طرفداری - مرکز ثقل یک تیم این روزها در فوتبال مدرن تقریبا مهم ترین مسئله برای هر سرمربی محسوب می شود. جایی که سرمربیان به دنبال یافتن مهره ای قابل اتکا در میانه یا عقب زمین هستند تا کل تیمشان را حول محور او بچرخانند. به ندرت شما می توانید تیمی موفق را این روزها پیدا کنید که شاخصه ای در این زمینه نداشته باشد. بازیکنان با نقش ها و سبک های مختلف می توانند مرکز ثقل یک تیم باشند و اینکه چه نقشی را عهده دار شوند، به رویکرد، دیدگاه و فلسفه سرمربی باز می گردد. ژوزه مورینیو در یونایتدِ مورد علاقه اش نیز به دنبال چنین بازیکنی بود. از همان بازی نخست فصل مقابل بورنموث مشخص شد که او چه رویکردی دارد و کدام بازیکن را برای سرمایه گذاری در این مسئله انتخاب کرده است. آندر هررا، هافبک اسپانیایی سابق بیلبائو، که قرار بود زمان مویس به اولدترافورد بیاید اما توسط لوئیس فن خال خریداری شد، توانست خیلی زود اعتماد مورینیو را جلب کند. گرچه همه نگاه ها در یونایتد معطوف به زلاتان و پوگبا است، اما پشت این 2 بازیکن فردی وجود دارد که تکیه گاه امن یونایتد محسوب می شود.
از باسک تا فن خال و مورینیو، نقشِ جدیدِ آندر
هررا در حالی توسط فن خال خریداری شد که در آخرین فصل حضور خود در بیلبائو زیر نظر ارنستو والورده تقریبا تمام فصل را به عنوان یک بازیکن شماره 10، اصطلاحا «بالایِ» زمین بازی می کرد. با این حال تاکتیک نویسان در حوزه فوتبال اسپانیا معمولا از او به عنوان یک هافبک «all-round» نام می بردند. یعنی هافبکی که توانایی بازی در تمامی نقش های خط میانی را در حد قابل قبول دارد. هررا در یونایتدِ فن خال نیز چنین شاخصه ای داشت و به طور متناوب توسط سرمربی هلندی در نقش های گوناگونی به بازی گرفته می شد. با این حال در نخستین بازی به رهبری ژوزه مورینیو، مشخص شد که سرمربی پرتغالی برای هافبک اسپانیایی اش برنامه های ویژه ای دارد. مایکل کاکس، تاکتیک نویس مشهور گاردین، پس از نخستین بازی یونایتد در لیگ برتر نوشت:" مورینیو رئیس تیمش را انتخاب کرده، او قصد دارد با به کار گرفتن هررا در عقب زمین، پایه تیمش را روی این بازیکن قرار دهد." اتفاقی که در عمل نیز رخ داد و آندر هررا توانست ابعاد هیجان انگیزی از بازیش را شکوفا کند. هافبک اسپانیایی چه در 1-3-2-4 و چه در 3-3-4 مورینیو توانست در نقش های متفاوتی ظاهر شود.
هررا در آرایش پایه 1-3-2-4 چه زمانی که در کنار پوگبا به عنوان «deep-lying playmaker» انجام وظیفه می کرد و چه زمانی که در کنار کریک نقش «shuttler» را عهده دار بود، توانست تاثیرگذاری خود را داشته باشد. در سیستم 3-3-4 که اخیرا مورینیو از آن زیاد استفاده کرده نیز به عنوان یک شماره 6 كلاسيك همه کاره این بار به تنهایی توانست در عقب زمین نبض بازی تیمش را عهده دار باشد. توانایی های خارق العاده هررا در دادن پاس های موسوم به «پاس کنترلی» از مهم ترین فاکتورهایی بود که آرامش را در خط میانی یونایتد حکم فرما می کرد. اما اگر تصور می کنید که این بازیکن کوتاه قد با جثه معمولی تنها یک پاسور ساده است، کاملا در اشتباه هستید.
ابعاد پنهان شکوفا می شود
نکته جالب توجه بازی هررا در عقب زمین، توانایی های غیر قابل باور او در حوزه تخریبی - تدافعی است که توانسته او را در عین حال به یک «destroyer» قابل قبول نیز بدل کند. تلفیق توانایی های او به عنوان یک بازیساز عقب زمین و یک بازیکن تخریبی باعث شده تا تاثیرگذاری او در یونایتد چند برابر شود. آندر هررا در پارامترهای دفاعی( قطع توپ، دفع توپ و سد کردن شوت های حریف) در میان تمامی هافبک های لیگ برتر انگلیس رتبه سوم را به خود اختصاص داده(او از ان گولو کانته نیز بالاتر است) که با توجه به شرایط فیزیکی او بسیار الهام بخش است.
هررا همان طور که گفته شد یک پاسور استثنایی در تمامی آیتم ها نیز محسوب می شود. هافبک اسپانیایی توانسته در مجموعه پارامترهای ارسال پاس( دقت پاس، ميانگين طول پاس، پاس کلیدی و پاس گل) در میان تمامی هافبک های لیگ برتر انگلیس رتبه سوم را عهده دار باشد. تلفیق توانایی های هررا در پارامترهای دفاعی و توانایی های او در کنترل بازی از طریق ارسال پاس، باعث شده تا او بتواند پس از مدت ها یونایتد را در میانه میدان صاحب یک هافبک چند کاره کند. هافبکی که در روزهای پیری مایکل کریک و تمرکز پوگبا برای حضور در پشت باکس حریفان، از نان شب نیز واجب تر است.
با تمام این اوصاف اگر بخواهیم در یک جمله اهمیت هررا را برای مورینیو وصف کنیم، باید به خودِ او روی بیاوریم:" او می تواند خیلی زود توپ را برای ما بازپس گیری کند. هررا می تواند کمک کند تا ما تیم را بهتر پرس کنیم و قدرتمندتر راهی فاز تهاجمی شویم. او می تواند موج تازه ای از حمله را برای ما به وجود بیاورد یا با پاس های بلندش در یک سوم تهاجمی موقعیت سازی کند." هافبک اسپانیایی البته که در زمان فن خال نیز استانداردهای بالایی داشت اما در این فصل با توجه به رویکرد مشخص و واضح مورینیو در قبال خود، توانسته به درک بهتری از حضور در ترکیب یونایتد دست پیدا کند. این روزها گرچه همه از زلاتان مي گويند اما آندر هررا تكيه گاه امن يونايتد در ميانه ميدان و علي الخصوص عقب زمين محسوب مي شود...
