طرفداری- تنها ساعاتی تا تحویل سال 1396 و بهاری دوباره. ما، گروه تحریریه وبسایت ورزشی طرفداری، سخنی کوتاه داشته ایم با شما عزیزان. پیشاپیش سال جدیدتان مبارک باد.قبل از هر حرفی به همکارانم خسته نباشید میگم. همتون بی نظیر هستید. نمیشه اسم و برد و یکی یکی تشکر کرد. از همه تشکر می کنم.
سمیرا عبادی (نویسنده و سردبیر بخش داخلی):
سلام. حالتون خوبه؟
بالاخره بعد سه سال تونستم تو یه خبر، خیلی راحت حرفام و بزنم. دوست ندارم در مورد اتفاقات ورزشی و فوتبالی 95 بنویسم. به اندازه کافی یک سال کامل از ورزش گفتیم...یک سال دیگر هم تمام شد با تمام خوبی ها و بدی هاش! برای بعضی ها خوبی هاش زیاد بود، برای برخی هم بدی هاش! اگه بگم 70 درصد سال 95 و سایت پیش شما بودم، 30 درصدش و پیش خانواده، باور می کنید؟ چه شب هایی که تا شش صبح بیدار بودیم و خبر می نوشتیم، چه روزایی که به خاطر بازی های لیگ، بیخیال عروسی و مهمونی و تفریح شدیم. واسه چی؟ فقط به خاطر شما ها که راضی باشید. دیگه شدیم عین یه خونواده! اصلا طرفداری با شماها معنا پیدا کرده! مرسی که بودید و هستید.
ممنون از مدیریت سایت که به من اعتماد کردند و شدم سردبیر بخش داخلی، بخشی که شده زندگیم! مرسی آقای جنت خواه که مارو کنار هم جمع کردید.
سال 95 برای من تا شهریور بد بود، شهریور تا الان خوب بود. یه آرشیو قوی گیف نویر هم دارم که زحمتشو همکارم اقا مصطفی کشیده. انشالله تو سال جدید بیشتر شه😀
حالا باز هم روزهای به ظاهر عید و خوشی. روزهای آرزو کردن و بعدها فراموشی. روز های ظاهرا مصالحه و آشتی و دید و بازدید و گل و ماچ ولی در دل غوغای خرید و هزینه و کسری مالی و یک سال دیگر پیر شدن... یک سال دیگر هم با تمام خوبی ها و بدی هایش گذشت و یکسال دیگر با تمام بدی ها و خوبی هایش استارت خواهد خورد. در این بین تنها چیزی که واقعا ارزش دارد، بهار درون و دل آدم هاست. امیدوارم به جای لبخند و خوشحالی بیرون، به جای نقش بازی کردن، دلتان بهاری شود. نود و شیشتان پر از عشق، آرامش، اتفاق خوب و موفقیت. در این بین سعی کنید دیگران را هم دریابید!
آرزو می کنم سال بهتری از سال پیش داشته باشید و تا می تونید خوشبخت باشید و از موقعیت ها تون بهترین استفاده ها رو بکنید. شاید آخرین سال باشد که مهمان گندم و آب و خاک ایم!
آرزوی خودمم دیدن نویر تو سال 96 :D
حسین خسروی(مسئول بخش گرافیک سایت):
سلام به همه کاربرای دوست داشتنیِ طرفداری. دیگه می دونید من نویسنده نیستم و نمی تونم عین بقیه انشا بنویسم:D
فقط سال نو رو بهتون تبریک می گم. آرزو می کنم سالی بهتر از همیشه داشته باشید. قدر همدیگه رو بدونید و خدا رو هم فراموش نکنید.
سجاد ساوری(نویسنده):
سلام، پیشاپیش سال نو رو به کاربران عزیز طرفداری تبریک می گم. امیدوارم تمام دوستان به آرزو هاشون برسند، خود من هم به آرزو هام برسم 😁. تو این مدت همیشه سعی کردیم بخش ایران بهترین باشه که خدارو شکر در سال 95 این بخش پیشرفت چشمگیری داشت و امیدوارم سال 96 پیشرفت خیلی بیشتر بشه. گاهی گله هایی به بخش ایران از طرف کاربران میشه که امیدوارم کم کم اونا هم رفع بشن. سال خوبی رو واسه همتون آرزو می کنم.
فرزام حائری(نویسنده):
مرسوم این هست که در آستانه شروع سالِ جدید برای بقیه آرزوی سال خوبی داشته باشیم. من هم آرزو می کنم همه در سال 96 اتفاقات بهتری رو به نسبت سال 95 تجربه کنند. تلاش کنن برای چیزی که می خوان، رویایی که دارن و هدفی که توی زندگیشون هست چون این با ارزشترین کاری هست که یک انسان میتونه انجام بده
از لحاظ فوتبالی هم امیدوارم سال بهتری رو نسبت به 95 داشته باشیم و سالی باشه که تلخی هایی مثل فوت منصورخان نداشته باشه. هر چند 95 نقاط عطفی مثل درخشش تیم ملی فوتسال هم داشت. استقلال هم روند رو به رشدی با منصوریان داره و همه ما هوادارهاش امیدواریم به روزهای بزرگی که خیلی دور نیست. در خصوص تیم مورد علاقه خارجی هم یعنی یوونتوس باید بگم امیدوارم آینده همچنان براش روشن باشه. برعکس سال های قبل که لیگ قهرمانان رو به لیگ ترجیح می دادم، امیدوارم امسال تحت هر شرایطی یووه اسکودتو رو بگیره و با 6 قهرمانی پیاپی برای همیشه جاودانه و یگانه بشه. اروپا هم که شد چه بهتر
در کل آرزوی سالی شاد، پر از موفقیت و خنده رو برای همه دوستان و عزیزان آرزومندم.
فواد بغلانی(نویسنده):
سال 95 هم با تمام خوبی و بدی هاش به ایستگاه پایانی رسید. هر سالی برای خودش اتفاقات تلخ و شیرین زیادی داره، اتفاقات تلخ و شیرینش برای تقریبا یکسان بود، شیرین ترین اتفاقش شاید حضور در سایت طرفداری بود و آشنایی با رفقایی که الان تبدیل به دوست داشتنی ترین آدمای زندگیم شدن و البته شروع یه تجریه خاص که برام لذت بخش بوده، در نهایت امیدوارم سال 96 سالی پر بار، پر از موفقیت و شادی برای همه باشه و خاطرات شیرینش بیشتر تو ذهن همه بمونه تا خاطرات تلخش...
احسان ولی دوست(نویسنده):
95 هم تموم شد، یک سال پیرتر شدم، رفتم تو 22، ایشاالله تو همین سال جدید لیسانس رو می گیریم و میرم خدمت سربازی.
هرکس میخونه این نوشته هارو ایشالله سلامت باشه، خودش و خانوادش، هیچی بهتر از سلامتی نیست و با توجه به یه اتفاق کوچیک که تو سال 95 برام افتاد و مجبور شدم بستری بشم بیمارستان، سلامتی بزرگترین و بهترین چیزیه که می تونم برا دوستان و هموطنانم آرزو کنم.
در بعد ورزشی که باید بگم، بعد از رفتن سرالکس فرگوسن به شخصه سال های بسیار سختی رو پشت سر گذاشتم و این مدت دوستانم هم کم اذیتم نکردن. خداروشکر منچستر هم با اومدن ژوزه خان بهتر و بهتر شده و ایشالله این فصل رو هم با قهرمانی لیگ اروپا تموم می کنیم و فصل بعد مطمئنم قهرمان لیگ برتر می شیم و دیگه وقتشه تا بازم طرفدارای منچستریونایتد,تو سطح اول فوتبال اروپا برا همه کری بخونن.
هیچی نیستم,ولی به امید خدا و با یاری خودش,ادامه میدم و به زندگی امیدوارم
چیزی برای گفتن ندارم,GGMU❤️❤️❤️
رضا حسین زاده(نویسنده):
سلام و درود به بهترین و برترین و فوتبال فهم ترین فارسی زبانان دنیا.
یک سال دیگر گذشت و شاید افسوسش ماند برای نیما که گفت، دنیا همین یک بهار و یک تابستان و یک پاییز و یک زمستانی است که دیده اید بقیه زندگی تکرار همین است، اما خب جملاتش در عین زیبایی ادبی، اشتباه بودند، دنیا روز به روز در حال تغییر و تحول است، این را شما فوتبالی ها بهتر از هر کس می فهمید، باخت ها، برد ها، شکست ها و پیروزی ها، سقوط و صعود ها و در نهایت قهرمانی ها، هیچ کدام از این ها ثابت نیست، دنیایی را که هرلحظه و هرجا بسیار کودکانه برایم اتفاق تازه ایی رو می کند را چگونه جدی بگیرم و تعصب داشته باشم؟ حال چه اتفاقات کوچک و بزرگ زندگی، چه برد و باخت های فوتبالی، تمام این ها و می آیند و می روند و باز هم بهترین جمله کلیشه ایی دنیا و اینکه انچه می ماند ما هستیم و شما و تمام دوستی ها و رفاقت هایمان. امیدوارم در مدتی که در خدمت شما بودم، تونسته باشم به نحو احسن کارم رو انجام بدم و از من راضی بوده باشید و امیدوارتر که آینده نیز چنین باشد.
مجتبی خیلاپور(نویسنده):
باز هم یه سال گذشت. این سه چهار سال اخیر قشنگ گذر زمان رو حس می کردم. حس می کردم که چطور سنم داره بالاتر میره و چه تجربیاتی به دست آوردم و مهم تر از همه چه تغییراتی نسبت به 365 روز پیش داشتم. واقعیت امر اینه که واسه من نو شدن سال چیز خاصی نیست. قراره چه اتفاقی بیفته بین روز آخر اسفند و اول فروردین؟ هیچی همون شب دوباره صبح میشه. البته جنبه ناامیدی مسئله نیست. بیشتر منظورم اینه که عید شدن و نو شدن و مهم تر از همه اینکه منتظریم اتفاق خاصی بیفته یک مقدار حداقل برای من بی معنیه. تنها چیزی که توی این موضوع می تونم بهش فکر کنم اینه که سال آینده همین روز آدم بهتری شده باشم، اخلاق و رفتارهای بهتری داشته باشم، یک قدم توی زندگی و هدف هام پیشرفت کرده باشم و ... این آرزوی من نه تنها واسه خودم بلکه واسه همه کساییه که این متن رو خوندن.
رضا غیاثی(نویسنده):
سال 95 چه خوب چه بد به ثانیه های آخرش رسید. امسال هم مانند هر سال پر از اتفاقات خوب و بد ورزشی و غیر ورزشی بود؛ حق کشی آشکار بهداد سلیمی در المپیک، اولین مدال بانوان ایرانی در المپیک، فریاد های از ته دل و غیورانه کیانوش رستمی پس از قطعی شدن طلا، پیروزی لحظه آخری برابر قطری ها در ورزشگاه آزادی، تشویق بازیکنان پرسپولیس توسط هواداران پرسپولیس پس از نرسیدن به جام قهرمانی، اشک ها و لبخند های دربی 82 و 84، معجزه نیوکمپ، رفتن مهرداد اولادی و منصور پورحیدری و چندین تن دیگر از پیشکسوتان و هزاران اتفاق شیرین و تلخ دیگر که در این پست جای نمی گیرد، همه و همه دست به هم دادند تا اتفاقات ورزشی سال 95 هم در تقویم ماندگار شوند. از ورزش هم که بگذریم امیدوارم اتفاقات سال 95 برای همه ایرانی ها به خوبی رقم خورده باشه و در سال جدید نیز سلامتی و موفقیت بیش از پیش در کنار عزیزان برای همه آرزومندم.
یک بار دیگه سال نوتون مبارک🌷🌹
مراقب خودتون باشید، قدر خونواده به خصوص مادراتون و بدونید
می ریم که یک سال دیگه کنار هم باشیم تو طرفداری، بهتر از سال گذشته.
