طرفداری - سی و یکمین دوره جام ملت‌های آفریقا امروز با توقف میزبان (گابن) مقابل گینه بیسائو آغاز شد. این دوره با ناامنی‌ها و مشکلاتی جدی آغاز شد اما امید است در نهایت این فوتبال باشد که حرف اول و آخر را می‌زند.
به گزارش goal، غول‌هایی چون غنا، سنگال، الجزایر و مصر در غیاب مضحک نیجریه که نتوانست از مرحله مقدماتی صعود کند، به دنبال امتحان کردن شانس خود برای بالا بردن جام قهرمانی قاره سیاه خواهند بود. غیبت قهرمان دو دوره قبل و یکی از بهترین تیم‌های قاره، کاملا رقابت‌های این دوره را غیرقابل پیش‌بینی کرده است. اتفاقی که علی‌رغم همه نکات منفی، تورنمنت را برای دیگر کشورها جذاب‌تر خواهد کرد.
پیش‌بینی قهرمان این دوره بسیار بسیار دشوار است. در غیاب نیجریه حالا انگیزه دیگر تیم‌ها برای قهرمانی افزایش پیدا کرده و این خود مهم‌ترین دلیل غیرقابل پیش‌بینی بودن قهرمان است. با این حال و با توجه به استعدادهای نفری، می توان شانس برخی کشورها را بیش از سایرین تلقی کرد. بازیکنانی که اغلب کیفیت خود را در فوتبال اروپا ثابت کرده‌اند. غنا با سرمربی‌گری آورام گرانت شاید اولین مدعی باشد. اگرچه یادمان نرود غنا در عملکردی دور از انتظار از سال 1982 تاکنون موفق به قهرمانی در جام ملت‌ها نشده است.
ساحل عاج، قهرمان دوره قبلی مسابقات (2015) نیز یکی دیگر از تیم‌های مدعی‌ست اما بیشتر بازیکنان کلیدی این تیم دیگر نیستند. برادران توره از فوتبال ملی خداحافظی کرده‌اند و خبری از قهرمان بوبکار باری که با مهارهایش در فینال دوره قبل مقابل غنا، قهرمانی را برای کشورش به ارمغان آورد، نیست. بار اصلی تیم در حال حاضر روی دوش اریک بای، مدافع منچستریونایتد و ویلفرد زاها، وینگر کریستال پالاس قرار دارد تا دوره‌ای جدید در فوتبال ساحل عاج رقم بزنند.
مصر، پرافتخارترین تیم جام که پس از هفت سال بار دیگر به دور نهایی صعود کرد را نیز می‌توان یکی دیگر از مدعیان به شمار آورد. سرزمین فراعنه تیمی یکدست و قدرتمند به نظر می آید. حضور بازیکنانی تثبیت‌شده چون محمد الننی (آرسنال)، محمد صلاح (رم) و رمضان صبحی (استوک سیتی) هم باعث شده تا مصری‌ها امید زیادی به تکرار دوران پرافتخار خود در دهه قبل داشته باشند.
از الجزایر در شمال آفریقا نیز نباید غافل شد. تیمی که در جام جهانی قبل نمایش‌های تحسین برانگیزی ارائه داد و حالا با قدرت هجومی فوق العاده خود متشکل از حضور بازیکنانی چون یاسین براهیمی، اسلام سلیمانی و البته، بهترین بازیکن جام، ریاض محرز امید زیادی برای قهرمانی دارد.
بهترین بازیکن سال 2016 قاره، ریاض محرز قاعدتا باید کسی باشد که کیفیت و ارزش‌هایش را در این جام نشان می‌دهد. بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ برتر انگلیس در کنار هم‌تیمی ارزشمندش، اسلام سلیمانی می‌رود تا در گروهی دشوار با حضور زیمبابوه، تونس و سنگال، قدرت‌نمایی کند. مهارت‌ها و دریبل‌های تماشایی محرز باید برای فوتبال دوستان قاره سیاه بسیار دیدنی باشد.
نفر بعدی بدون شک، بهترین بازیکن سال 2015 آفریقا و البته بهترین بازیکن میزبان، گابن است. مهاجم 27 ساله بروسیا دورتموند یکی از بهترین تمام‌کننده‌های کنونی دنیا به شمار می‌رود و باید از این قدرت برای کمک کردن به تیم کشورش برای حداقل صعود از مرحله گروهی، نهایت استفاده را ببرد. اوبامیانگ در بازی افتتاحیه نیز تاثیر خود را گذاشت اما گابن در نهایت متوقف شد. ستاره میزبان از جذابیت‌های این دوره است.
سومین نفر از این لیست، سادیو مانه است. وینگر ارزشمند لیورپول که شروعی فوق العاده در تیم یورگن کلوپ داشته و می‌رود تا با تکرار آن‌چه تاکنون در فصل جاری در انگلستان انجام داده، سنگال را نیز به عنوان یکی از مدعیان اصلی جام نشان دهد. مانه بهترین گلزن لیورپول در این فصل است و با توجه به اینکه در حال حاضر، سنگال از لحاظ رتبه در فیفا (33) بهترین تیم آفریق محسوب می‌شود، مطمئنا تماشای بازی‌های سنگالِ با مانه، جذاب خواهد بود.
پنج فینال اخیر جام ملت‌های آفریقا شاهد حضور هفت تیم متفاوت بوده است.
مصر که با 7 عنوان قهرمانی، پرافتخارترین تیم جام محسوب می‌شود پس از آخرین قهرمانی خود در این رقابت‌ها (2010) سه دوره متوالی از صعود به مرحله نهایی بازمانده بود!
نیجریه نیز شرایطی مانند مصر دارد. این تیم نیز پس از قهرمانی در سال 2013، در دو دوره بعدی از رسیدن به مرحله نهایی بازمانده است.
