طرفداری- مک لارن در سال های اخیر از رقابت عقب مانده است. تغییر موتور به هوندا مشخصا مانع پیشرفت آنها شد اما در همین حال شاسی خودروی آنها در بین بهترین هاست و فرصت برای پیشرفت همیشه وجود دارد.
از زمانی که پیتر پرودرومو به تیم آمده، می توان گفت ایرودینامیک خودروهای مک لارن نزدیک به ردبول بوده است. اما تفاوت در ساختمان بیرونی خودرو است. جایی که مک لارن بدون الگو برداری آغاز به کار کرد.
انتظارها برای باله عقبی جدید که تیم آن را در اتریش آزمایش کرد بسیار بالا بود. اما باله جدید مثالی بود برای نشان دادن تفاوت عملکرد در شبیه سازی و دنیای واقعی؛ پس باله جدید مورد استفاده قرار نگرفت.
بخش دوم سال 2016 بیشتر صرف آماده سازی های سال 2017 شد. آنها آزمایش های بسیاری را در راستای تغییرات سال آینده انجام دادند. برای این کار، مک لارن تمرین های مسابقات بسیاری را- که در آن تنظیمات مناسب خودرو مشخص می شود- فدای آزمایش قسمت های جدید و جمع آوری داده ها برای پیشرفت پروسه سال 2017 کرد.
باله عقب خودروی مک لارن که در گرندپری اتریش آزمایش شد
امتیازهای کارشناسان به عملکرد مک لارن در سال 2016:
جان نوبل- 7:
با سال ضعیف 2015 خیلی فاصله داشتند. اما سال 2016 نیز آن طور که کاملا انتظار می رفت نبود. هوندا نسبت به سال پیش بهتر بود و سازماندهی مجدد واحد فنی در شهر وُکینگ (در انگلستان) به آنها کمک کرد تا شاسی خوبی بسازند.
با وجود راه یابی آنها به دورهای سوم تعیین خط و کسب امتیاز، روند آنها در اواخر فصل کمی متوقف شد. تیم همچنان برای کسب سکو و پیروزی هایی که آلونسو برای آن به مک لارن پیوست هنوز کارهای بسیاری باید انجام دهد.
اولگ کارپوف- 5:
دلایل مختلفی برای ضعف های مک لارن وجود دارد. هوندا یک سال دیرتر از سایر رقبا روی موتورهای جدید آغاز به کار کرد و ساختار تیم طی فصول اخیر زیاد تغییر کرده است.
پس دلایل عدم کسب پیروزی های مختلف قابل درک اند. اما با توجه به منابع بسیاری که هم هوندا و هم مک لارن از آن برخوردارند، اشتباه نیست اگر این دلایل را بهانه در نظر بگیریم.
گلن فریمن- 5:
از 2015 بهتر بود اما باز هم نمی توانست از این بدتر باشد. صحبت از رقابت برای حضور بین پنج تیم برتر مشخص شد که خیلی خوش بینانه بوده است. ادعاهای بسیار در مورد شاسی خودرو نیز با عملکرد ضعیف در خانه هوندا- سوزوکا- نیز بر باد رفت.
استعدادهای آلونسو و باتن برای یک فصل دیگر به هدر رفت.
کیت واکر- 7:
پس از یک فصل وحشتناک دیگر در 2015، تنها راه مک لارن برای 2016 روند رو به جلو بود و همین اتفاق نیز رخ داد. هر چند آغاز کار با تصادف دراماتیک آلونسو در ملبورن همراه بود که باعث شد تا در بحرین نیز نتواند مسابقه دهد.
استافل وندورن موفق شد اولین امتیاز فصل را در مسابقه بحرین برای مک لارن کسب کند و در ادامه مشخص شد که موتور هوندا در سال 2016 به طور واضحی بهتر شده است.
پابلو الیزالده- 6:
مک لارن بیشتر زمان سال از پیشرفت و پروسه خود با افتخار صحبت می کرد؛ اما آیا آن پیشرفت واقعا کافی بود؟ شکی نیست که آنها خود را به تیم های میانه جدول نزدیک تر کردند و خرابی های خودرویشان نیز مانند 2015 بی پایان نبود. اما هنوز در جایگاهی نیستند که در آغاز همکاری با هوندا می خواستند باشند، آن هم پس از دو فصل کامل.
2017 سالی خواهد بود که می توان قضاوت کرد آیا پروژه مک لارن- هوندا به موفقیت می انجامد یا خیر.
گیلامه ناوارو- 6:
مک لارن پتانسیل پیشرفت خود را نشان داده است. تلاش کرده اند تا عملکردشان از تیم های بالای جدول بیشتر فاصله نگیرد و حتی در طی فصل به آنها نزدیک تر هم شده اند. هر چند تیم بریتانیایی با اختلاف زیادی نسبت به آنها (تیم های برتر) کار را شروع کرد.
موتور هوندا پس از خرابی های بسیار در 2015 قابل اطمینان تر بود اما این همچنان کافی نبود. روی کار آمدن زک براون به جای ران دنیس نیز نقطه عطفی در تیم خواهد بود.
اروین جاگی- 6:
وقتی می بینید مک لارن- هوندا برای دومین سال پیاپی به مشکل می خورد متوجه می شوید موتورهای v6 توربو که سال 2014 روی کار آمدند چه چالشی برای تیم ها بوده است. در حالی که نشانه هایی از عملکرد خوب در طی فصل از آنها مشاهده شد، لحظاتی هم بود که باتن و آلونسو به خاطر خودروی تیم شکست خوردند.
شرایط با اطمینان اما به آرامی در حال بهتر شدن است. قابل اطمینان بودن خودرو به اندازه عملکرد آن بهتر شده است. با خوش بینی می توان گفت روی کار آمدن مدیریت جدید و همچنین ورود استعداد جوان، استافل وندورن می تواند سرعت پروسه تیم را بالاتر ببرد.
ژاکوبو وگا- 7:
داستان امسال نسبت به سال قبل کاملا متفاوت بود. هوندا تنها به زمان نیاز دارد. حداقل به همان مقدار زمانی که مرسدس، رنو و فراری نیاز داشتند تا موتورهایشان را بهبود دهند. عجیب بود که تیم رسیدن به Q3(دور سوم تعیین خط) را جشن بگیرد، چون آنها به آنجا تعلق ندارند و امیدوارم به زودی مک لارن را دوباره بین تیم های برتر ببینیم.
آلونسو خیلی عالی کار می کرد و از بسیاری مسابقات لذت هم می برد. از طرف دیگر نیز برای باتن زمان درستی برای توقف بود. او می تواند داستان سالی را برای نوه هایش تعریف کند که بهترین راننده دنیا بود(2009).
میانگین نمرات به عملکرد مک لارن: 6.13 از 10
