14-لئونیداس
لئونیداس، معروف به الماس سیاه یکی از بهترین فورواردهای قرن 20 برزیل بود.
او به خاطر ضربات بایسیکل کیکش معروف است. اگر به خاطر جنگ جهانی نبود او در بیش تر از 2 جام جهانی بازی می کرد.
او ابتدا در بال راست بازی می کرد ولی بعداً به عنوان مهاجم نوک به کار گرفته شد. او موفقیتش را در بونسوسسو بدست آورد و بعد از آن در پنیارول اروگوئه، واسکودوگاما و بوتافگو بازی کرد. او با ریودوجانیرو قهرمان ایالتی شد.
در سال های پایانی فوتبالش او در 149 بازی برای فلامینگو 153 گل به ثمر رساند. او با سائو پائولو در بین سال های 1943-1949، 5 بار قهرمان ایالتی شد. او در سال 1951 در حالی بازنشسته شد که در تمامی بازی هایی که برای برزیل در جام های جهانی داشت گلزنی کرد. این بازیکن در 15 بازی ملی اش در این مسابقات 16 گل به ثمر رساند.
13-ریویینو
ریویینو معروف به پادشاه کوچک پارک سن جورج، ابتدا بازیکن فوتسال بود ولی با درخشش در کورینتیانس به یک ستاره تبدیل شد.
او که یک مدافع نفوذی بود با دریبل مخصوص خودش که به نام دریبل الاستیک معروف است توانایی جا گذاشتن همه مدافعان حریف را داشت هر چند که خود او معتقد است این دریبل را اختراع نکرده است!
ریویینو یکی از بازیکنان کلیدی برزیل در دهه 1970 بود که در 3 جام جهانی 70، 74 و 78 حضور داشت و موفق به قهرمانی در جام 70 شد. او در مجموع 96 بازی ملی اش 26 گل برای برزیل به ثمر رساند.
در 476 بازی در کورینتیانس موفق به کسب قهرمانی ایالتی نشد. بعد از باخا به پالمیراس در سال 74 همه او را مقصر عدم قهرمانی کورینتیانس می دانستند برای همین او تصمیم به ترک تیم را گرفت.
او در سال 75 و 76 با فلومیننزه 2 بار قهرمان ایالتی شد و بعد از آن به الهلال عربستان پیوست و در آن جا هم قهرمان عربستان شد.
این بازیکن قهرمان دوران کودکی دیگو مارادونا اسطوره فوتبال جهان بود.
12- کارلوس آلبرتو تورس
در این تصویر کارلوس آلبرتو را در حالی که سرمربی فلامینگو هست می بینیم. مردی که معروف به کاپیتان است نقش بسیار مهمی در قهرمانی جهان در سال 1974 برای برزیل به عنوان کاپیتان دارد.
در این تورنومنت بود که این مدافع نفوذی نامش را در تاریخ ثبت کرد،پس از اینکه چهار سال قبل برزیل ناباورانه حذف شد. در دقایق پایانی فینال 74 او گلی زد که به نظر خیلی ها بهترین گل تاریخ جام های جهانی است.
با اینکه او به فلومیننزه پیوست ولی دوران درخشانش را در سانتوس گذراند. او در 8 سالی که در کنار پله بود موفق به کسب سوپر جام آمریکای جنوبی، قهرمانی برزیل و 5 بار قهرمان ایالتی برزیل شد ولی هیچ وقت نتوانست لیبرتادورس را ببرد.
وقتی که نیلتون سانتوس سال های آخر فوتبالش را سپری می کرد این کارلوس آلبرتو بود که به عنوان یک بال نفوذی درخشید.
به خاطر موفقیت هایش در دهه 70 میلادی او سریعاً به عنوان الگوی بقیه بازیکنان هم پستش معرفی شد.
11-نیلتون سانتوس
زیتو درباره او می گوید:" او یک دفاع یا حمله خوب نبود، او در تمام زمین توپ را فوق العاده به حرکت در می آورد. او یک ستاره بود."
نیلتون سانتوس یکی دیگر از ستاره های بوتافگو، 2 بار در سال های 1958 و 1962 موفق به قهرمانی درجام جهانی با برزیل شد.
با شروع خوبش در سال 1950، او در 4 تورنومنت جهانی برای برزیل بازی کرد. 75 بازی ملی. موفقیت در بازی های آمریکای جنوبی همه نشان از بزرگی این بال نفوذی برزیلی هاست.
او همچنین معنی جدیدی از دفاع آخر را به همگان نشان داد.
او ابتدا یک فوروارد بود ولی با قرار گرفتن در دفاع آخر و نفوذهای موفقش به همگان نشان داد که یک دفاع چگونه می تواند در کارهای حجومی شرکت داشته باشد.
نیلتون با بوتافگو 4 بار جام ایالتی را برد، و 2 عنوان ملی Torneio Roberto Gomes Pedrosa را بدست آورد. ولی شاید مهم ترین نقشش در راهنمایی گارینکای جوان بود. گارینکا بار ها از او تعریف کرده و احترام زیادی برای نیلتون قائل است و حتی با اینکه به شدت معتاد الکل شده بود، یک قطره هم جلوی نیلتون نمی خورد.
