طرفداری- 6 بازی تاریخی باشگاه های اروپا که احتمالا در مورد آن ها نشنیده اید را مرور کرده ایم:
به گزارش FOURFOURTWO؛ در این بازی ها نتایج جالبی اتفاق افتاده و بازی های زیبایی انجام شده است.
هانود مجارستان 3-3 اتلتیک بیلبائو اسپانیا (20 دسامبر 1956)
بعضی از مسابقات در شرایط خاص و بحرانی انجام می شود. هانود مجارستان در سال 1957 با داشتن بازیکنانی مانند ساندرو کوچیس، زالاتان زیبور و فرانس پوشکاش افسانه ای از مدعیان قهرمانی جام باشگاه های اروپا بود.
در نوامبر سال 1956 تانک های شوروی سابق برای سرکوب مخالفان وارد بوداپست مجارستان شدند. بازیکنان هانود خارج از مجارستان خود را برای بازی مقابل بیلبائو آماده می کردند و از خانواده های خود بی خبر بودند که آیا در سلامت و امنیت هستند یا که خیر. در یک بازی که جای تعجب نداشت بیلبائو در بازی رفت در اسپانیا 3-2 هانود را شکست داد.
اما بازی برگشت باید در بروکسل بلژیک انجام می شد، بازی که اتفاقات تلخی مجدد برای تیم هانود رخ داد: زیبور و لاخوس فارگو دروازه بان هانود دچار مصدومیت شدند . مصدومیت لاخوس باعث شد به کمک عصا به بیرون برده شود و هانود 10 نفره بازی را ادامه دهد. بازی 3-1 به سود بیلبائو دنبال می شد که تیم مجارستانی توسط لازلو و پوشکاش به گل رسید تا بازی 3-3 مساوی شود. در ادامه هانود تلاش زیادی کرد تا بتواند گل برتری را به ثمر برسانداما موفق نشد.
بنفیکا 5-3 رئال مادرید (2 می 1962)
بازی تیم های رئال مادرید و اینتراخت فرانکفورت مشهور تر است، اما بازی رئال مقابل بنفیکا بازی نزدیک و بسیار هیجان انگیز بود. مادریدی ها با بازیکنانی با تجربه و پا به سن گذاشته به مصاف تیم بنفیکای جوان و با انگیزه رفتند. در نیمه اول بازی رئال مادرید با هتریک پوشکاش 3-2 پیروز مقابل بنفیکا به رختکن رفت. در نیمه دوم در ابتدا بنفیکا گل تساوی را به ثمر رساند. در ادامه اوزه بیو همه چیز را برای بنفیکا عوض کرد، این بازیکن یک گل از روی نقطه پنالتی و یک از روی ضربه آزاد به ثمر رساند تا بنفیکا 5-3 پیروز شود و مقام قهرمانی را کسب کند. بعد از پایان بازی هوادران بنفیکا وارد زمین شدند و اوزه بیو را در آغوش کشیدند.
رئال مادرید 3-3 منچستر یونایتد (15 می 1968)
منچستر یونایتد علی رغم داشتن بازیکنانی مانند جورج بست، دینیس لو و بابی چارلتون، در نیمه نهایی کاپ اروپا در سال 1968 مقابل رئال مادرید به دو گل بسیار مهم توسط دو بازیکن کم تجربه تر خود رسید.
منچستر یونایتد در حالتی پای به این بازی گذاشته بود که در دیدار رفت 1-0 در اولدترافورد به پیروزی دست پیدا کرده بود . نیمه اول با گل های پیری، فرانسیسکو جنتو و آمانسیو آمارو 3-2 به سود رئال به اتمام رسید.
نیمه دوم درخشش بازیکنان کم تجربه تر منچستر در آن زمان دیوید سدلر و بیل فوکس باعث شد تا همکاری این دو بازیکن باعث شود تا فوکس گل مساوی را به ثمر برساند و ورزشگاه سانتیاگو برنابئو در سکوت مطلق فرو ببرد. در نهایت همین گل باعث شد تا منچستر به فینال صعود کند.
کلاب بروژ بلژیک 4-6 بازل سوئیس (7 نوامبر 1973)
مقاله ای در سوئیس منتشر شد و این بازی را 90 دقیقه بی قانون نام گذاری کرد. نیم ساعت بیشتر از بازی سپری نشده بود که تیم بلژیکی 2-1 پیش افتاد (در مجموع 4-2) اما 6 دقیقه بعد همه چیز عوض شد و بازل با به ثمر رساندن دو گل 3-2 پیش افتاد تا برای صعود فقط نیاز به زدن یک گل داشته باشد.
اما با شروع نیمه دوم داور بازی یک پنالتی مشکوک برای تیم کلاب اعلام کرد که این موضوع باعث شد هواداران بازل معترض شوند و زمین بازی را بطری باران کنند. در ادامه باز ل 4-3 پیش افتاد اما لمبرت افسانه ای با زدن گل مساوی کار را برای بازل گره زد. این موضوع باعث نشد تا تیم سوئیسی تسلیم شود.
در ادامه بازی هیتسفلد گل پنجم را برای بازل به ثمر رساند و در حالی که فقط سه دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود خودهیتسفلد روی یک ارسال زیبا با یک شوت دیدنی تیر خلاص را زد تا بازل 6-4 پیروز بازی شود.
کارل اودر مارت دروازه بان بازل در پایان بازی گفت این دیدار مانند یک کارناوال بود!
وردربرمن 5-0 دینامو برلین ( 11 اکتوبر 1988)
بازی بین دو تیم از از جانب سیاسی و احساسی از اهمییت بسیار زیادی برخوردار بود. تیم دینامو برلین تیمی نظامی از آلمان شرقی بود که همین موضوع باعث شده بود که این بازی در حضور اریش میلکه رئیس پلیس مخفی آلمان شرقی برگزار شود. در بازی رفت تیم دینامو 3-0 پیروز بازی شده بود و هوادارن این تیم در بازی برگشت شعار می دادند که ما قهرمان آلمان هستیم. بازی برگشت برای برمن رویایی پیگیری شد. این تیم در دقیقه 20 از روی نقطه پنالتی به گل رسید بلا فاصله روی یک شوت دیدنی گل دوم بازی از فاصله 20 متری درون دروازه دینامو برلین قرار گرفت و کارل هاینتس ریدله در دقیقه 62 گل سوم را نیز به ثمر رساند. 10 دقیقه مانده به پایان بازی بروگس مولر گل چهارم وردربرمن را به ثمر رساند تا همه چیز رویایی پیش برود. در حالی که دینامو برلین تلاش می کرد بتواند یه یک خارج از خانه دست یابد توماش شاف گل پنجم را برای برمن به ثمر رساند تا شب تاریخی و رویایی آن ها تکمیل شود.
بارسلونا 2-3 زسکا مسکو (4 نوامبر 1992)
تیم آن روزهای بارسلونا مدافع عنوان قهرمانی بود و براساس تفکر فردی مدبر به یوهان کرایف بود. در آن تیم هریستو استویچکوف، مایکل لادروپ، گواردیولا و رونالد کومان حضور داشتند.
بارسلونا در بازی رفت در مسکو به یک تساوی با ارزش دست یافت. در بازی برگشت آبی اناری ها خیلی زود توسط میگل آنخل نادال و بگیریستین به گل رسید و از زسکا مسکو پیش افتاد. اما در دقایق پایانی نیمه اول یوگنی بوشاموف زسکا را به گل اول رساند تا فاصله به حداقل برسد. در دقیقه 57 دنیس مشکارین گل تساوی از روی ارسالی که از نقطه کرنر انجام شد به ثمر رساند. در حالی بارسایی ها برای پیروزی نیاز به یک گل داشتند و بر روی دروازه حریف فشار می آوردند روی یک ضد حمله کاراسکوف گل سوم زسکا را به ثمر رساند تا به تیم میزبان شوک بزرگی وارد شود و در انتها زسکا پیروز بازی شد تا یکی از تلخ ترین نتایج تاریخ بارسلونا بدست آید .
