سی سینیوردو نکته ؛ ژوزه در بهترین حالت یه مسکنه برای یونایتد . نهایتش برای یونایتد یکی دو تا جام میگیره بعد از دو سه سال هم میره ( اینم در بهترین حالت ) آنوقت یه ویرانه بدتر از رفتن فرگوسن بجا میمونه که هیچکس دیگه نمیتونه جمعش کنه . وقتی دنبال زلاتان میرن یعنی کسی به آینده باشگاه توجه ایی نداره اونم یونایتدی که مهد پرورش بازیکنای انگلیسی بوده . شما فکر کنید اگه خوزه پارسال میومد اصلن یک درصد احتمال رو اومدن پدیده ایی به نام راشفورد بود ؟ حاشا و کلا . دوم دلیل خوشحال نبودن خوزه یه بخشیش برمیگرده به مسائل عنوان شده و خانوادگی . یه بخشی دیگه اش اینه که خوزه یجورایی لباس یونایتد اذیتش میکنه . راحت نیست . یه باشگاهی با این تاریخ و اصل و نسب بریتانیایی به تن خوزه نمیخوره . باشگاهی که چپ و راستش چارلتون و فرگوسن نشسته ان . خوزه جایی راحته که همه کاره باشه با یه رئیس باحال مثل موراتی اینتر میلان نه جایی پر از قواعد و پرستیژ انگلیسی . به اون روز یونایتد فکر کنید که خوزه در بهترین حالت با یه قهرمانی لیگ برتر از یونایتد میره . تیمی بجا میمونه بدون هویت بریتانیایی یونایتدی فرگوسنی. تمام ترس یونایتد از این بود که به سرنوشت لیورپول دچار نشه ولی بجای کار اصولی زدن آینده باشگاه رو خراب کردن شدن چوب دو سر طلا با یه آینده مه آلود که هیچکس نمیتونه روش شرط بنده
