طرفداری - فوتبال از سال 1992 آغاز نشد اما فوتبال انگلیس از آن زمان، تغییرات زیادی به خود دید. از آن سال تاکنون، بازیکنانی از 105 کشور مختلف خارج از بریتانیا، به لیگ برتر آمده اند.
خیلی از این بازیکنان، تاثیر زیادی در تاریخ تیم ها و لیگ انگلیس گذاشته اند و قصد داریم در سری یادداشت هایی دنباله دار، به بررسی برترین بازیکنان خارجی تاریخ لیگ برتر بپردازیم.
40. برد فریدل
ثبات فریدل در فوتبال انگلیس مثال زدنی است. در سال 1997 به لیورپول آمد اما دوران موفقی را در آنفیلد نگذراند و سه فصل بعد، راهی بلکبرن شد.
خیلی ها انعطاف فیزیکی او را مورد ستایش قرار می دهند اما باید استحکام روحی و روانی او را نیز تحسین کرد. فوتبال خیلی از دروازه بان ها با شکست های زودهنگام نابود شد اما وضعیت فریدل بسیار آموزنده است. او شهرتش را دوباره به دست آورد و هشت سال موفق را در این تیم گذراند تا بالاخره راهی استون ویلا و در نهایت تاتنهام شود. حتی برای یک دروازه بان، هشت سال حضور مداوم در لیگ برتر، بین سال های 2003 تا 2012 فوق العاده است.
39. آرین روبن
روبن بیرون از انگلیس آنقدر پیشرفت کرد که دیگر نتوان درخشش او را در استمفورد بریج به خاطر آورد. این روزها روبن مجموعه ای از اقدامات همیشگی را اجرا می کند، توپ را به سمت راست می برد، ناگهان به میانه میدان تغییر مسیر می دهد و گل. در چلسی اما خیلی قابل پیش بینی نبود. حرکت هایش در آن موقع بسیار غیرقابل پیش بینی و تعجب برانگیز بودند؛ برای اثبات این حرفم می توانم به گل او برابر نوریچ اشاره کنم. شاید بعدها در رئال مادرید و بایرن مونیخ بازیکن بهتری شد اما فردگراتر نیز شد.
38. مارک اوورمارس
او را برای سرعت و دید خوبش به سوی دروازه حریف خریدم.
این صحبت های آرسن ونگر درباره مرد هلندی است، مردی که در تابستان 1997 به جمع توپچی ها اضافه شد. مانند اکثر هم تیمی هایش، چند ماه طول کشید تا با فوتبال انگلیس آشنا شود اما کمی بعد، عملکردی درخشان به جا گذاشت و به تیمش کمک کرد که دوگانه داخلی را به دست بیاورد. بعد از یورو 2000 همراه با امانوئل پتی به بارسلونا رفت اما در آنجا هرگز لذتی که در هایبوری از فوتبال می برد را نچشید.
37. امانوئل پتی
هافبک موناکو در آگوست 1997 به جمع توپچی ها آمد و در آخرین لحظه، پیشنهاد تاتنهام را رد کرد. پتی نتوانست سریع خودش را با فوتبال انگلیس وفق دهد و عملکرد نامناسب او و پاتریک ویرا باعث شد انتقادات زیادی از تیم ونگر صورت بگیرد. پتی اما توانست بیش از پیش تمرکز کند و بعد از کریسمس، تبدیل به تاثیرگذارترین هافبک دفاعی لیگ برتر شد.
تکل های بی نظیر و پاس های تماشایی او همه را تحت تاثیر قرار می داد. با ویرا خیلی خوب جفت و جور شد و آرسنال را به دوگانه رساند. بعد از یک فصل بازی در بارسلونا، پتی دوباره به انگلیس بازگشت و دوران ناامیدکننده ای را در چلسی گذراند. وی بعدها اذعان کرد که بهترین روزهایش را در هایبوری گذرانده است.
هازارد بعد از قهرمانی در لوشامپیونه با لیل و در سال 2012، به چلسی آمد. تقریبا تمام تیم های بزرگ اروپا به دنبال خرید او بودند اما ادن سرعت، هوش و قوای جوانی اش را به چلسی هدیه کرد. در برهه های زیادی به دلیل عملکرد نامناسبش مورد انتقاد قرار می گرفت و این موضوع، در تاریک ترین روزهای چلسی و مورینیو در فصل 16-2015 لیگ برتر بیش از پیش به چشم می خورد. اما باید قبول کرد که همیشه از خطرناک ترین بازیکنان لیگ برتر بوده است و مهم تر از آن می تواند در یک چشم به هم زدن، بازی را تغییر دهد.
جایگاه نسبتا پایین ادن در این لیست، به دلایلی است. وی بازیکنی دمدمی مزاج است و البته در سال های اخیر پیشرفت زیادی در بازی اش دیده نمی شود. دنیا منتظر تکامل بازی او است تا بتواند جای مسی و رونالدو را بگیرد اما به نظر می آید ادن به جایگاه فعلی اش نیز راضی است. او توانسته لحظات خارق العاده ای را به هواداران هدیه کند و امتیازات زیادی را برای چلسی به دست آورد اما انتظارات ما از او بیشتر از این ها است.
35. وینسنت کمپانی
مانند همه تیم هایی که یک شبه پولدار شدند، منچسترسیتی نیز در آغاز کار تلاش داشت با خریدهایش توجه دنیا را جلب کند. سخت کوشی کمپانی، توانایی هایش در زمین و البته توانایی رهبری اش وی را به یکی از معتبرترین بازیکنان تاریخ منچسترسیتی تبدیل کرده است.
مصدومیت ها دست از سر او بر نمی دارند اما در گذشته خیلی کم پیش می آمد که در ترکیب اصلی سیتی نباشد. بعد از نه سال تلاش و میلیون ها پوند خرج کردن، سیتی هنوز نتوانسته است مدافعی به خوبی کمپانی بخرد.
34. مایکل اسین
اگر بخواهیم لیستی از بهترین هافبک های لیگ برتر درست کنیم، بعید است که نام او به چشم بخورد. اما در دوران اوجش، اسین به اندازه اهمیت جرارد برای لیورپول، برای تیمش مهم بود. مشکل این بود که دوران اوج اسین، بسیار زودگذر بود و هرگز نتوانست از مصدومیت زانویش در سال 2009 رهایی یابد. تکل های باورنکردنی اش، دوندگی بی پایانش، فیزیک خاصش و شوت های نابودگرش او را تبدیل به یکی از بهترین هافبک های لیگ برتر کرد؛ البته در برهه ای کوتاه از زمان.
33. جی جی اوکوچا
دوران اوکوچا در بولتون خیلی خوب آغاز نشد. بین دو نیمه اولین بازی اش با بولتون به زمین آمد و تا سه ماه دیگر به زمین نرفت. کم کم توانست همانطور که در تیم ملی نیجریه بازی می کرد در بولتون نیز ظاهر شود. یک تنه بولتون را از سقوط نجات داد و گل هایی بسیار تاثیر گذار از راه دور به ثمر رساند. چهار فصل در بولتون ماند و بازوبند این تیم را نیز بر بازو بست و آن ها را به اروپا رساند.
32. پاتریس اورا
طی اولین بازی اش در لیگ برتر و برابر منچسترسیتی، تروور سینکلر او را آزار می داد و اورا بین دو نیمه از زمین تعویض شد و نمره بسیار بدی را برای این بازی بسیار بدش دریافت کرد. هیچکدام از 378 بازی بعدی اش اما اینگونه پیش نرفت. در سال 2014 راهی یوونتوس شد و در حالی به سری آ رفت که تجربه پنج بار قهرمانی در لیگ برتر و قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را داشت.
در اواخر دوران سر الکس فرگوسن، اورا تبدیل به یکی از ارکان تاکتیکی و البته روحی یونایتد شده بود. او عضو تیمی بود که بیش از افتخارات، احترام به دست آورده بود.
31. سامی هیپیا
سامی کی؟ این عکس العمل بیشتر هواداران لیورپول بود وقتی اسم هیپیا را شنیدند. او از تیم ویلم هلند و در سال 1999 به آنفیلد آمد. با وجود اسم سختش، خودش را تبدیل به یکی از محبوب ترین بازیکنان لیورپول قرن اخیر کرد.
نباید نقش او در قهرمانی لیورپول در جام های حذفی و البته معجزه استانبول را فراموش کرد.
قسمتهای دیگر از این سری یادداشتها: •100-91 • 90-81 • 80-71 • 70-61 • 60-51 • 50-41 • 40-31 • 30-21 • 20-11 • 10 (دیوید ژینولا) • 9 (پیتر اشمایکل) • 8 (پاتریک ویرا) • 7 (جانفرانکو زولا) • 6 (سرخیو آگوئرو) • 5 (دیدیه دروگبا) • 4 (دنیس برکمپ) • 3 (اریک کانتونا) • 2 (تیری آنری) • 1 (کریستیانو رونالدو)
