طرفداری- اکتبر 1974 بود، بزرگترین رخداد ورزشی قرن بیستم. جرج فورمن قهرمان بدون شکست سنگین وزن بوکس دنیا در رقابتی که بعدها با نام "غرش در جنگل" از آن یاد شد، مقابل محمدعلی قرار گرفت.
همه معتقد بودند که محمدعلی ضعیف‌تر از آن است که حریف جرج فورمن باشد و شروع مسابقه هم نشان می داد که بیراه نمی گویند، فورمن مسابقه را با حملاتی سنگین آغاز کرد و ضربات مشت فورمن به قدری قدرت داشت که محمدعلی را به گوشه های رینگ پرتاب می کرد. امّا محمد علی تاکتیکی را که بعدها به Rope-a-dope معروف شد در راندهای بعدی اتخاذ کرد. او به طناب ها دور رینگ تکیه داد و فورمن با مشت های سنگین او را مورد هدف قرار می داد، بدون اینکه محمدعلی کوچک ترین تلاشی برای دفاع داشته باشد. فورمن تمام انرژی اش را صرف مشت زدن به محمدعلی کرده بود، امّا نمی دانست که قدرت ضرباتش توسط عکس العمل طناب های اطراف رینگ بی اثر می شود. هرچه به راندهای پایانی مبارزه نزدیک می شدیم، محمدعلی با نشاط تر بود و خستگی در فورمن به وضوح دیده می شد، محمدعلی در طول مبارزه و در راندهای پایانی به جورج می گفت "شنیدم تو خوب مشت می زنی" او با اینکار روی روحیه فورمن اثر می گذاشت و در راند هشتم به جورج گفت "این تمام توانت بود؟" و با ضربه ای محکم او را ناک‌اوت کرد. تلاش فورمن برای برخواستن نتیجه ای نداشت و و محمدعلی کلی قهرمان جدید سنگین وزن بوکس جهان شده بود.
امّا دیدار یوونتوس مقابل رم، غرش در جنگل نبود، بلکه "تقلا در تورین" بود. امّا قطعاً بزرگترین بازی فصل سری‌آ بود. یوونتوس بازی را هجومی آغاز کرد و خیلی سریع با گونزالو هیگواین بازیکن سنگین وزن خود، از رم پیش افتاد.
پس از آن بانوی پیر عقب نشست و تمام فشار رم را جذب خودش کرد. رم 10 شوت در مقابل 7 شوت یوونتوس در بازی رقم زد و 60 درصد مالکیت توپ و میدان را در برابر 40 درصد یوونتوس در اختیار داشت، امّا جانلوییجی بوفون با آن سیبیل هایش که او را شبیه به آنتونی کیدیس موزیسین آمریکایی کرده بود، به ندرت مجبور به انجام واکنش نشد. رم فقط دو شوت در چارچوب یوونتوس داشت. این تمام توانت بود جالوروسی؟ [اشاره به صحبت های محمدعلی کلی مقابل فورمن]
پیروزی 1-0 یوونتوس مقابل رم، به مانند نبرد "غرش در جنگل" که فورمن در آن ناک اوت شد، رم را ناک اوت نکرد، امّا رقبای یوونتوس را برای اسکودتو را در حالتی گیج و وخیم قرار دادو شاگردان الگری با هفت امتیاز اختلاف نسبت به رم رده دومی به صدرنشینی شان ادامه دادند. طبیعتاً یوونتوس شکست ناپذیر نیست، امّا آیا تیمی در سری آ می تواند تا آن اندازه با ثبات باشد که از لغزش احتمالی آن ها استفاده کند؟
جدای از اینکه یوونتوس به شکل فوق العاده ای بازی را مدیریت کرد، در آن طرف به همان اندازه تصمیمات عجیب از سرمربی رم، لوچیانو اسپالتی دیدیم. بازی دادن به ژرسون که دومین بازی اش را در سری آ تجربه می کرد، آن هم به جای اینکه در مرکز خط میانی باشد به عنوان بال چپ بازی می کرد. ژرسون درست به مانند بازیکنی 19 ساله بود که او را در بزرگترین بازی زندگی اش قرار داده اند، آن هم در پستی نا آشنا و همین منجر به تعویض او شد.
شاگردان اسپالتی به جای اینکه با نگرشی آرام و با صبر و حوصله به مصاف یوونتوس روند، با عصبانیت نیم ساعت ابتدایی را پشت سرگذاشتند، کارت زردهای فراوان، به نظر می رسید آن ها می دانستند مقابل تیمی قرار دارند که قرار است جاه طلبی هایشان را زیرپا بگذارد. هفت امتیاز فاصله غیرقابل برطرفی نیست، امّا با در نظر گرفتن اینکه لیگ قهرمانان فوریه دوباره از سر گرفته می شود و تا آن زمان تمام تمرکز یوونتوس و هیگواینی که به روزهای اوجش باز گشته روی سری آ خواهد بود، سرنوشت شومی را برای رقبای یوونتوس رقم خواهد زد.
