مشهور شد. او در هر دو زمینه دفاع و حمله یک بازیکن کلاس جهانی بود و از تکنیک بسیار خوبی نیز برخوردار بود. نیلتون سانتوس که سابقه حضور در چهار جام جهانی را در کارنامه دارد، در دو جام جهانی 1958 و 1962 موفق شد همراه با برزیل عنوان قهرمانی جام جهانی را کسب نماید و گل فوق العاده اش در مقابل اتریش در جام جهانی 1958 بسیار مشهور شد. توپ ربایی اش از میانه میدان، یک و دویی زیبا و در نهایت یک ضربه حرفه ای درون دروازه حریف. (ویسنته فیولا سرمربی برزیل اصرار داشت که وی نفوذ نکند، اما این گل موجب شد که آن را فراموش کند.) وی در 75 بازی ملی 3 گل به ثمر رساند، در تیم منتخب جام جهانی 1958 جای گرفت. در تیم منتخب قرن بیستم به عنوان بهترین مدافع چپ قرار گرفت و در میان 125 بازیکن زنده برتر تاریخ از نگاه پله نیز قرار داشت. نیلتون سانتوس در جایگاه نهم بهترین بازیکنان برزیل در قرن بیستم به انتخاب IFFHS قرار گرفت و نامش در موزه مشاهیر برزیل قرار گرفته است. سانتوس که در سال های آخر عمرش به بیماری آلزایمر گرفتار شده بود، عاقبت در تاریخ 27 نوامبر 2013 در سن 88 سالگی به دلیل عفونت ریه در شهر زادگاهش درگذشت. او چهارمین عضو قهرمان جام جهانی 1958 بود که ظرف چند ماه درگذشتند. پیش از وی ژالما سانتوس در جولای 2013 و گیلمار دوس سانتوس و نیوتون ده سوردی در آگوست 2013 چشم از جهان فروبستند.
نیلتون سانتوس رکورددار بازی در بوتافوگو
ایوانوف شاهد ضربه قیچی برگردان نیلتون سانتوس
یکی از زیباترین تصاویر ثبت شده در تاریخ جام جهانی: پله جوان در آغوش نیلتون سانتوس پس از قهرمانی در جام جهانی 58
مجسمه ای نیم تنه از نیلتون سانتوس در باشگاه بوتافوگو
مجسمه نیلتون سانتوس در استادیوم نیلتون سانتوس بوتافوگو
33. فلورین آلبرت
فلورین آلبرت در روز 15 سپتامبر 1941 در شهر هرتسگسانتو مجارستان به دنیا آمد. این مهاجم بزرگ فوتبال مجارستان که به "امپراطور" ملقب شد، یکی از شیک پوش ترین بازیکنان تمامی ادوار فوتبال است. آلبرت یکی از معدود بازیکنان تک باشگاهی تاریخ فوتبال است، بازیکنی که تمامی دوران فوتبالش را در باشگاه فرانس واروش سپری کرد و طی 16 سال حضور در این باشگاه، چهار قهرمانی لیگ، یک قهرمانی جام حذفی و یک قهرمانی جام بین شهرها را به دست آورد. آلبرت برای اولین بار در سن 11 سالگی راهی آکادمی جوانان فرانس واروش شد و پس از شش سال به تیم اصلی فرانس واروش اضافه شد و مجموعا 22 سال در تمامی رده های سنی فرانس واروش بازی کرد. در 537 بازی برای فرانس واروش موفق شد 383 گل به ثمر رساند. استادیوم فرانس واروش به نام فلورین آلبرت نامگذاری شده است. فلورین آلبرت در سطح ملی نیز بسیار خوش درخشید و در 75 بازی ملی 31 گل به ثمر رساند. وی به مجارستان کمک کرد مدال برنز المپیک 1960 و یورو 64 را کسب نماید، اما در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 62 از دور مسابقات کنار رفت. در مسابقاتی که آلبرت با چهار گل مشترکا عنوان آقای گلی را کسب نمود. وی در جام جهانی 66 نیز خوش درخشید و در جدال در مقابل برزیل که از آن به عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ جام جهانی نام برده می شود به کشورش کمک کرد 3-1 پیروز شود و در نهایت در تیم منتخب جام جای گرفت. در آن دیدار آلبرت توسط هواداران ایستاده تشویق شد و عملکرد وی به نحوی بود که هواداران غیبت پله را فراموش کردند. آلبرت یکی از بهترین بازیکنان دهه 60 فوتبال اروپا بود و در سال 1967 عنوان بهترین بازیکن سال اروپا را کسب نمود. در 27 اکتبر سال 2011 پس از انقباض عروق تحت عمل جراحی قرار گرفت، اگر چه اعلام شد که عمل وی موفقیت آمیز بوده است اما در شامگاه 31 اکتبر دچار حمله قلبی قرار گرفت و به ملکوت اعلی پیوست.
جدال فلورین آلبرت و لو یاشین
آلبرت بهترین بازیکن اروپا در سال 1967
سال 1967 برای آلبرت خوش یمن بود چرا که پسرش متولد شد
فلورین آلبرت شیک پوش (سمت راست) در کنار کالمان میسوی
فلورین آلبرت در کنار استادیوم خانگی فرانس واروش که به نام وی نامگذاری شده است
سپ بلاتر در خصوص آلبرت گفت: "آلبرت یک فوتبالیست بسیار شیک با مهارت فوق العاده و کنترل توپ عالی بود. کیفیت بالایش موجب شده بود همواره مورد احترام حریفان باشد. من عملکرد بسیار پرشور او در جام جهانی 1966 در مقابل برزیل را به یاد می آورم که توسط هواداران انگلیسی تشویق شد."
32. کارلوس آلبرتو
کارلوس آلبرتو تورس در 17 جولای 1944 در ریودوژانیرو به دنیا آمد. وی یکی از بهترین مدافعان راست تاریخ فوتبال است و کاپیتان برزیل در راه قهرمانی در جام جهانی 1970 بود و گل چهارم را در فینال آن جام به ثمر رساند. کارلوس آلبرتو بیشتر دوران فوتبالش را در سه باشگاه فلومیننزه، سانتوس و نیویورک کاسموس سپری کرد. وی در 19 سالگی به فلومیننزه پیوست و به دلیل تکل های فوق العاده اش، قدرت بازیخوانی، کنترل توپ عالی و توانایی هایش در دریبل و بازیسازی که در آن زمان در مدافعان به ندرت دیده می شد، مشهور شد. سپس در سال 1966 به سانتوس جایی که پله در آن عضویت داشت نقل مکان کرد. وی در اواخر دوران فوتبالش به همراه پله راهی آمریکا و تیم نیویورک کاسموس شد. کارلوس آلبرتو در 53 بازی ملی 8 گل به ثمر رساند و در تیم منتخب جام جهانی 1970 قرار گرفت. وی همچنین به عنوان بهترین مدافع راست قرن بیستم برگزیده شد و در میان 125 بازیکن زنده برتر تاریخ به انتخاب پله حضور داشت. کارلوس آلبرتو در موزه مشاهیر برزیل عضویت دارد. آلبرتو در 25 اکتبر 2016 به دلیل حمله قلبی در ریودوژانیرو درگذشت.
کارلوس آلبرتو در تیم سانتوس
خوشحالی کارلوس آلبرتو پس از گلزنی در فینال جام جهانی 1970 مقابل ایتالیا
کارلوس آلبرتو و جام ژول ریمه که برای همیشه به برزیل رفت
کارلوس آلبرتو و کاپ جام جهانی در مرور زمان
کارلوس آلبرتو در کنار فرانتس بکن باوئر در نیویورک کاسموس؛ سر بابی مور و محمد علی کلی نیز در تصویر مشاهده می شوند
قدرت رهبری کارلوس آلبرتو بی نظیر بود به نحوی که در جام جهانی 1970 وی جلوتر از پله بازوبند کاپیتانی برزیل را بر بازو بست. گالوا بوئنو یکی از گوینده های مشهور برزیل در خصوص کارلوس آلبرتو گفت: "ما هرگز کسی را به قدرت رهبری کارلوس آلبرتو آن هم در آن نسل فوق العاده فوتبال برزیل نداشته ایم و کسی از این لحاظ حتی نزدیک وی نمی شود. ظهور یک کارلوس آلبرتو تورس دیگر غیرممکن است."
31. لئونیداس
لئونیداس داسیلوا در تاریخ 6 سپتامبر 1913 در ریودوژانیرو متولد شد. از وی به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان در نیمه اول قرن بیستم نام برده می شود. لئونیداس که به عنوان مهاجم بازی می کرد در دو جام جهانی 1934 و 1938 در ترکیب برزیل به میدان رفت و با توجه به چابکی اش لقب "الماس سیاه" و با توجه به قابلیت ارتجاعی اش لقب "مرد لاستیکی" را گرفت. لئونیداس در باشگاه های فراوانی بازی می کرد و در تمامی باشگاه هایش درخشید. اوج بازی لئونیداس در دو باشگاه فلامینگو و سائوپائولو بود. لئونیداس را به عنوان خالق ضربه قیچی برگردان در فوتبال می شناسند، هر چند برخی معتقدند که این ضربه توسط پترونیلیو ده بریتو دیگر بازیکن برزیلی خلق شد و لئونیداس فقط آن را کامل کرد. اولین بار در تاریخ 24 آوریل 1932 در دیدار بین بونسوکسو و کاریوکا از این روش استفاده نمود. در فلامینگو تنها یک بار در سال 1939 مقابل ایندیپندنته از آن استفاده نمود و در سائوپائولو نیز دو بار این روش وی منجر به گل شد که مشهورترین گلش به پیروزی 8-0 در مقابل یوونتوس در 13 نوامبر 1948 باز می گردد. اوج هنرمندی لئونیداس به جام جهانی 1938 باز می گردد که به همراه برزیل عنوان سومی مسابقات را کسب نمود. وی در آن مسابقات آقای گل جام شد و در تیم منتخب مسابقات قرار گرفت و همچنین عنوان بهترین بازیکن جام را به دست آورد. وی در این مسابقات با استفاده از ضربات قیچی برگردان خود بارها هواداران را به وجد آورد. زمانی که وی از این هنر خود استفاده می کرد داوران متحیر شده بودند که آیا این حرکت وی مطابق قوانین خطاست یا خیر و گل وی را مردود اعلام نمودند. لئونیداس در 37 بازی ملی 37 گل به ثمر رساند و آمار بسیار خوبی از خود به جای گذاشت. لئونیداس تا زمان ظهور پله و گارینشا بت فوتبال برزیل بود و حتی عده ای معتقد بودند وی از پله بهتر بود، اما به دلیل اینکه بازی های وی از تلویزیون پخش نمی شد، نمی توان در این خصوص اظهارنظری نمود. پس از دوران فوتبالش به عنوان مفسر به فعالیت پرداخت. او در 24 ژانویه سال 2004 در سن 90 سالگی در کوتیا به دلیل عوارض ناشی از بیماری آلزایمر که از سال 1974 به آن مبتلا شده بود، درگذشت.
لئونیداس اولین سوپراستار فوتبال برزیل
لئونیداس را خالق ضربات قیچی برگردان می دانند و این مشهورترین عکسی است که از وی به جا مانده است.
لئونیداس در کنار تعدادی از هوادارانش در جام جهانی 1938
تیم ملی برزیل در مقابل لهستان در جام جهانی 1938 (لئونیداس نفر سوم از چپ)
50 ستاره فقید تاریخ فوتبال (بخش اول)
