iKing Ericiقطعا سود یونایتد و رونی دو طرفه هست، چون در زمان فرگوسن تا اواخر دوره اش رونی قطعا ستاره اصلی تیم ما نبود و بازیکنهای بسیار محبوبتری رو منچستر داشت که رونی بسیاری از افتخاراتش رو بخاطر امثال گیگز و ون نیستلروی و اسکولز و حتی کریس و توز و... گرفت
اون زمان میون بقیه بازیکنها یه بازیکن خوب بود ولی بسیار تواناتر و دوستداشتنی تر از الان بازی میکرد. ویژگی ذاتی رونی پِرِس بی اندازه زیادش بود!!! نوک خط حمله بود و توی ضد حملات هم پشت وندرسار شیرجه میزد و همه رو به هیجان میاورد...
اونی نماد دوندگی بخاطر افتخار بود، نماد غرور و تسلیم نشدن در برابر باخت، وقتی تیم گل میخورد احساس میکردی رونی ممکنه به بازیکنهای حریف حمله بکنه!! دیوونه ی موفقیت و گل زدن و برد بود...
من عاشق جنگندگیش بودم، چیزی که متاسفانه توی رونی سال ۲۰۱۶ تقریبا وجود خارجی نداره.
باید با واقعیت کنار بیایم، این رونی تقریبا ۱٪ رونی هفت هشت سال پیش نیست و دلیلش هم فقط بالا رفتن سنش نیست.
