طرفداری- روز گذشته راجر فدرر با شکست استن واورینکا به فینال رسید تا مسن ترین فینالیست 42 سال اخیر گرند اسلم ها شود؛ خواهران ویلیامز بعد از هشت سال در یک گرند اسلم به فینالی مشترک رسیدند و قهرمان جدید تنیس دوبل استرالیایی ها با صعود به فینال روند خوب خودش را ادامه داد.
- مانیفستی برای سی و چند ساله ها
این تورنمنت فوق العاده ای برای سی و چند ساله ها بوده است؛ راجر فدرر 35 ساله در فینال انفرادی مردان است، خواهران ویلیامز (35 و 36) در فینال انفرادی زنان، دوقلوهای 38 ساله برایان در فینال دوبل مردان. اما کمتر می توانست مثل ونوس با فصاحت درباره این صحبت کند که چرا بسیاری از تنیسور های بالای 30 خوب کار می کنند؛ او پس از پیروزی سه سته اش برابر کوکو وانده وگ گفت: "فکر می کنم چون می دانند که این شغلی فوق العاده است و بهتر است آن را حفظ کنند. فکر می کنم این نسل برای شکل دادن تقویمی ممکن و با ثبات که به شما اجازه می دهد تا مدتی طولانی بازی کنید الهام بخش نسل های آینده شد. این اتفاق زیبایی برای تنیس است چون اجازه می دهد تا این ورزش ستاره هایش را برای مدتی طولانی حفظ کند که یک مدل تجاری موفق است. تجربه مطمئناً کمک می کند."
- نامه کن روزوال برای راجر فدرر
با رسیدن به فینال فدرر به مسن ترین بازیکن حاضر در فینال یک گرند اسلم از زمان صعود روزوال 39 به فینال یو اس اوپن 1974 بدل شده است. فدرر پس از پیروزی برابر استن واورینکا گفت:او برای من یک اسطوره است. احترام بسیاری برای آن نسل از استرالیایی ها قائل هستم؛ روزوال، [راد] لیور و حتی با روی امرسون در کوه های سوئیسی شیر گاو دوشیده ام!" فدرر همچنین فاش کرد روزوال در ابتدای تورنمنت نامه ای برای او نوشته و برایش آرزوی موفقیت کرده است و البته اینکار را در ابتدای هر اوپن استرالیایی انجام می دهد. فدرر در واکنش به اینکه مسن ترین فینالیست در 42 ساله گذشته است گفت: "مفتخرم و غافلگیر شده ام. غافلگیرم که هیچکسی همسن من برای چنین مدت طولانی ای به فینال نرسیده است. این یعنی در مراقبت از خودم کار های درست را انجام داده ام تا بتوانم در این سن رقابت کنم."
- تاریخچه جایگاه های ویژه خواهران ویلیامز
به محض تمام شدن بازی سرنا ویلیامز مردم می پرسیدند در روز فینال چه کسی در باکس مخصوص کدام یک خواهد نشست. پاسخ را تا شنبه شب نخواهیم دانست مارک هلاواتی کمی درباره تاریخچه این مسئله اطلاعات دارد؛ بازیکن استرالیایی که بعد تر مربی شد پارتنر سرنا برای تمرین تنیس بود و حالا هم به عنوان مشاور سامانتا استوزر و کارشناس رادیویی رقابت ها در ملبورن حاضر است. او در رادیو در اینباره گفت: "آخرین بازی که چنین اتفاقی افتاد همه خودمان را در یک باکس جا دادیم؛ خانواده، مربیان، همه. فکر می کنم باکس دیگر را داده بودند به دوستان خوانواده ویلیامز. موقعیت غریبی بود اما بعد از بازی پارتی بزرگی بر پا بود!"
- مارتینا هینگیس برای فیزیوتراپ بودن زیادی سبک است
شب گذشته در بازی یک چهارم نهایی دوبل میکس بین هینگیس/لئاندر پائیس و استوزر/سم گروث در مارگارت کورت اتفاقات فوق العاده ای رقم خورد. پائس سک والی زد، زمین خورد و روی زمین غلط زد. پائس توضیح داد: "مسئله جدی ای نبود، اما احساس کردم کمرم جا به جا شد." در زمان تعویض زمین او از هم تیمی اش خواست روی کمرش قدم بگذارد و آن را جا بیندازد: "اما او زیادی سبک بود. آنقدر لاغر است که حتی وزن کافی برای جا انداختن کمرم را نداشت و مجبور شدم یکی از تمرین دهنده ها را خبر کنم. هینگیس آینده ای به عنوان یک فیزیوتراپ نخواهد داشت؛ حداقل به استناد عملکردش روی کمر هم تیمی اش."
تورنمنت فوق العاده ای برای بازیکنان دوبل استرالیا بوده است اما موفق ترینشان بی سابقه ترینشان هم هست. جان پیرز موفق ترین بازیکن دوبل تاریخ استرالیا در دو سال گذشته بوده است و در سال های 2015 و 2016 و با وج های مختلفی به مسابقات فینال تور صعود کرد و در اواخر سال گذشته چنان فرم خوبی داشت که او هم تیمی اش هنری کونتینن را به رتبه چهارم دنیا رساند. پیرز همچنین خودش را در تیم ملی استرالیا برای دیویس کاپ تثبیت کرده است و سال گذشته نامزد جایزه مدال نیوکُمب بود. او که در نوامبر قهرمان رقابت های پاریس و لندن شده بود در بازگشت به ملبورن چه استقبالی از او شد؟ پیرز پس از صعود و کونتینن به فینال گفت: "خبر خاصی نبود. در واقع این کنفرانس مطبوعاتی من از زمان بازی های لندن است. برایم مهم نیست که خیلی دیده نشوم. به دنبال توجهات نیستم و چیزی هم نیست که بتوانم تغییرش دهم. پس با آن کنار می آیم و نگرانش نمی شوم."
