اختصاصی طرفداری
1 - وقتی لرزان لرزان در مراسم پایانی ویمبلدون 2012 به عنوان نایب قهرمان همیشگی پشت میکروفون قرار گرفت، سناریو همان چیزی بود که انتظار می رفت. بغضی که شکست و اشکی که بار دیگر برای شکست در فینال یک گرنداسلم سرازیر شد. شکست در فینال گرنداسلم ها، تبدیل به عادت همیشگی اندی ماری شده بود. تنیسوری پر تلاش، صادق و بی ریا، که همواره در طول تمامی سال های فعالیت حرفه ای اش بعد از فدرر، نادال و جوکوویچ قرار می گرفت. با این حال وقتی پس از او راجر فدرر پشت میکروفون قهرمانی ویمبلدون 2012 قرار گرفت، وعده ای جالب توجه داد:" روزی این شکست ها برای او به پایان می رسد. ماری روزی سرانجام گرنداسلم ها را پیروز خواهد شد." وعده اسطوره سوئیسی البته خیلی زود محقق شد، اما کمتر کسی تصور می کرد تنیسور بریتانیایی پا را از فتح گرنداسلم ها نیز فراتر بگذارد.
2 - هم دوره شدن با راجر فدرر، رافائل نادال و نوواک جوکوویچ، شاید مرگ آور ترین سناریویی باشد که می تواند برای یک بازیکن تنیس رخ دهد. با این حال اندی ماری در این تونل وحشت قرار گرفت و برای فردی با روحیات بریتیش همچون او، بسیار سخت بود که علی رغم داشتن کیفیتی ممتاز، همواره در حرفه اش به عنوان نفر چهارم شناخته شود. اندی ماری اما همیشه نفر چهارم بود. او نه اینکه لزوما توانایی فنی مبارزه با بیگ 3 را نداشته باشد، بلکه اصلا مجالی نداشت که در برابر این ابر تنیسورها مقابله کند. مسئله اصلی همین واژه بود:"ابر تنیسور." فدرر، نادال و جوکوویچ همگی یک ابر تنیسور بودند در حالی که اندی ماری تنها یک بازیکن فوق العاده تنیس محسوب می شد. این مسئله به خوبی توسط رسانه ها جا افتاده بود و همه علاقه مندان به این رشته ورزشی در سراسر دنیا نیز آن را پذیرفته بودند. با این حال تنها یک نفر بود که عقیده ای متفاوت داشت.
3 - صادقانه تلاش کردن، احتمالا مهم ترین ویژگی اندی ماری باشد. تنیسوری که از روز اول دوران حرفه ای اش با پشتکاری مثال زدنی در حال تلاش برای رسیدن به قله موفقیت بوده است. حتی در همان روزهای بحرانی که مشکلات فیزیکی اش امانش را بریده بود و تقریبا همه از او قطع امید کرده بودند نیز او با پشتکاری خیره کننده تلاش می کرد. حواشی مختلف، پستی و بلندی ها، تغییرات مربی، فشار رسانه ها، نفرچهارم بودن همه و همه در طول سالیان متمادی در حال رفت و آمد بودند اما یک مسئله برای اندی همواره ثابت بود:" باید این تابوی نفر چهارم بودن را بشکنم."
4 - تنیسور بریتانیایی و یکی از مهم ترین افتخارات ورزشی دهه اخیر بریتانیا بزرگ، در حالی مسابقات پایان فصل لندن را با قهرمانی به پایان رساند که احتمالا در حال سپری کردن با شکوه ترین روزهای دوران حرفه ای اش است. او رقابتی را در خانه و در برابر دیدگان هوادارانش قهرمان شد که برای اولین بار در آن به عنوان مرد شماره 1 تنیس کره خاکی شناخته می شد. صبر، صبر و باز هم صبر. این همان واژه کلیدی برای اندی ماری است. واژه ای که او سال های سال در حال معنا کردنش بوده است. قهرمان 3 گرنداسلم دنیای تنیس توانست در حضور ابر تنیسورهایی همچون راجر، رافا و نوواک، مرد شماره 1 تنیس دنیا شود و ارزش این مساله حتی برای او از فتح گرنداسلم های دیگر نیز می تواند بیشتر باشد. ماری که سال ها با بهت و حیرت به بخت بدش برای هم دوره شدن با بیگ 3 لعنت می فرستاد، توانست با تلاشی مثال زدنی اهالی تنیس را به ستایش از خود وادار کند. همیشه وقتی کوچک تر بودیم پدر بزرگ ها یا مادربزرگ هایمان می گفتند که با صبر می شود به همه چیز دست پیدا کرد، خوب، حالا دیدیم که واقعا می شود.
