اسطوره ی باشگاه اینتر در مصاحبه ای با Goal.com، از خاطرات، احساسات و برنامه خود برای آینده نزدیک گفت.
- تو از سال 1995 در میلان هستی یعنی 19 سال، پس از این مدت آیا قسمتی از وجود تو ایتالیایی شده؟
"بله، فکر می کنم همین طور باشد. هنگامی که شما برای مدتی طولانی در یک شهر زندگی کرده و برای تیم آن شهر بازی کنید مطمئنا با همه چیز اخت می شوید. اینجا در باشگاه از روز اول به گونه ای با من رفتار کردند که خیلی زود احساس کردم در خانه خودم هستم. اصالت خود را فراموش نکرده ام اما پس از این مدت طولانی زندگی در میلان، قسمتی از وجود من ایتالیایی شده است."
- بعد از چند مدت به بوینس آیریس سفر می کنی؟
"معمولا تعطیلی های خود را در بوینس آیرس سپری می کنم. در تعطیلات رسمی نیز برای دیدن دوستان و خانواده به آرژانتین سفر می کنم و در بوینس آیرس یک سازمان خیریه به نام "pupi" دارم که به کودکان نیازمند کمک می کند. همیشه دوست دارم به خانه بازگردم."
- آیا خانواده و دوستان تو در بوینس آیرس فکر می کنند برگشتن به آرژانتین برای تو بهتر است؟
"نه، آن ها می دانند من و خانواده ام اینجا در میلان خوشحال هستیم. آن ها همچنین می دانند این شهر و باشگاهش چه جایگاهی در قلب من دارند، به همین دلیل از بودن من در میلان خوشحال هستند."
- در 19 سال گذشته با فوتبالیست های زیادی از سراسر جهان دوست شده ای، آیا کسی از دوستان گذشته به دوست صمیمی تبدیل شده است؟
"بله اما نه فقط یک نفر. به عنوان مثال ایوان زامورانوی شیلیایی پدرخوانده دختر من است. ایوان رامیرو کوردوبای کلمبیایی پدرخوانده پسر کوچک من است در حالی که یکی از دوستان ایتالبایی خوب و قدیمی ام، پدرخوانده پسر بزرگم است. من خودم را تنها به آرژانتینی ها محدود نکرده ام."
- ایتالیایی ها و آرژانتینی ها چه شباهت هایی با هم دارند؟
"بدون شک این دو خیلی شبیه به هم هستند، در گذشته ایتالیایی های زیادی به آرژانتین مهاجرت کرده اند و اکنون نیز بازیکنان زیادی مانند من در ایتالیا مشغول فوتبال بازی کردن هستند. ما همواره سعی می کنیم هویت خود را حفظ کنیم."
- به گذشته باز می گردیم، از انتقال خود به اینتر از بانفیلد چه چیزی به یاد می آورید؟
"این یک چالش مهم برای من بود.تنها 21 سال سن داشتم و چیزهای زیادی برای آموختن پیش روی من قرار داشت. آمدن به شهری مانند میلان برای یک پسر جوان یک چالش بزرگ بود. چیزهای زیادی، تجربه های زیادی که بدست آوردم باعث شد چه در زندگی شخصی چه در فوتبال به بلوغ برسم. باشگاه نیز همواره از من حمایت می کرد که این یک کمک بسیار بزرگ بود. پیوستن به اینتر تصمیم بزرگی برای من بوده و اکنون بدون هیچ گونه تردید می توانم بگویم انتخاب من درست بود. 20 سال از پیوستن من به اینتر گذشته و باعث افتخار من است که هنوز جزئی از این باشگاه هستم. اینتر همه چیز به من داد."
-از این صحبت ها می شود فهمید که پای عشق در میان است! آیا رابطه تو با اینتر یک عشق ابدی است؟
"قطعا. این احساسات راستین من به این باشگاه فوق العاده است، به خانواده موراتی و هواداران اینتر. این یک "عشق از نگاه اول" بود که روز به روز، ماه به ماه و سال به سال بزرگتر شده است."
- آیا همسر شما، پائولا به این دلیل اندکی حسادت نمی کند؟
"نه، کاملا برعکس! او پس از این مدت طولانی به یک هوادار واقعی اینتر تبدیل شده و می داند این باشگاه بخش مهمی از زندگی ما بوده و خواهد بود."
- شما و همسرتان سه فرزند دارید، آیا در خانه نیز همانند زمین فوتبال تعیین کننده، باعث افتخار و الگو هستید؟
"حتما، این چیزهایی است که همواره مد نظر قرار دادم. هنگامی که خانه هستم تا می توانم وقت خود را با فرزندانم سپری می کنم و از آن لذت می برم. از بودن در کنار فرزندانم احساس خوبی پیدا می کنم."
- تو به خستگی ناپذیر بودن، پرتلاش بودن و نظم و انظباط مشهور هستی، آیا این حقیقت دارد که چند ساعت پس از ازدواج با پائولا به تمرین برگشتی؟
"بله این حقیقت دارد، ما در 23 دسامبر 1999 ازدواج کردیم و آن زمان در تعطیلات کریسمس تمرینات ویژه ای برای حفظ آمادگی داشتیم. به همین دلیل بلافاصله پس از ازدواج به تمرین بازگشتم."
- آیا این سطح از نظم و انظباط و سخت کوشی باعث شده به چیزی که اکنون هستید دست پیدا کنید؟ (یک اسطوره زنده)
"این تنها راه و روش من برای انجام کارهایم و جزئی از فرهنگ و رفتار من است. از زمانی که تصمیم گرفتم یک فوتبالیست حرفه ای شوم با این نظم زندگی و کار کرده ام."
