طرفداری-معتبرترین رقابت باشگاهی جهان حالا به دوران حساسش نزدیک می شود. مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا انجام شد.16 تیم حاضر که از 6 کشور مختلف هستند، رقیبان خود را با جان دل شناختند. تاریخ دقیق برگزاری این مرحله را اینجا بخوانید.
به نقل از گل، مروری کرده ایم بر این بازی ها. جایی که شگفتی ساز این سال های اروپا لسترسیتی باید به مصاف تیم سویا برود. تیمی که از یک سوی برای نرسیدن به لیگ اروپا ناراحت است و از سوی دیگر، خوشحال از حضور در جمع بزرگان اروپا. یوونتوس فینالیست سال 2015 باید به مصاف پورتو برود که 12 سال تقریبا از آخرین قهرمانی اش گذشته است. آرسنال به نظر طبق چندین سال گذشته سخت ترین کار ممکن را پیش رو دارد. توپچی ها بازهم به بایرن خورده اند. آرسنال در سال های اخیر اصلا در مقابل باوارایی ها موفق نبوده است. دورتموند باید با بنفیکا بازی کند. وقتی در مراسم امروز مجری برنامه به دورتموندی ها به خاطر شکستن رکورد گلزنی در مرحله گروهی تبریک گفت، هانس یواخیم واتسکه بدون اینکه تکان بخورد، لبخندی زد. لبخندی پر از حرف. زنبور ها همیشه تا آخرین نفس جنگیده اند حالا تیم توماس توخلِ کاریزماتیک باید برای اولین قدم جدی در راه رسیدن به ملنیوم کاردیف آماده شود. بارسلونا و پاریسن ژرمن هم باز به یددیگر رسیده اند. بارسا در سال های اخیر هیچگاه به راحتی تسلیم پاریسی ها نشده است و به نظر شب های پاریس به احوال کاتالان ها خوش می آید. اتلیکو نیز با لورکوزن دیدار می کند و سیتی پپ گواردیولا نیز باید رو در روی بندرنشینان موناکو قرار بگیرد.
رئال مادرید در گروهش دومش شد.در نود دقیقه بازی رئال مادرید و دورتموند همگان این پرسش را بار ها در ذهنشان مرور کردند. جایگاه دوم برای رئال بهتر با اول. جواب هرچه که بود، رئال مادرید دوم شد. پس سران باشگاه امروز راحت تر در زوریخ سوئیس روی صندلی های محل برگزاری مراسم قرعه کشی نشستند. آن ها باید با ناپولی بازی کنند هرچند بازی برگشت در سن پائولوی ناپل است. رئال مادرید فصل پیش هم به نسبه بازی هایی راحتی داشت. در و دور اول مرحله حذفی آن ها با آ اس رم و وولفسبورگ مواجه شدند.
تیم زیدان قرار نبود در این قرعه کشی به تیم های بایرن مونیخ، سیتی و پاری سن ژرمن برخورد کند. پس آسوده تر روانه ژاپن شد تا در جام باشگاه های جهان بازی کنند. تیم زیدان 35 بازی است که نباخته است. از الان تا آخر فصل هم اگر ببازد، بازهم یعنی آن ها اون دسیما را دارند. پس نگران آن ها نباشید.
یوونتوس باید با پورتو بازی کند. پورتو همیشه کارخانه تولید بازیکنش به راه بوده است. جدیدترین محصولش هم آندره سیلوا پرتغالی است. پورتو در شب آخر با با برد 5 بر 0 مقابل لسترسیتی نصف و نیمه صعودش را قطعی کرد. یووه فصل پیش در جهنم آلیانتس آره نا غرق شد. در آستانه حذف بایرن بودند اما مونیخی ها بازگشتند و صعود کردند. به نظریووه قرعه مناسبی برای ادامه لیگ قهرمانان در سال جدید میلادی دارد. یوونتوس هم اکنون دوران خوبی را در سری آ پشت سر می گذارد. فینالیست سال 2015، نگاهی عمیقا دقیق به فینال کاردیف این فصل نیز دارد.
موناکو باید با سیتی بازی کند. شاید غیر قابل پیش بینی ترین بازی این مرحله باشد. لااقل در بازه حال. سیتی حال و اوضاع بدی دارد. نمی برد، دیر گل می زند، زیاد گل می خورد، ترکیب پپ ثابت نشده است، فلسفه پپ جا نیفتاده است. یکی از این دلایل هم برای حذف شدن در چنین سطحی از مسابقات کافی است. موناکو در سال های اخیر فروغ خاصی نداشته است اما شاید این فصل آن ها چیز دیگری هستند. 53 گل در 17 مسابقه لیگ 1 فرانسه و اگر خواستید 9 گل در لیگ قهرمانان را هم به آن اضافه کنید.
اما یادمان باشد. سرمربی سیتی پپ است. همان مربی که 10 بازی اولش در فصل را با پیروزی و سلاخی کردن حریفان پشت سر گذاشت. همان کس که مقابل چلسی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2009 تا دقیقه 94 زانو زده بود اما به نگاه قهرمان آن فصل شد. همان کس که بایرن مونیخ را با آن همه ستاره ماشین گونه آلمانی گرفت و یک تابلو عصر معاصر زیبا تحویل هواداران داد.
آرسنال باید با بایرن مونیخ دیدار کند. آرسن ونگر را از چیزی نترسانید. او اهلش نیست. به کناره زمین می رود و لازم باشد یقه مربی حریف را می گیرد یا جیب های کتش را پیدا می کند و دست در جیب 90 دقیقه کنار زمین می ایستد و حذف شدن تیمش را نگاه می کند اما نمی ترسد.آرسنال 6 فصل است که در یک هشتم لیگ قهرمانان حذف می شود. بایرن مونیخ برای آن ها سندروم شده است. ونگر به نظر روش هایش را تغییر داده است. از روانشناس بزرگی در تیمش بهره می برد. بازیکنان سرحالی دارد.
آن طرف زمین بایرن مونیخ است. اصالت را می توان از آن ها یاد گرفت. 6 بر 0 جلو باشند یا عقب، ترسناک اند، با پرستیژن اند. نویر به رکورد 33 بازی بدون گل خورده اولی کان در لیگ قهرمانان رسیده است. هر چند تیم آنچلوتی دوران خوبی را پشت سر نمی گذارد اما این را بدانید که شهر مونیخ برای فتح شدن ساخته نشده است.
پاریسن ژرمن باید با بارسلونا دیدار کند. پی اس جی اساسا ثابت کرده است که به آن بلوغ مد نظرش در اروپا نرسیده است. حذف شدن طی سه فصل اخیر مقابل بارسا، سیتی و چلسی گواهی از این می دهد. زلاتان از پاریس رفته است. اما کاوانی ظاهر شده است. هر بازی ناجی تیمش می شود. کمبود عنصر بلوغ در این تیم در ذوق می زدند اما شاید این فصل، فصلی دگر باشد.
در طرف دیگر زمین بارسا است. از قرن جدید میلادی چشم بسته می توان آن ها را مدعی هر تورنمنتی که در آن حضور دارند، دانست. این فصل آن ها آماده اند. فوق العاده نبوده اند، در کلاس خودشان فوق العاده نبوده اند. مسی با 10 گل آقای مرحله گروهی شد. مسی همیشه هست. از او صحبت نکنیم. از نیمار و سوارز باید گفت از بازیکنانی که چشم امید کاتالان ها هستند. تراشتگن درون دروازه است. اما در این مدت خارق العاده نبوده است. خوب بوده است ولی بی نظیر نبوده است. خط دفاع بارسلونا طبق سال های گذشته بازهم ضعف هایی دارد. به این جمع مصدومان بارسا رو هم اضافه کنید.
اتلتیکو مادرید باید با بایرلورکوزن بازی کند. سیمئونه حداقل از روی آمار بدترین فصلش در مادرید را سپری می کند. آن ها راحت تر از قبل شکست می خورند اما در لیگ قهرمانان فوق العاده بوده اند. در گروهی بایرن مونیخ حضور داشت با اقتدار اول شدند. شاید بشود به این جمله استناد که کرد دیگو سیمئونه همیشه می داند در حال انجام چه کاری است.
تیم راجر اشمیت. آرام است. بی سر و صدا است. بدون باخت از مرحله گروهی جان سالم به در برد به حذفی رسید.بازیکنانی جوان و با استعداد دارد. جولیان برانت یکی از آن ها است. اگر بازی این تیم را دیدید حتما او را زیر نظر بگیرد. نگاهش کنید و به او فکر کنید. تیم سمئونه فصل پیش در نیمه نهایی بایرن را کنار زد به فینال رفت اما بازهم قهرمان نشد. سیمئونه برای لمس کردن جام لیگ قهرمانان اروپا برای بی تابی می کند. الچولو آن را می خواهد.
واکنش ها در شبکه های اجتماعی پس از قرعه کشی این مرحله را اینجا بخوانید.
