طرفداری - دوایت یورک، ستاره سال های گذشته لیگ برتر فوتبال انگلیس، از آینده اش برای تصدی پست سرمربیگری در فوتبال انگلیس نا امید شده است. او دلیل این نا امیدی را تبعیض نژادی قلمداد می کند.
به گزارش talkSPORT، یورک پیش از این توسط سرالکس فرگوسن، برای سرمربیگری در استون ویلا حمایت شده بود، اما سران این تیم حتی حاضر به مصاحبه کاری با او نشدند.
یورک که در سن چهل و چهار سالگی هنوز موفق به هدایت تیمی به عنوان سرمربی نشده است، می گوید که نگاه مدیران فوتبال به سیاه پوستان، آمیخته با احساسات تبعیض نژادی است. در گفتگو با رادیو تاک اسپورت، یورک گفت:
برای فهمیدن اوضاع نیاز است که کمی بگردید تا ببینید چند بازیکن سیاه پوست این فرصت را داشته اند که بتوانند سرمربی باشند. شما به بازیکنان سیاهی فکر می کنید که در لیگ های معتبر و لیگ های کم اعتبار تر حضور داشته اند، ولی درصد کسانی که نتوانسته اند به عنوان سرمربی ادامه شغل بدهند، بسیار زیاد است. متوجه نمی شوم. حتی با شما مذاکره هم نمی کنند. فکر سرمربیگری را باید از ذهنمان بیرون کنیم.
یورک در تیم های بزرگی بازی کرده است. بهترین دوران او در استون ویلا و منچستریونایتد بوده است. حاصل سال ها بازی در سطح حرفه ای، همکاری با بازیکنان و مربیان بزرگ بوده است. یورک اظهار کرد:
من در سطح بالایی بازی کرده ام و جام های زیادی برده ام. با بازیکنان بزرگی هم تیمی بوده ام. آن ها فرصت مناسب را کسب کرده اند. اما وقتی اسم بازیکنان سیاه مطرح باشد، ما نمی توانیم چنین فرصتی داشته باشیم. شما به استیو بروس نگاه می کنید. او بلافاصله پس از اتمام دوران بازیش، به دوران مربیگری پا گذاشت. روی کین و گرت ساوتگیت هم همینطور. وقتی نوبت ما بازیکنان سیاه پوست می شود، حق داشتن چنین فرصتی را نداریم.
یورک تنها یک خواسته داشته است و آن هم مصاحبه کاری با سران استون ویلا بوده است؛ که حتی این هم از او دریغ شده است.
من درخواست مذاکره را به ویلا دادم. من در لیست آن ها نبودم. به همین دلیل به کیت واینس پیام دادم. او به سادگی گفت: "نه. ما علاقمند به همکاری نیستیم". به من حتی فرصت مصاحبه هم داده نشد. در حالی که من پشتیبانی مثل سرالکس فرگوسن داشتم.
اما دوایت یورک، از انتخاب استیو بروس ناامید نشده است. وی، بروس را مربی قابلی می داند:
من با انتخاب استیو بروس ناامید نشده ام. وقتی شما به سوابق او نگاه می کنید و از تجربه او در صعود به لیگ های بالاتر آگاه می شوید، خب مشکلی نیست. اما این حقیقت که آن ها[مدیران تیم ها] به شما گوش نمی دهند، فراتر از یک نگرانی است.
