اختصاصی طرفداری
رقابت نزدیک نزدیک
پس از سپری شدن یک چهارم بازی های فصل، رقابت ها نفسگیر شده اند: یک امتیاز پنج تیم صدر جدول را از هم جدا کرده و منچستر سیتی، آرسنال و لیورپول 23 امتیازی هستند، چلسی 22 امتیازی و تاتنهام 20 امتیازی. دو امتیاز هم تیم های یازدهم تا شانزدهم را جدا کرده است. محض نمونه منچستر یونایتد 15 امتیازی که در رده هشتم قرار گرفته با صدر جدول 8 امتیاز فاصله دارد و با رتبه هفدهم فقط 6 امتیاز!
منچستر یونایتد: قفل بسته
بازیکنان یونایتد 37 بار دروازه برنلی را تهدید کردند که بالاترین رکورد یک دیدار لیگ برتر طی شانزده سال اخیر به شمار می رفت، آن هم برابر تیمی که طی چهار دیدار دور از خانه شوت های اندکی راهی دروازه حریفان کرده، با این وصف نتوانستند دروازه تام هیتون که یازده توپ را دفع کرد بازکنند و بازی صفر- صفر تمام شد. زلاتان 12 شوت - شامل یک ضربه قیچی تماشایی - زد ولی دروازه باز نشد. او رکورد عجیب نواختن 70 ضربه به سوی دروازه ها طی ده دیدار لیگ را ثبت کرده، ولی نتوانسته طی شش دیدار آخرش در لیگ دروازه ای را باز کند که با بدترین رکوردش در سال 2007 در اینتر برابری می کند. حالا نتایج یونایتد و نمایش زلاتان آینه یکدیگر شده اند. سرخپوش ها طی 7 دیدار آخر لیگ فقط یک بار برنده شده اند، سه بار باخته و به سه تساوی تن داده اند.
مورینیو: بی نشان از ژوزه
امتیازات یونایتد پس از ده بازی لیگ با این سه مربی:
دیوید مویس: 17 امتیاز
ژوزه مورینیو: 15 امتیاز
لوییس فن خال: 13 امتیاز
اخراج مورینیو طی دیدار با برنلی همه چیز را برای یونایتد پیچیده تر کرد. این سیزدهمین اخراج زندگی حرفه ای مورینیو به عنوان مربی بود. آخرین اخراج او در فصل پیش طی شکست چلسی از وستهم رقم خورده بود. او این بار در تونل ورودی با مارک کلاتنبرگ داور دیدار به مجادله پرداخت تا احتمالا محرومیت های دیگری گریبانش را بچسبد. او در گفتگوی پس از بازی هم شرکت نکرد. این تلخی و این رویکرد منفی تناسبی با آن ژوزه خوشرو و طنزپرداز که رسانه ها دوستش داشتند ندارد و بر بازیکنان هم اثر منفی گذاشته است.
در کنار این آمار پرسش دیگری جلب نظر می کند "آیا مورینیو به راستی به ترکیب یازده مرد اصلی اش دست یافته است؟" ترکیب یونایتد برابر برنلی در مقایسه با ترکیب تیم مقابل منچسترسیتی با پنج تغییر در بازیکنان یا پست های شان همراه بود. بازی های یونایتد نشان می دهند پوگبا در برخی دیدارها مرد میانی برابر مدافعان بوده (یا کنار فلینی، یا هررا و یا کریک) و گاهی پشت سر تک مهاجم قرار گرفته است. پست هافبک راست بین لینگارد، ماتا، مخیتاریان، مارسیال و رشفورد دست به دست شده، در حالی که مارسیال، لینگارد و رشفورد در هافبک چپ هم بازی کرده اند. آن هفته کریس اسمالینگ کاپیتان بود و این هفته خوان ماتا که تا دو هفته پیش بازیکن کنار گذاشته قلمداد می شد و طی دو دیدار اخیر بهترین بازیکن یونایتد شده است. ماتا برابر برنلی بهترین آمار را ثبت کرده بود – رکورد صد در صدی ارسال پاس، خلق هشت موقعیت و نواختن چهار شوت به دروازه – ولی در دیداری که بدون گل جلو می رفت و 18 دقیقه به پایان مانده بود به بیرون فراخوانده شد و وین رونی جایش را گرفت. در کنار همه اینها دریافته ایم مشکل یونایتد، وین رونی کاپیتان اوایل فصل نبوده، بوده؟
سیتی: بازگشت به مسیر اصلی
آخرین باری که منچسترسیتی در لیگ پیروز شده بود برابر سوانزی بود. آنها بیش از یک ماه برای چشیدن طعم پیروزی بعدی در لیگ صبر کردند که برای گواردیولا هم تجربه ای بود که نداشت. آنها در این مدت در لیگ مغلوب تاتنهام شدند و برابر اورتون و ساوتهمپتون به تساوی دست یافتند، در لیگ قهرمانان با چهار گل برابر بارسا له شدند و در جام اتحادیه مقابل منچستر یونایتد زانو زدند. ولی این هفته در زمین وست بروم 4-0 با دو گل زودهنگام آگوئرو در نیمه اول و دو گل دیرهنگام گوندوعان در نیمه دوم پیروز شدند که مترادف با صدرنشینی هم بود. خبر خوب، بازگشت آگوئرو بود که هفت گله شد و به پپ گوشزد کرد خوب تر از آن است که نیمکت نشین بماند. گوندوعان هم بهترین بازی اش پس از جدایی از دورتموند را به رخ کشید.
آرسنال: ادامه لبخند
توپچی ها سه گل طی شش دقیقه و 20 ثانیه زدند تا 1-4 ساندرلند را خرد کنند. دو گل سانچز و دو گل ژیرو (که دقیقه 69 وارد شد و طی پنج دقیقه دو گل زد تا ونگر نشان دهد پلان بی هم دارد) برای خرد کردن ساندرلند قعرجدولی کافی بود. نه کازورلا در میدان بود، نه ولکات، نه ژاکا، نه مونرئال و نه ولبک و لوکاس و جای شان هم خالی نبود. در کنار همه این ها آرسنال پس از شکست 3-4 روز اول برابر لیورپول در 14 دیدار شکست نخورده است. این یعنی چه؟
لیورپول: بهترین دفاع، حمله است
کریستال پالاس 2 - لیورپول 4: این نتیجه حاوی دو نکته است، اول این که لیورپول می تواند قهرمان لیگ شود و دوم این که لیورپول نمی تواند قهرمان لیگ شود. نیمه اول دیدار با به ثمر رسیدن سه گل اول دیدار طی فقط 5 دقیقه و 45 ثانیه تماشایی ترین نیمه این فصل لیگ برتر را رقم زد. مردان آلن پاردیو جانانه در سلهرست پارک پاسخ دو گل لیورپول را دادند ولی خط حمله آتشین سرخپوش ها آنها را به زانو درآورد تا سومین شکست متوالی فصل را بپذیرند. چهار گل لیورپول توسط امره جان، دژان لوورن، جوئل ماتیپ و روبرتو فیرمینو به ثمر رسیدند، در حالی که بهترین بازیکن میدان فلیپه کوتینیو بود. باید به سبد لیورپول، مانه و لالانا را هم اضافه کنید. آنها از بدو ورود کلوپ در لیگ 79 بار دروازه ها را باز کرده اند: بیش از هر تیمی در لیگ برتر. حالا برخی خوشبینانه می گویند "... این لیورپول تاریخ را ورق خواهد زد". با این وصف نگاه واقع بینانه نشان می دهد ربودن جام قهرمانی با چنین دفاعی (نگاه کنیم به گل اول پالاس و ناهماهنگی بین کاریوس و مدافعان) دشوار است. طرفداران لیورپول سه سال پیش را از یاد نبرده اند، از یاد برده اند؟
تاتنهام: بدون شکست، بدون برد
تساوی 1-1 تاتنهام با لستر سیتی در خانه یعنی مردان وایت هارت لین هنوز تیم بی شکست جدول مانده اند، ولی به سه تساوی پیاپی در لیگ و کسب 3 امتیاز از 9 امتیاز هم قناعت کرده اند. پوچتینو مدافع بزرگش آلدرویرلد و همین طور اریک لاملا در خط میانی را در اختیار نداشت، ولی بازیکنی که غیبتش بیش از هر کسی احساس شد هری کین در خط حمله بود. پوچتینو از سون هیونگ مین کره ای که 4 گل در این فصل زده و همین طور وینسنت یانسن هلندی تازه وارد بهره برد و یانسن از روی نقطه پنالتی– با مهربانی داور - دروازه را باز کرد (او سه گل برای تاتنهام زده و هر سه از روی نقطه پنالتی)، ولی مردان وایت هارت لین در یک سوم نهایی زمین لستر در نواختن ضربه نهایی زهری نداشتند. لستر سرانجام پس از چهار شکست دور از خانه به یک امتیاز طی سفرهایش دست پیدا کرد و احمد موسی هم برای دومین بازی پیاپی برای روباهان آبی پوش گل زد. این اولین بازی لستر در این فصل بود که مثل فصل پیش بازی کردند.
چلسی: آن تغییر تاکتیکی
چلسی پارسال در هفته دهم 11 امتیاز داشت و حالا 22 امتیازی است. چرا؟ پنج هفته پیش بود که چلسی در استادیوم امارات در نیمه اول سه گل از آرسنال دریافت کرد. آنتونیو کونته پس از آن دیدار به دفاع سه نفره روی آورد و حالا چلسی طی چهار دیدار گلی دریافت نکرده و 11 گل هم زده است. آنها این هفته در زمین ساوتهمپتون با دو گل پیروز شدند و از آن مهم تر میزبان هرگز نتوانست جز با نواختن یک ضربه آزاد به دروازه کورتوا نزدیک شود. ترکیب کیهیل، لوییز و آزپیلیکوئتا به عنوان دفاع سه نفره و قرارگرفتن آلونسو و موزس در دو گوش چپ و راست در حالی که ماتیچ و کانته میانه میدان را در دست گرفته اند معرکه شده است.کونته توانسته بازیکنان چلسی را شکوفا کند. از میان 12 بازیکنی که فصل پیش برای چلسی در دوران مورینیو به میدان می رفتند هفت تن مقابل ساوتهمپتون بازی کردند و وظایف شان را با شایستگی انجام دادند. احتمالا آلکس فرگوسن که چند روز پیش اعلام کرد چلسی توان قهرمانی در این فصل را ندارد باید در ابراز دیدگاهش تجدید نظر کند.
