طرفداری- آرسن ونگر 20 سال پیش روی نیمکت داغ آرسنال نشست. حالا او یکی از تاریخ سازان فوتبال است. آرسنال او بالا و پایین های زیادی داشت و دارد. اما بی شک زمانی که این سالیان زیاد از ماندگاری به لحظات آخر برساند همه ما حتی کسانی که از آرسنال متنفرند دلشان برای ونگر و آرسنال هایش تنگ خواهد شد درست به مانند سر الکس فرگوسن.
تیری آنری، بازیکن سابق آرسنال و کارشناس اسکای اسپورت به "Boss" یا سرمربی سابقش سری زده است و با او گفت و گویی در مورد این 20 سال داشته است. با آنری و آرسن ونگر همراه می شویم. نکته ای قابل ذکر وجود دارد. چند ماه پیش ونگر به آنری گفت بین مربیگری در باشگاه آرسنال و کارشناسی یکی را انتخاب کند و آنری کارشناسی را ترجیح داد.
در ابتدا به خاطر بیستمین سالگرد حضورت به تو تبریک می گویم. سوالی همیشه در ذهنم بوده است. بهترین و بدترین خاطراتت در این 20 سال چه بوده است؟
فکر می کنم بهترین لحظاتم مربوط به اولین قهرمانی با تیم بود و بعد از آن فصلی که شکست نخوردیم. همه مربیان در دنیا این رویا را در سر دارند که شکست نخوردند. فصل 2004 بی نظیر بود. ما همه چیز داشتیم. بازیکنانی با قابلیت های فردی زیاد. تیمی خوب و البته روحیه ای فوق العاده. فوق العاده بود و بعید است شما چنین چیزی را در دوران حرفه ای خود داشته باشید.
شما به اولین جام و اولین دبل اشاره کردی، چرا؟
من به انگلیسی آمده بودم که مرا اصلا نمی شناخت. آرسن کیست؟ تنها می دانستم بردن بسیار اهمیت دارد چراکه مردم را قانع می کند که می توانم دوران خوبی در اینجا داشته باشم.
و بدترین خاطره؟
یکی از بدترین لحظاتم مربوط به شکست سال قبل مقابل یونایتد است. زمانی بود که شما احساس می کردید که دیگر قهرمانی منتظر شما نیست. آن بازی بود که ما نباید می باختیم. شگفت زده از خودتان می پرسید" من چه کار اشتباهی انجام دادم؟ چه چیزی درست کار نکرده است؟" آن بازی بود که ما مطمئن بودیم که می بریم.
در مورد تغییر سیستم از 2-2-4 به 1-3-2-4 بگو؟
بازی همیشه یکسان است. من با شخصیت و بازی بازیکنان هماهنگ می شوم. ما در زمان دنیس برکمپ با سیستم 2-2-4 بازی می کردیم اما وقتی او با تو در زمین بود سیستم کمی 1-3-2-4 می شد. در لیگ قهرمانان این را عوض کردم چون احساس کردم در میانه زمین ضعیفیم. این بستگی به قابلیت مهاجمان دارد. کسانی که می توانند برای خودشان موقعیت درست کنند. حس کردم می توانیم با یک بازیکن بیشتر در خط میانی بازی کنیم و همچنان خطرناک بمانیم. در آن زمان ما بازیکنی به مانند لیونبرگ داشتیم که می توانست به خوبی نفوذ کند و خودش نقش دو یا سه مهاجم را بازی می کرد.
ما اینجاییم که بیستین سال حضور تو را جشن بگیریم و این خارق العاده است اما آیا فکر نمی کنی که 10 سال اول حضورت پر سودتر بوده است؟ در 10 سال بعد سال های زیادی برای گرفتن جام منتظر ماندید.
دو نکته است که در این مورد باید بگویم. اول اینکه ما در حال ساخت ورزشگاه جدید بودیم و از لحاظ مالی در تنگنا بودیم و مجبور به فروش بازیکنان خوبمان شدیم. دوم اینکه در همان زمان سرمایه گذاران بزرگی به جزیره آمدند. اول چلسی و بعد سیتی. ما از لحاظ مالی توان رقابت با آن ها را نداشتیم. امروز اوضاع فرق کرده است. سرمایه گذاران زیادی وجود دارند و رقابت ها نزدیک تر شده است.
سال های سختی بودند چراکه من توقعات را بالا برده بودم اما ابزاری به مانند قبل در اختیار نداشتم که پاسخ هواداران را بدهم. این پرسش طبیعی است که عاشقان آرسنال بپرسند چرا شما بار دیگر قهرمان لیگ برتر نشدید.
آیا شما فکر می کنید تیمی که هم اکنون در اختیار دارید می تواند قهرمان لیگ شود؟
امیدوارم. امیدوارم بالغ تر و بهتر شویم. در تیم بازیکنان با تجربه ای داریم.
سانچز در جلوی زمین است و موستافی در خط دفاع و ژاکا در میانه زمین. تیم استحکام بیشتری دارد. نه؟
بله. من موافقم. فکر می کنم تیم روحیه خوبی دارد و آن ها می خواهند بهترین کار را انجام دهند. در طول فصل ناامیدی های زیادی وجود دارد و قهرمانان می دادند چگونه به این ناامیدی ها پاسخ بدهند. ما باید قادر باشیم این پاسخ را بدهیم و یادمان نرود رقابت در سطح بسیار بالایی است. لیگ برتر حالا تیم های پر قدرت زیادی دارد.
سوالی همیشه ذهنم را مشغول کرده بود. چگونه همیشه جلوی تیم بودی و باید صحبت می کردی؟ رازت چی هست؟
راز من، عشقم به این بازی است. فکر می کنم من خوشبین هستم. فکر می کنم این باعث نجات من شده است و مقاومت خوبی در مقابل استرس ها دارم. وقتی 20 یا 25 سال مربی باشید یاد می گیرید با استرس ها مقابله کنید و روی نظرتان بمانید چراکه همیشه تحت فشارید و احساس معمولاتان را از دست می دهید. من کمی رویا پردازم. همیشه به این فکر می کنم که بازی بعدی فوق العاده خواهد شد. ما در شغلی هستیم که همیشه منتظر بازی بعدی هستیم. بازیکنان هم همینطور اند. وقتی به 20 سال گذشته فکر می کنید، می بینید که آن سال ها رفته است اما همین گونه.
از چه بازیکنی بیش از همه در دورانت در آرسنال استفاده کردی؟
حبیب کولو توره
می توانم نظرم بگویم؟ پت ویرا درست است.
این خنده دار است چون من بین پاتریک، تو و کولو تردید داشتم.
چه بازیکنی را بیش از همه تعویض کردی؟
تئو ولکات؟
دنیس برکمپ، 140 بار
به چه تیمی با آرسنال بیش از همه تیم ها گل زدید؟
لیورپول.
شرمنده ام ولی تاتنهام بوده است.
ممنونم به خاطر اطلاعاتت.
ممنونم رییس و بهترین ها را در راه قهرمانی برایت آرزو می کنم.
