اختصاصی طرفداری- همه رکورد ها برای شکسته شدن هستند اما گاهی اوقات بهتر است تا انرژی تان را ذخیره کنید! مطمئننا هیچ طوفان و نمایشی عالی به سطح رکورد ژوست فونتین نخواهد رسید. او در جام جهانی 1958 موفق به زدن 13 گل برای تیم ملی فرانسه شد. در نه دوره قبل جام جهانی تنها در یکی از دوره ها بازیکنی موفق شد تا به نیمی از رکورد فونتن برسد و آن شخص رونالدو بود که در جام جهانی 2002 موفق شد تا هشت گل بزند.
فونتن به عنوان یک تمام کننده واقعی متولد شد. شباهت هایی میان او و گرد مولر، یکی از بهترین مهاجمان تمام کننده تمام ادوار تاریخ وجود دارد. هر دوی آن ها بازیکنانی قوی و با قدرت بدنی بالا بودند و ران هایی قدرتمند داشتند. آن ها در تیزبینی، دقت و حفظ آرامش در محوطه جریمه حریف فوق العاده بودند. همانند چندین بازیکن بزرگ فرانسه در طول تاریخ، فونتن در خارج از خاک فرانسه متولد شد. مادر او اسپانیایی بود و فونتن در مراکش که بخشی از فرانسه آن زمان بود، به دنیا آمد. او دوران بازی اش را در باشگاه USM کازابلانکا آغاز کرد و بعدا به نیس منتقل شد. او سپس باشگاه ریمس فرانسه برای میدان رفت. ریمس، فونتن را برای جانشینی ریموند کوپا که به رئال مادرید پیوست، به خدمت گرفت. گفتنی است ریموند کوپا یکی از بزرگترین هافبک های شماره ده زمان خود بود و در جام جهانی 1958 همراه با فونتن نقشی اساسی در درخشش فرانسه در آن جام داشتند. فونتن در آن جام 24 ساله بود و در دوران اوج فوتبال خود قرار داشت. او در آن فصل در ریمس در 26 بازی 34 گل به ثمر رساند و عامل اصلی در فتح دوگانه داخلی این تیم بود.
اما با این حال، پیش از شروع جام جهانی 1958 حضور ژوست در تیم ملی فرانسه تضمین شده نبود زیرا او قبل از این جام تنها در پنج بازی برای تیم ملی فرانسه به میدان رفته بود. فونتن در اولین بازی خود برای خروس ها موفق به هت تریک شد و پس از آن به مدت سه سال به تیم ملی دعوت نشد. (هیچ دلیل احمقانه تری برای دوری او از تیم ملی به اندازه این دلیل وجود ندارد. فونتن یکی از بازیکنانی بود که در پیروزی 8-0 برابر لوکزامبورگ اولین بازی خود را انجام داد و پس از آن بازی، گفته شد که فونتن علی رغم به ثمر رساندن سه گل، ضعیف کار کرده است. احتمالا او باید هر هشت گل را به ثمر می رساند تا توجهات را جلب کند!)
فونتن به گلزنی های خود در ریمس ادامه می داد و بالاخره او برای جام جهانی 1958 سوئد به تیم ملی فراخوانده شد. پل نیکولاس، سرمربی تیم ملی فرانسه به ژوست فونتن و رنه بیلارد گفته بود که آن ها جلوی ریموند کوپا و راجر پیناتونی بازی خواهند کرد. سرنوشت چندان جالب رقم نخورد، رنه بیلارد در یک بازی دست گرمی مصدوم و خانه نشین شد. در آن روز ها استفاده از مدافع پوششی کشف نشده بود و کوپا و فونتن با همکاری افسانه ای شان قادر به بازکردن دروازه هر تیمی بودند. گرچه این همکاری، عمر کوتاهی داشت. فونتن در تمام 6 بازی در جام جهانی موفق به گلزنی شد و شروع گلزنی او با هت تریک و برد 7-3 برابر پاراگوئه همراه بود. فرانسه سپس برابر یوگوسلاوی 3-2 شکست خورد اما فونتن دو گل فرانسه را به ثمر رساند. در آخرین بازی مرحله گروهی، فرانسه 2-1 بر اسکاتلند غلبه کرد که ژوست فونتن یکی از گل های خروس ها را به ثمر رساند و فرانسه به عنوان صدرنشین به مرحله یک چهارم نهایی جام راه یافت.
در مرحله یک چهارم فرانسه با ایرلند شمالی که خسته بود دیدار کرد و فونتن با زدن دو گل نقشی اساسی در پیروزی 4-0 تیمش داشت. عملکرد فرانسه در آن بازی آن قدر خوب بود که روزنامه سوئدی Svenska Dagbladet درباره فرانسه نوشت:
شما باید در تاریخ راه زیادی را طی کنید تا تیمی را که به زیبایی فرانسه 58 بازی کند را بیابید.
فرانسه در مرحله نیمه نهایی باید به مصاف برزیل مدعی می رفت. برزیل از حضور بازیکنانی چون پله افسانه ای، گارینشا، واوا و ماریو زاگالو بهره می برد. واوا برزیل را پیش انداخت اما فونتن فورا به گل او پاسخ داد. گاردین در خصوص این گل نوشت که بهتر از این گل تاکنون دیده نشده است. بازی با نتیجه مساوی ادامه داشت تا این که واوا پای رابرت ژونکوئه، کاپیتان فرانسه را شکست. در آن روزها تعویضی در کار نبود و فرانسه با یک یار کم تر به بازی ادامه داد. در ادامه نوبت پله بود تا قدرت نمایی کند و با هت تریک در این بازی، نقشی کلیدی در پیروزی تیمش ارائه کرد. در پایان برزیل با نتیجه 5-2 فرانسه زیبا را شکست داد و به فینال صعود کرد.
در دیدار رده بندی، فرانسه باید برای کسب مقام سوم به مصاف آلمان غربی می رفت و فونتن که تا این جای کار 9 گله بود باید سه گل می زد تا رکورد ساندور کوچیس مجارستانی که با زدن 11 گل در جام جهانی رکورددار بود را بشکند. فونتن در آن بازی 4 گل به ثمر رساند تا فرانسه با نتیجه 6-3 آلمان غربی را شکست دهد و رتبه سوم جام جهانی 1958 را کسب کند. فونتن در آن جام می توانست حتی بیشتر از 13 گل بزند. او در بازی با اسکاتلند دو بار تیرک دروازه را لرزاند و در بازی با آلمان غربی، ضربه پنالتی را به کوپا واگذار کرد. او حتی می توانست در دور گروهی به 10 گل برسد. شاهکار فونتن آن جا نمود بیشتر پیدا می کند و دست نیافتنی تر به نظر می رسد که بدانیم او حتی کفش برای پوشیدن نیز نداشت و از هم تیمی هایش برای فوتبال کفش قرض می گرفت!
فونتن بزرگ نه کفش طلایی دریافت کرد و در آن روز ها مراسم رسمی برای تقدیر نیز وجود نداشت. تنها یک روزنامه محلی به افتخار او یک تیر هوایی شلیک کرد. چهل سال بعد، او یک کفش طلا از گری لینه کر در یک برنامه تلویزیونی دریافت کرد. پای فونتن در سال 1960 دوبار شکست و نتیجه آن، پایان بازی در عرصه ملی آن هم در 27 سالگی بود.
او دوران مربیگری را در تیم های ملی فرانسه و مراکش و باشگاه های لوچون، پاریسن ژرمن و تولوز سپری کرد و به موفقیت هایی دست یافت. سپس او در یک گروه موسیقی نیز شروع به فعالیت کرد که این اقدام برای او چندان تجربه خوشایندی نبود. هم اکنون فونتن 83 ساله است و در شهر تولوز زندگی می کند و دو مغازه برند لاکوست را اداره می کند. او درباره چگونگی سپری کردن اوقات خود گفته است:
روزم را با بازی بلوت (نوعی کارت بازی فرانسوی) سپری می کنم، به غیر از آن، جام ملت های آفریقا، لیگ برتر، لالیگا، سری آ و بوندس لیگا را تماشا می کنم.
فونتن همچنین فرضیه این که گل زدن در زمان او راحت تر بوده است و گل ها کم ارزش بوده اند را به شدت رد کرد:
نه. گلزنی در 1958 آسان تر نبود. (او احتمالا این جمله را 0.000000004 ثانیه پس از دیدن ویدیویی از داوید لوییز، گفته است!) حالت توپ، طول مدت سفرها و کلا آماتور بودن کارکنان آن زمان در فوتبال، باعث پیچیدگی فوتبال در آن زمان بوده است. من همچنین کفش های کس دیگری را در آن زمان برای فوتبال می پوشیدم. مهم تر از همه، داوران امروزه از مهاجمان حمایت و محافظت بیشتری می کنند. زدن 13 گل در جام جهانی رکوردی بزرگ است. شکستن رکورد من؟ فکر نمی کنم هرگز این کار انجام شود.
